Vandaag de nieuwste Dutch Birding in de bus met artikel over Grote Zilver-ID. Gelijk reden om mijn 'Grote Zilver' van de Azoren uit de oude doos te halen. Altijd vermoed vanwege de lokatie maar artikel lijkt te bevestigen dat 'mijn' vogel een Amerikaanse Grote Zilverreiger (Ardea egretta) is.

Zingend mannetje. Voor de rest van de info, zie de andere foto.

In augustus 2024 werden door een Duitse expeditie twee kolonies ontdekt aan de oostoever van Lake Nasser op zo’n 15 km van Abu Simbel. De soort werd bewezen door eierresten en een gemummificeerd jong in een van de 63 (!) nesten. Vogels werden niet gezien.

Ik had mijn reis naar deze regio al gepland en vroeg mijn gids of hij ervan wist. Nee dus. Via de DB redactie kwam ik in contact met de ontdekker en hij deelde de locatie, maar die mag pas worden vrijgegeven ná publicatie van zijn artikel in o.a. DB (komt ergens dit jaar). In januari checkte mijn gids de locatie en er bleken 8 vogels aanwezig op één van de twee kolonies. Bemoedigend.

De Grote Textorwever is algemeen in de regio Khartoum (Sudan) en wordt de laatste jaren in Sudan steeds noordelijker langs de Nijloevers waargenomen. Nu dus ook aan de goede kant van de WP grens. Het is zeer waarschijnlijk dat er tussen de grens en deze locatie (40 km) meer kolonies bestaan. Dit gebied is onbewoond en wordt totaal niet bezocht, laat staan dat er gevogeld wordt. En goed te weten dat het reisadvies voor het grensgebied rood is… Ga dus niet zonder gids.

Tijdens mijn bezoek was er slechts één paartje aanwezig op de kolonie. Het mannetje bouwde en het vrouwtje inspecteerde. Er waren twee nieuwe nesten gereed en een derde was in aanbouw. We lagen op enige afstand van de kolonie, maar het mannetje was nieuwsgierig en kwam opeens aangevlogen en ging zitten zingen in een struik naast de boot. En dat leverde wat leuke foto’s op.

Ook deze Afrikaanse soort is in de maand april jaarlijks te doen in de regio Aswan of Abu Simbel. Hij dwaalt ook wel eens verder af in verschijnt dan in Israel, maar hier is hij meer betrouwbaar.

Dit lijkt de enige plek in de WP waar hij tegenwoordig met regelmaat betrouwbaar wordt waargenomen, met name in de wintermaanden. Ze worden vanaf een uitkijkpunt niet ver van het vliegveld bij Abu Simbel regelmatig overvliegend gemeld. Deze zat zo'n 1,5 uur varen vanaf Abu Simbel aan de oostoever van het meer.

Op de valreep, voor vertrek naar het vliegveld, toch nog deze beauty kunnen bewonderen. Een paartje zat naar elkaar te roepen en beide lieten zich zo nu en dan zien. Deze (het mannetje?) het best. Is van oudsher viel ingevoerd in de Al Abbassa area (visvijvers en rijstvelden) samen met de Goudsnip. Heb beide daar niet kunnen vinden ondanks twee dagen zoeken. Het viel me op dat de rietranden veel weggehaald zijn en worden. Denk dat de Fayoum een goed alternatief is al waren ze ook hier al bezig met vernietiging van het habitat... 

Zoals in de DB Terugblik vermeld werden nabij Fogo twee Black-capped Petrels gezien op 21 maart. Robert Flood, Scott Reid en Kirk Zufelt zagen deze Caribische soort - inmiddels een reguliere verschijning in de winterse Kaapverdische wateren - in samenwerking met Projecto Vito, een groep effectieve biologen die zich inzet voor de biodiversiteit op de Kaapverdische eilanden. Deze soort is nog niet eerder zo goed gefotografeerd in de WP.

Foto: Kirk Zufelt (met toestemming geplaatst).

Wie wil deze nou niet op z’n lijst hebben? Ik ben een Pokemon vogelaar (gotta catch them all…) en dus hoort deze erbij. Bovendien zat er nog geen goede foto van de soort op de site. Deze zit toepasselijk midden op de Nijl bij Aswan met een bewijssoortje ernaast.

Het vogelen in het zuiden van Egypte is niet altijd gemakkelijk. Geen scope en veel lokaties zijn lastig bereikbaar en vragen soms enige moed om er te komen. We (ik had een prima lokale gids) zijn toch maar één keer teruggefloten omdat we ons op militair terrein bevonden. Verder soms gedoe om dingen te regelen en de checkpoints te omzeilen of door te komen. En vooraf zijn de zaken goedkoper dan je uiteindelijk betaalt.

