Zat de 23ste net een stukje dichterbij dan op 14 januari. Briljante MEGA!

Aangespoord door de plaatjes van Leo van 23 januari, van mijn kant een sfeerimpressie van die dag. Wat een krankzinnige dwaalgast!

Nog maar eendje ;-) van de 23e

Van 22 januari tot en met 24 januari op de Lancasterdijk doorgebracht. Ik was net te laat in de ochtend van de 22e toen hij behoorlijk dichtbij zat. Op de 23e had hij een kort moment dat hij dichterbij kwam zwemmen. Nog steeds niet op de afstand voor de normale camera's dus ik bleef digiscopen. Foto's zijn van een wat mindere kwaliteit dan de videobeelden. Dat komt er nog aan. Daar zitten wel wat gave beelden tussen waaronder in vlucht. De 24e was de wind zodanig hard dat ik niets kon filmen. Op dit beeld zijn de extreme bevedering rond de ogen goed te zien. De zgn bril bestaat uit langere veren dan de omliggende kopveren en ziet er uit als twee schelpen die op de zijkant van de kop zijn geplakt.

Vandaag nog eens terug geweest in de hoop de vogel van dichterbij te zien, en we werden echt beloond. Prachtig van nabij te zien! Onvergetelijk!

Vandaag nog eens terug geweest in de hoop de vogel van dichterbij te zien, en we werden echt beloond. Prachtig van nabij te zien! Onvergetelijk!

Even een Dwergje tussen het Eider-geweld.

Hij begint te begrijpen dat we voor hem op de dijk staan, was vanmorgen zo vriendelijk om eindelijk wat meer richting de dijk te dobberen.

Ik had niet gedacht de Brileider te gaan zien, totdat broer Jan me een berichtje stuurde "zondag Texel"! 

En dan onderweg de bevestiging krijgen dat hij er nog was. Superblij met de waarneming en de zeer geslaagde dag op Texel waar ik lang niet was geweest.

met Eiders

vluchtfoto's met hangende poten 

nieuwe soort voor Texel!

De Brileider foerageerde op een mosselbank maar ving ook regelmatig krabben.

Na maandagmiddag de boot van half vier gehaald te hebben en dinsdag de hele dag op de dijk geweest te zijn, vandaag eindelijk meer dan drie pixels kunnen schieten. Maar het blijft een kwestie van geduld en geluk hebben...

Met 1200mm en een bijna 100% crop op ISO 1600.

Dit weekend zijn er een paar duizend vogelaars uit heel Europa naar de Brileider op Texel geweest.

Een tweede bezoekje aan de vogel gebracht , omdat afgelopen dinsdag de omstandigheden niet zo goed waren. Vandaag wat meer geluk gehad.

De vogel trekt geregeld op met Eider.

Ow man.. Een week billenknijpen omdat ik niet kon gaan, maar gelukkig is het goed gekomen.

Ondanks de mist een aardig plaatje, thuis opgewerkt. Wat een prachtbeest

Nog een leuk beeld van gisteren. De Brileider was vrijwel de hele periode alleen en leek zich weinig aan te trekken van andere vogels, zoals eiders, meeuwen en deze geoorde fuut.

Op een grijze, grauwe en mistige dag als vandaag valt een Brileider toch nog welk op!

Er zijn al veel foto's van deze eider, en er komen er vast nog veel meer, maar de nevelige sfeer van de late ochtend op 15 januari boven de spiegelgladde zee had iets magisch. Had t idee dat i regelmatig bij een man Eider rondhing, soms synchroon poetsend, als baltsende Futen.

Er zijn al veel foto's van deze eider, en er komen er vast nog veel meer, maar de nevelige sfeer van de late ochtend op 15 januari boven de spiegelgladde zee had iets magisch. Had t idee dat i regelmatig bij een man Eider rondhing, soms synchroon poetsend, als baltsende Futen.

Vanmorgen maar voor de tweede keer deze week naar Texel afgereisd voor deze beauty. Maandag zatten we op de boot van half vier en hebben we de vogel slechts kort kunnen bekijken bij snel minder wordend licht.

Nu langdurig gezien en ook nog wat dichterbij dan maandag.

De eend der eenden..

Sfeerplaatje...

Sfeerplaatje...

Wauw, wat een kunstwerk! 

Er zijn nu 895 waarnemingen ingevoerd op waarneming.nl. Dat betekent dat, met internationals en mensen die niet invoeren, er zeker meer dan 1000 man bij deze fantastische vogel zijn gaan kijken. En dan moet het eerste weekend nog komen!

