Hoe een ijsduiker een flinke platvis (bot?) naar binnen werkt. Ik las bij in een rapport van Alterra dat bij een commentaar bij een recente ijsduiker in Nederland werd aangehaald, dat ijsduikers voornamelijk van kleine soorten/exemplaren leven. Zo'n grote platvis kostte hem inderdaad heel wat moeite en hij was er een flinke tijd zoet mee...

Naar aanleiding van de foto van Bert uit Noorwegen: voor het eerst sinds 2003 kwam er een (vrouwtje) grijskopspecht op het vogelvoer (een soort wordt van pindakaas!) aan het schuurtje. De soort wordt regelmatig gemeld in Härjedalen, maar er zijn te weinig waarnemers om daar conclusies aan te verbinden over een mogelijke toename. In voorbije jaren hoorde ik de soort wel vanuit de bomen langs de rivier de Ljusnan. Gefotografeerd door het openstaande raam van ons huis. 

Veel Grijskopspechten dit najaar langs de kust in zuid-west Noorwegen. Elke keer als dikpad ga, zie of hoor ik er wel eentje. Dit mannetje zag ik vandaag op een van mijn favoriete eilandjes nabij Bergen (waar ik al eerder eens een Raddes' Boszanger mocht ontdekken)

Ter vergelijk voor de Katwijkse vogel van Casper. Deze foto van Westelijke Orpheus heb ik deze zomer gemaakt bij Tortosa, in de buurt van de Ebro Delta

batteling with a caterpillar ;-)

Tijdens het trektellen zag ik even voor half tien in een wilgje op nog geen 10 meter afstand een bruine Phyllo met een dikke oogstreep. Zijn poten kon ik niet zien, maar ik dacht meteen "Brubo! (nee, echt geen Winterkoning)". Natuurlijk kwam er een fietser voorbij en was de vogel weg... paniek!

Gelukkig dook de vogel weer op aan de andere kant van de weg, begon te roepen ("Is het niet toch een Raddes?") en ik zag hem even mooi open: knalroze poten! Met de geluidsopname erbij kon ik tenminste een beschrijving maken, maar nu nog een foto. Dat duurde nog eens 20 minuten.

De vogel liet zich nog 50 minuten af-en-toe horen (en aan één toevallig aanwezige lokale vogelaar zien) en vloog toen een ontoegankelijk lisdoddeveld in.

Op mijn melding van Bruine Boszanger kwam niemand af... en de volgende twee dagen verschenen precies twee vogelaars om de tot Raddes opgewaardeerde vogel te dippen. Als ik de foto's nu rustig bekijk, zie ik natuurlijk iets anders dan in het veld!

A juvenile bird seen for about a month in the same area.

A juvenile bird seen for about a month in the same area.

First-winter migrant, first record for Scotland and the Western Palearctic

First-winter migrant, first record for Scotland and the Western Palearctic

First-winter migrant, first record for Scotland and the Western Palearctic

First-winter migrant, first record for Scotland and the Western Palearctic

Bird of the subspecies Burhinus oedicnemus distinctus, endemic to the central and western islands of the Canary archipelago (Gran Canaria, Tenerife, La Gomera, La Palma and El Hierro). 

A juvenile male. 

Foto genomen door mijn eega, Jolanda Luksenburg, tijdens een kort tochtje van Madeira Wind Birds, nog steeds de beste zeevogeltouroperator op het eiland.

Fantastische ochtend gehad in een van de hutten in Monegros met meer dan 20 soorten. Witbuikzandhoenders stalen de show

Niet gezien bij de voorbereiding maar tijdens de tour zelf meer dan een half uur kunnen genieten van deze heerlijke soort 

Mooie laatste dag op zee bij Gijon tijdens de BirdingBreaks tour N-Spanje met 5 soorten pijlstormvogels waaronder 3 Grote Pijlen

Adult female of the subspecies D. major canariensis, endemic to Tenerife Island. 

Vannacht een nachtelijke ringsessie hier aan zee voor stormvogeltjes. We hadden er 12 in totaal. Echt gaaf om te doen. Als ze grind zijn zitten ze een klein minuutje helemaal stil op een steen. Je hoopt natuurlijk altijd op meer, maar ik zal niet klagen...

Een scan van een dia van nu 20 jaar geleden. Zijn er nog steeds vogels op Boavista? Wij zagen er toen 3 (2 man en 1 vrouw) te Curril Velho een eilandje voor de kust met een Brown Booby kolonie. Ook zagen we op die trip een ad man over Branco.

Vrij talrijk met ca. 40 vogels tijdens de 2-daagse pelagic.

A very dark individual of the east Canaries ssp insularum.

In 2002 is de Aasgier op Canarische Eilanden (Lanzarote en Fuerteventura) beschreven als nieuwe ondersoort. Dit taxon is rossiger, heeft een minder gele washuid bij de snavel, is significant groter en zwaarder en verschilt genetisch. Het taxon had maar 30 broedparen. Inmiddels is dit door goede bescherming verdubbeld naar 60 broedparen en 300 exemplaren.

Nabij Tiscamanita is een vulture feeding station. Toegang is strikt verboden, maar vanaf de openbare weg vliegen ze daar wel prettig laag langs. Ik zag hier minimaal 20 vogels in de diverse kleden. De vogel op de foto is een regulier adult exemplaar.