Maar de resultaten waren prima: Grote Textorwever (komt een separaat verhaaltje over), Afrikaanse Dwergaalscholver, Afrikaanse Bonte Kwikstaart, Geelsnavelwouw, Herdersplevier, Maskerduif, Afrikaanse Nimmerzat, Smaragdpurperkoet, Senegalese Griel, Afrikaanse Kleine Groene Bijeneter, Mangrovereiger, Rosse Waaierstaart, Nijlhoningzuiger en Steppevorkstaartplevier zorgden voor de hoogtepunten. Leuk zijn ook de Bonte- en Smyrna-ijsvogel, Indische Karekiet, Westelijke Gestreepte Prinia, Maskerklauwier en Groene Bijeneter, maar die zie je echt veel. Oh ja, en de Nijlgans natuurlijk…

Een aanrader dus, maar probeer het niet alleen. Neem een gids!

Morgen terug naar Cairo waar ik nog een laatste poging ga doen voor de Senegalese Spoorkoekoek. Deze en de Goudsnip zijn de enige dips tot nog toe.

Tijdens ons verblijf konden we ook nog een Afrikaans waterhoen twitchen. Liet zich vrij kort maar mooi zien. Eerste geval voor Marokko.

Op twee plekken in de wand een adult, op één plek een adult met 3 jongen - toffe soort !

Deze Middelste Zilverreiger zat afgelopen winter bij East Kwahr, vlakbij Salalah. De vogel zat vaak dichtbij en is denk ik de meest gefotografeerde Middelste Zilverreiger daardoor van afgelopen winter. Ik plaats deze foto vanwege de discussie onder deze foto. Ik denk dat dit dezelfde vogel is, maar (andere) meningen zijn welkom.

Deze week een rondje Egypte om nog wat WP soorten bij te schrijven. Na de split ontbrak deze nog in de galerij. Vele tientallen gezien aan de groene oostkant van Lake Qarun. Ook de "gewone" Groene Bijeneter was in grote groepen aanwezig. 

Van Marrakesh richting Merzouga, is dit 1 van de beste en logistiek eenvoudigste plekken om Scrub Warbler ssp saharae (die met het lichte oogje vs. de oostelijke inquieta met donker oog) mee te pakken. Een klein onverhard weggetje aan 31°35'10.9"N 4°59'29.6"W leidt naar een soort parking 31°35'10.7"N 4°59'21.2"W, en van daaruit loop je richting oost doorheen een wadi met struikjes. De Scrub Warblers zitten soms rondom de 'parking', maar vaker meer oostelijk (ik had ze hier: 31°35'16.1"N 4°59'01.7"W). Dank aan Joachim Pintens, die er enkele dagen eerder was, en mij de tip gaf om direct 300m oostelijk te beginnen zoeken, op die manier kostte het mij een kwartiertje. Er zijn blijkbaar nog mensen die proberen en ze hier (en op de andere plek (31°45'17.1"N 4°49'57.9"W) niet of slechts na uren zoeken weten te vinden. Ze reageren goed op geluid (zelfs midden op de dag, in dit geval, vandaar ook het harde licht). Verder zat er nog een groepje Fulvous Babbler (of Chatterer?), zingende Klapekster (ssp. algeriensis), Woestijntapuit (ssp. homochroa),... 

Afgelopen week was ik met het gezin op vakantie in Marokko, en bijgevolg werd er weinig tijd in vogels gestoken. Maar hier en daar kon ik toch even mijn ding doen. Sahelzandhoen was nog nieuw voor mij, en ik kon heel erg genieten van ca. 50 vogels (overwegend vrouwtjes, zoals dit exemplaar) bij een droogvallende wadi!

Ook een van de targets in een rondje zuid Marokko is deze Atlasbergvink, inmiddels wel weer gelumpt met Rode Bergvink. Na even zoeken toch erg mooi gezien in het bekende bergdorpje. Linkje naar het verslag hier. 

Ook nog leuk om te benoemen is een Amerikaanse Goudplevier die we vonden in Souss-Massa NP, pas de 7de voor Marokko. 

Afgelopen december met Tim Schipper, Rodny Stolk, Thomas Los en Geert Hooijmeijer een last-minute reisje naar zuid Marokko gehad. We vlogen op Agadir en vanaf daar een rondje gemaakt via Boumalne Dades, Ouarzazate en Oukaïmeden, om weer te eindigen in Agadir. Heel veel specialiteiten zijn in dit rondje makkelijk te doen, maar om echt alles van het zuiden mee te pikken moet je toch ook nog wat oostelijker naar bijvoorbeeld Merzougha (o.a. voor Woestijnmus). Een klein verslag van deze trip is hier te vinden. 

Deze Maghrebbosuil was toch wel een van de belangrijkste targets. Op deze plek, in ongeveer de enige bomenrij van Ouïkameden, erg makkelijk. Op een andere goede plek, iets lager op dezelfde weg, hadden we alleen een verre roepende vogel. 

Zie voor info het andere plaatje.

