Wereld-soorten

@Jan Hein, De Amerikaanse Goudplevieren die we in Alaska zagen poseerden misschien niet zo fraai als dat beestje momenteel in de Eemshaven maar ze kwamen toch regelmatig wel mooi dichtbij langs vliegen.

Alaska is natuurlijk een geweldige bestemming om Amerikaanse steltlopers in prachtig zomerkleed waar te nemen en te fotograferen.

male

Een paradijsvogel die een beetje onder de radar blijft, vermoedelijk omdat hij lastig te zien valt, vaak heel skittish / mobiel is, en zijn display maar weinig gezien wordt / er geen hides of display areas voor langere tijd gekend zijn (zoals bij veel andere paradijsvogels). Pale-billed komt enkel in het noordelijk deel van New Guinea voor, van pakweg ten zuiden van Yapen tot een klein eindje in Papua New Guinea. Op basis van bvb ebird moet je deze toch echt in Nimbokrang zien, en zo is het ook gebeurd. Dit exemplaar vond het daarenboven prima om ongeveer 15 minuten op hetzelfde palmblad te zitten (en da's redelijk uitzonderlijk, en uiteraard prettig als je vergezeld bent van 8 man/vrouw die graag paradijsvogels zien!).

Met zijn kromme snavel wist hij behendig de top van het blad uit te pulken. Dankzij mijn petieterig lensje (400mm) kon ik er niet echter niet meer uitsleuren dan deze (sterk bewerkte) bewijsfoto - anderen in de groep hebben vast en zeker veel betere foto's, maar hey, het is een eerste voor DB :-)

Een fraaie boomkruiper te vinden in laagland Amazonia. De nominaatvorm is ongetwijfeld het knapst, met het verfijnde borstpatroon, misschien een splitje in de toekomst. Foto genomen vanaf de MUSA toren in Manaus.

De vogels scheerden bijna letterlijk over m'n hoofd, vandaar deze quasi-artistieke foto.

(f & juv).

(m)

female

Echt een verrassing: Casarca is de uitgesproken talrijke broedvogel in de hoge bergmeren. Tegen een achtergrond van de Hemelse bergen, de Tien Shan, de grens met China.

Tijdens een groepsreis naar Indonesië had ik op Bali een ééndaagse vogeltrip gepland met Bali Birding Tour. Het absolute hoogtepunt van een dag vogels kijken in Bali Barat NP was de waarneming van deze oogverblindende Java Banded Pitta. Mijn eerste pitta. Vanuit een hide twintig minuten lang mogen genieten van deze beauty. Overigens Baju, mijn gids, uiterst scherp en dankzij hem had ik een uitstekende vogeldag.

Gemengde gevoelens bij het zien van dit mannetje Lesser Florican vorige week. Ik wilde deze soort al zien sinds ik in 2017 samen met Reinier de Vries en Wouter van der Ham een paar maanden door het Indisch subcontinent reisde. Je kunt ze alleen zien tijdens het broedseizoen in de moesson, wanneer ze hun territorium verdedigen door vanuit een veld op en neer in de lucht te springen. De rest van het jaar verstoppen ze zich in hoog gras en zijn ze onvindbaar.

Maar het gaat niet goed met de Lesser Florican. Verschillende factoren, zoals habitatverlies, grazend vee en jacht, hebben ervoor gezorgd dat de populatie de afgelopen decennia is gekelderd en de soort werd door de IUCN als Critically Endangered geclassificeerd. In 2021 stond er een artikel in BirdingASIA dat schreef dat de soort, met de huidige populatietrends, binnen 10 jaar virtueel uitgestorven zou kunnen zijn in het wild, mogelijk zelfs binnen 5 jaar.