Bij Erjos zag ik de Laurierduif alleen via de bekende fly-bys, maar de Bolles liet zich tijdens beide bezoeken prachtig zien.

Op Fuerteventura en Lanzarote goed te doen, met een stabiele populatie van respectievelijk 200-400 en 400-800 vogels. Op Fuerteventura goed te doen op de Tindaya Plains. In de zomer trekken de vogels wat meer de bergen in en kan de soort lastig zijn, maar ik had geen probleem met alle 3 de ochtenden telkens 1 vogel. Een uur na zonsopgang lijkt de beste tijd (2u als het bewolkt is).

Dit is een mannetje, te zien aan de witte kruin, de egale grijze keel+voornek en natuurlijk de lange nekpluimen. In de ANWB gids staat een mix tussen mannetje en vrouwtje afgebeeld en in de tekst staan kenmerken die in elk geval voor deze ondersoort niet kloppen. Ook vind ik dat het kleurverschil wordt overdreven.

Van de nominaat (Westelijke Sahara tot Egypte) zijn geen recente betrouwbare schattingen over de populatie grootte. 10.000? 30.000? Rond de eeuwwisseling dacht men dat 80% van de populatie in Algerije en Marokko voorkomt. In Marokko, Algerijë en Libië worden op grote schaal Kraagtrappen uitgezet ten behoeve van de jacht. Met Arabisch geld zijn fokcentra opgezet, die vogels ongeringd uitzetten. Om een 'echte' Westelijke  Kraagtrap te zien, kan je daarom misschien maar het beste naar de Canarische Eilanden.

An adult bird. This species is breeding in several islands of the Canaries (Tenerife, Gran Canaria and Fuerteventura), where it is spreading to new areas in recent years. On the other hand, it is also a regular migrant in the archipelago. 

A juvenile female. This species is relatively common in Tenerife and the rest of the Canary Islands, with a spectacular spread in the last three decades. In any case, it is endangered and protected by law. 

De baroli broedt op de Azoren, Madeira (incl Desertas en Salvagen) en de Canarische Eilanden, maar het gaat niet goed met de soort. Het was dan ook niet zeker dat we deze soort zouden zien op een 2-daagse pelagic vanaf Tenerife naar het noorden, richting Salvagen. Gelukkig zagen we er 7. Verder op de trip Bulwers (40), Cory's (400) en Madeira Stovje (1). Gek genoeg zagen we de talrijkste vogel in deze wateren, het Bont Stovje, niet. 

Dit is een fantastische plek op zuid Cyprus waar je boven op een klif de diverse vormen Eleonora's Valk echt goed kunt zien. Opvallend vond ik de zeer dynamische vlucht waarbij voortdurend grote insecten werden gevangen in de lucht.

Op deze datum zagen we 18 van deze vogels in een kolonie op het eiland. Ik kon slechts een plaatje vinden op deze site vandaar mijn matige diascan posting. Er wordt in de WP een hoop gesplitst de laatste jaren maar duidelijkheid betreffende de taxa op de Kaapverden is er totaal niet. Hazevoets voorstellen liggen in een kast? Er lijkt geen schot in te zitten met als resultaat dat taxa niet beschermd worden en verdwijnen. De Slechtvalk (madens?) is al jaren onvindbaar (we zagen nog een paar in maart 2000). Echt duidelijk betreffende de soortstatus van deze reiger is het ook niet. Indien een soort toch erg bedreigd.

Er zijn drie vormen van de Variable Wheatear (Picatatapuit). Hier de vorm die op het Arabisch Schiereiland overwintert. De andere twee vormen overwinteren in westelijk India en broeden in Iran. Er is geld nodig voor een DNA onderzoek waarvan ik de link in de posting hieronder zal zetten.

Deze kom je de laatste tijd ook af en toe in de volières tegen.

Hij liet zich dit jaar weer mooi zien.

still present

Deze moet toch ooit op de site hebben gestaan. Let op de onduidelijke snavelkleur!

In deze tijd van openingsdiscussieorgiën (© Angela Merkel) heb ik voor mezelf dan ook maar bepaald weer te kunnen twitchen.

Zaterdag een Griel (op een plek waar afstand houden geen probleem was), vandaag deze Kleine Geelpoot (op een plek waar dat een stuk lastiger was: het makkelijkst te zien vanaf een uitkijktoren waar je met zes man wel aan het maximum zat: zelfs voor Duitsland wat weinig). Gelukkig vond ik een plek op het pad waarvandaan ik hem ook goed kon zien. De eerste voor NRW vermoed ik.

Overigens mogen Nederlanders nog steeds niet zonder geldige reden (eh, Grijze Gors twitchen?) Duitsland in. Je loopt kans op een boete van 250 euro. De minister-president van Noordrijn-Westfalen wil van het inreisverbod af.

Na de leuke posting van Ben betreffende dit artikel moest ik terug denken aan deze discussie Kleine Korttenen in 2008. Toen werd gedacht dat deze ondersoort behoorde bij Asian Short-toed Lark. IOC maakt van alles nog een soort maar dat gaat dus veranderen. We zagen er redelijk wat tijdens het doorkruisen van het plateau.