Al op 1 januari gevonden en lokaal een grote hit begreep ik van de bewoners van een landgoedje in het buitengebied in het uiterste noorden van Jutland. Het beestje vermaakt zich prima en wordt op een voor vogelaars prettige plek bijgevoerd. Het komt daar 2-3 keer per dag terug en  dat levert mooie plaatjes op. 

Bezoeken kan, maar men vraagt tevoren een afspraak te maken. Telefoon op Dofbasen te vinden of bij mij op te vragen.

Roodstaarttapuiten zie je hier regelmatig. Herkenning op afstand is niet altijd simpel.

Dit jaar flink wat bruine genten langs de kust en verassend genoeg geen maskergent gezien

Wat vroeger een prachtige plek was met veel groen en begroeiing is het nu een plek geworden met overal rotzooi en veel dode bomen. Ondanks dat blijft het magisch voor vogels met 2 vale lijsters, 2 zijdestaarten en een kleine vliegenvanger. De vale lijsters en de zijdestaarten eten van de dadels en zijn lastig te vinden in de hoge dadelpalmen,

Jabal Samhan is de meest betrouwbare plaats om de zwarte arend te zien. Loop voorbij de groep van drie zendmasten en kijk in ZW -richting. Kom rond 9.00 bij voorkeur met zwakke wind uit zee. Deze keer zat de vogel eerst een lange tijd op zijn favouriete uitkijk punt werd toen weggejaagd door waaierstaartraven en lande vervolgens weer op zijn plek.

De grot hoog in Wadi Darbat is een betrouwbare plaats om deze vogel te zien. Met wat geluk en vasthoudendheid vind je hem ook elders zoals op deze dripping pipe.

Hoe bijzonder is het om op een van de vele graslanden bij Shisr een groep van 20 van de ernstig bedreigde steppekievit te vinden.

Vier kleine vorkstaartplevieren verbleven in de monding van Khawr Sawli voor geruime tijd, Overdag vaak rustend op het strand tezamen met vele strandplevieren , in de schemering jagend naar insecten boven de rietzone.

Vorig jaar in deze tijd waren er opvallend veel bastaardarenden in Dhofar. Dit jaar waren er veel minder maar juist  veel keizerarenden.  Verklaring?

Roodstaartklauwieren zie je in deze tijd in heel Oman best veel. In afgelopen jaren was de verhouding turkestaanse/daurische die ik zag ongeveer 3/1. Dit jaar zag ik 16 daurische en slechts 2 turkestaanse! Heeft iemand dezelfde ervaring opgedaan?

De indische Koel zit er iedere winter in het parkje nu ook met kleine vliegenvanger en rosse spreeuwen en nog veel meer

en ook deze oosterse tortel

En dit keer twee boomkwikstaarten 

Veel vogelaars gaan wel naar Bar al Hikman maar laten Masirah island aan zich voorbij gaan. Dat is jammer want een tochtje met de ferry en een bezoek aan de sewage dump en park in Hilf levert heel vaak leuke soorten op zoals deze 14 Indische fluiteenden die hiet een tijdje terug zaten

Na zoveel jaren eindelijk de eerste hier zeldzame houtduif in deze prachtige bergen. 

De Al  jabal al akhbar bergen blijven de vogelaar verrassen. In de diepe vallei van de Suwgra verscheen deze spannende zanger . Herman Bouman en Tim Langerak hebben me kunnen overtuigen dat het een Humes blako is. Mijn eerste gedachten op basis van het gedrag en algemene indruk was meer een lid van de grauwe fitis familie.

Een paar keer baltsend met gewone Kraanvogels!

Vanmorgen rond 09:15 snel gevonden, samen met twee Kraanvogels en mooi dichtbij; een half uur later iets 500 m oostelijk langs dezelfde straat met 15-20 Kraanvogels op wat grotere afstand

Nog maar eentje!

De Canadese Kraanvogel zat er vandaag gelukkig nog 'gewoon'. Bij de derde poging eindelijk raak. Wanneer zal hij de spreekwoordelijke benen nemen? 

This Pelican was seen today in Algeria. There are old records for Dalmatian Pelican in Algeria but Pink-backed Pelican has never seen before in Algeria. I would like to hear your opinion on this bird.

The Great Egret is a scarce and even accidental visitor to the Canary Islands. The bird in the image is quite tame, making it possible to see it from close distances. 

The Glossy Ibis is a more or less regular migrant and occasional wintering species in the Canary Islands, with increasing records in recent decades. Three birds were in Charca de Maspalomas on February 1st. 

Na het bebrilde geweld even wat anders...

Noordelijk Finland en Noorwegen in maart zijn geweldig, met uitstekende kansen op Koningseiders en Stellers Eiders in de Varanger omgeving. Geweldig om een 'raft' Stellers Eiders synchroon te zien zwemmen, duiken en opkomen. In dezelfde haven zagen we tevens beide burgemeesters, een verrassende Noordse Stormvogel en een zeer schaarse Mandts Zwarte Zeekoet.