Volgens onze gids waren er tot nu toe dit jaar slechts twee of drie mannetjes bekend in de omgeving van Ajmer, wat normaal gesproken een van de strongholds van de soort zou moeten zijn. Dus aan de ene kant blijdschap dat we (Remco Hofland, Paul Schrijvershof, Wouter Teunissen, Jaap Hennevanger, Alwin van Lubeck en ik) deze soort überhaupt nog hebben kunnen zien, maar aan de andere kant ook triest dat het zo slecht gaat dat het binnenkort zomaar eens afgelopen zou kunnen zijn...

Het is geen zeldzame soort, maar ook niet echt algemeen. Op verschillende plaatsen in de provincie zijn ze redelijk te vinden. Met name in de mangrove over de overgangsbossen er achter. Toen ik hier eind mei arriveerde zagen de mannetjes er niet fraai uit. Het verenkleed bestond uit versleten veren, missende veren en hier en daar wat verse veren. Niet het kleed dat ik graag op de foto wilde zetten. Hoewel het verenkleed er steeds beter begon uit te zien waren de half juli nog steeds niet 'mooi'. Ik besloot daarom vanochtend weer eens een poging te wagen. Met veel succes. Twee mannetjes lieten zich fraai fotograferen.

Op Tenerife voor het eerst een Blauwe Vink waargenomen. Fotograferen en bewerken is nog nieuw voor me, maar was toch blij met deze foto.

Maar niet zo mooi als de mannetjes.

Dit is uiteraard een - oud - vrouwtje, met een beetje rode keel. De vrouwtjes zingen ook.

Vrouwtje, op doelpaal. Voormalige, geheime onderzeebootbasis in de caldera van een vulkaan, met een zeer nauwe ingang.

Saaier kan nauwelijks....

Het grootste deel van juli zat ik in West-Papua: Biak, Numfor en uiteindelijk ook het vasteland (Nimbokrang, Arfaks, Malagufuk en Waigeo, waar ik een trip voor Starling reizen mocht gidsen). Het klinkt als een evidentie, maar het was een fantastische trip / bestemming die ik iedereen kan aanraden, en ik ga de komende jaren graag terug. Je moet wel houden van opstaan om 3u30-4u (en soms nog vroeger), en 3x rijst per dag!

In het land der paradijsvogels stelen de duiven stiekem mee de show. Maar waar de meeste paradijsvogels relatief gemakkelijk te zien zijn (aan de baltsplekken) zijn de duiven een ander paar mouwen: ofwel hoog in de bomen / perfect gecamoufleerd ingeval van fruitduiven, of even lastig als de meeste pitta's / schuw in geval van de grondduiven. Wijdverspreid, maar afgaande op waarnemingen en de (schaarse) foto's is Malagufuk, en dan zeker 's nachts, een van de beste plekken om deze mooie Thick-billed Ground Pigeon te vinden. Hij deed me door zijn nekkuifje wat denken aan Crested Quail-dove (van Jamaica), maar die heb ik nog niet gezien!

Ze bestaan - bestonden - nog!

Mongoolse plevier, Charadrius mongolus stegmanni, maar dat is kennelijk alweer achterhaald....

Red-faced en Pelagic comorant

Zeer talrijk. Met een noordse stormvogel uiteraard.

Dark, darker, darkest... Slechts af en toe een enkele lichte vogel.

Veel talrijker dan Horned puffin.

Zo, die is niet meer zo lastig als vroeger. De kick van 'de chase' is er dan wel helemaal niet meer, het is toch een ongelooflijk vet beest als ie zo plots uit het bos gestapt komt. Vers van de pers vandaag op de eerste van m'n twee tours die ik momenteel hier begeleidt. Sjoerd komt vast ook wel door met vette platen volgende week ;).

Blijf het raar vinden dat die zwartsnavelige sterns gewoon visdief genoemd moeten worden. Maar veel erger is dat ik geen Aleoeten stern heb gezien.....

Tot nog toe weinig plaatjes van de Steenboszanger op de DB website. Heeft zeker dwaalgast potentie dus bij deze wat studiemateriaal.