Voor niet-vogelaars is het moeilijk te begrijpen, maar wat een blijdschap brengt het zien van deze vogel. En wat een fijne club mensen, die twitchers. Iedereen helpt elkaar om de vogel te zien en samen juichen en feliciteren we (ook mensen die we totaal niet kennen). 

Na flink te eten van mosselen, krabben en zeesterren volgt vaak een korte pauze van poetsen en vleugelflappen, waarbij de vogel hoog uit het water komt. Liet zich vanmiddag van wat dichterbij zien voor de IJzeren Kaap.

Halverwege de middag eindelijk wat dichterbij met een flets zonnetje, waanzinnig!

Halverwege de middag eindelijk wat dichterbij met een flets zonnetje, waanzinnig!

Zocht voortdurend aansluiting bij twee wilde eenden

Het bezoek aan de Geelsnavel werd maandag abrupt onderbroken door de Brileider, maar een etmaal later kwam het toch goed!

Echter de 5 duikers op een dag mislukte daardoor wel.

Een zeester werd met wat moeite weggewerkt... Het clowneske masker was fraai te zien.

Met bijpassende lofrede op de Brileider! Is brileider de beste soort in Nederland ooit? Wat mij betreft wel. Wie het totaal aantal gevallen in de Western Palearctic als graadmeter gebruikt zal horusgierzwaluw en roetvliegenvanger als de betere soorten zien. En ik twijfel er niet aan dat horusgierzwaluw een zo goed als onbreekbare blokker is van die gelukkigen die hem op hun lijst hebben.

Desondanks speelt er meer mee. We kennen maar vier soorten eider op deze wereld (Stellers eider heeft een bijzondere status, maar ik pak ze maar even samen). Bijzondere eenden met stuk voor stuk een unieke en heel sierlijke koptekening: de tragopans van het noordelijk halfrond! Drie daarvan zijn voor Europese vogelaars met enige eenvoud te zien. Brileider is de grote uitzondering. Die soort is ongrijpbaar: broedend in hoog Alaska in de zomer en overwinterend in de Beringzee in de winter. Daar komt bij dat juist deze soort is gezegend met een wel heel bijzondere koptekening: de kopveren bedekken de helft van de snavel. Om die reden is het dus een soort die elke vogelaar wel kent, maar waarvan iedereen stiekem wel weet dat hij onmogelijk is.

Sommigen maken speciaal voor die soort de reis naar Alaska. Dat in tegenstelling tot die horusgierzwaluw en roetvliegenvanger die gapend worden meegetikt op reis, maar verder nauwelijks op speciale belangstelling kunnen rekenen. Dat deze onmogelijke soort nu in Nederland opduikt is dan ook vergelijkbaar met een keizerspinguïn die op het strand van Australië staat: een onmogelijke soort wordt mogelijk. En dan die gevallen in de WP: willen we echt serieus die gevallen vanaf een boot bij de poolcirkel daarbij meetellen? Daar leven ook ijsberen hè? Dat is een totaal andere wereld. Daar komt bij dat ik durf te wedden dat brileiders een stuk eenvoudiger worden opgepikt dan die gierzwaluw of vliegenvanger. De enige twee gevallen van levende vogels komen van het meest noordelijke puntje van het vasteland van Europa. Een plek waar vogelaars heen gaan om gegarandeerd Stellers Eider te zien: een soort die de hele jonge generatie nog niet eens in Nederland gezien heeft!

Dat de brileider met déze status dus nu opduikt in Nederland, dat het een (zo goed als) adulte man is met een smetteloos verenkleed, dàt maakt dat de soort voor mij de beste in Nederland ooit is. Een soort van vergelijkbaar niveau zou ik een kuifpapegaaiduiker vinden of bijvoorbeeld een wandering albatross. Het is vast niet de laatste knotsgekke vogel die Nederland aan doet, maar de lat ligt ontzettend hoog! Hij zat nog niet al te best voor het plaatje, maar wat was ie mooi te zien vanochtend!

Het onmogelijke werd mogelijk ...

Om 16:03 besloot de vogel een stukje te gaan vliegen. Wetende dat de TESO-veerboot net een lading auto's met vogelaars had uitgeboerd, leek een ongelukkiger moment niet denkbaar. Gelukkig voor hen landde de vogel weer!
Om Joseph Conrad uit Heart of Darkness te citeren, bij monde van de duistere personage diep in Congo, Kurtz: "The horror, the horror".