Lesser Florican

Gemengde gevoelens bij het zien van dit mannetje Lesser Florican vorige week. Ik wilde deze soort al zien sinds ik in 2017 samen met Reinier de Vries en Wouter van der Ham een paar maanden door het Indisch subcontinent reisde. Je kunt ze alleen zien tijdens het broedseizoen in de moesson, wanneer ze hun territorium verdedigen door vanuit een veld op en neer in de lucht te springen. De rest van het jaar verstoppen ze zich in hoog gras en zijn ze onvindbaar.

Maar het gaat niet goed met de Lesser Florican. Verschillende factoren, zoals habitatverlies, grazend vee en jacht, hebben ervoor gezorgd dat de populatie de afgelopen decennia is gekelderd en de soort werd door de IUCN als Critically Endangered geclassificeerd. In 2021 stond er een artikel in BirdingASIA dat schreef dat de soort, met de huidige populatietrends, binnen 10 jaar virtueel uitgestorven zou kunnen zijn in het wild, mogelijk zelfs binnen 5 jaar.

Volgens onze gids waren er tot nu toe dit jaar slechts twee of drie mannetjes bekend in de omgeving van Ajmer, wat normaal gesproken een van de strongholds van de soort zou moeten zijn. Dus aan de ene kant blijdschap dat we (Remco Hofland, Paul Schrijvershof, Wouter Teunissen, Jaap Hennevanger, Alwin van Lubeck en ik) deze soort überhaupt nog hebben kunnen zien, maar aan de andere kant ook triest dat het zo slecht gaat dat het binnenkort zomaar eens afgelopen zou kunnen zijn...