Ooit. Ooit..., maar dan op een overzichtelijke plek (greppel MaVla) waar die niet weg/kwijt kan, of zingend in een voorjaar..

Nooit geweten/beseft/verwacht/gerealiseerd dat Veldrietzanger in het veld echt zo'n enorme wenkbrauw heeft. Bij een Mybico had ik hier Rietzanger ingevuld. Maar ik zie op het web dus inderdaad wel foto's van Veldrietzanger met zo'n enorme wenkbrauw.

Déja vu, Gijsbert.

Foto van Ronald de Lange: Veldrietzanger; vogelkijkhut de Sonderlerleien; vrijdag 24 augustus 2013. Niet aanvaard. 

Niet helemaal, Jaap, want het snaveltje van de Eemshavenvogel past heel wat beter op een Acro dan de foto van de link die je post.

Een te verwachten reactie, Vincent. Het was alleen afwachten van wie hij zou komen. Met dergelijke onscherpte en vooral tegenlicht èn overbelichting (zie die hele uitgebeten witte rand langs keel en borst) valt een deel van de contouren van de (vooral lichtere delen van de) snavel gewoon weg. Wat je dan overhoudt is het donkere, meer centraal gelegen deel van de bovensnavel en ja: die lijkt 'an sich' smaller/spitser.

De CDNA is opvallend streng wat betreft veldwaarnemingen van deze soort, waarvan er toch inmiddels 10-tallen zijn gevangen in Nederland en Belgie!

Meer dan 30 per land t/m 2014..

Het blijft opmerkelijk dat alle veldwaarnemingen op die goed gefotografeerde eenmanswaarneming van HvHolland na tot op de dag van vandaag voor discussie zorgen. Zelfs de Vlieland vogel van 22 jaar geleden wordt door sommige nog steeds als Kleine Spotvogel bestempeld. Een strenge aanpak voor veldwaarnemingen zonder goede foto's lijkt daarom verdedigbaar.

Voor wat betreft de Vlieland-Veldriet moet je wel een bord voor je kop hebben om daar met de kennis van nu nog steeds een Kleine Spot van te maken Max (niet jij, maar de sceptici), of het gewoon niet wílllen zien. Zie hier voor een reminder: https://jnvdlaan.home.xs4all.nl/veldriet.htm. Voor wat betreft gevallen in het algemeen is een harde lijn op zijn plaats want Acrocephalus is moeilijk en een genus waarin determinatiefouten makkelijk kunnen worden gemaakt, zelfs bij foto's zonder vertekenende lichteffecten. Ik verwijs in dat verband graag naar de laatste Mystery Bird.

Ik vind de plaat van Pieter veel overtuigender. Op de foto van Ronald meen ik een Winterkoning te zien. De strengheid van de CDNA bij een lastig te determineren vogel als deze is terecht. Het menselijk brein is niet altijd in staat objectief te zijn of blijven. We zien dit periodiek gebeuren. Zowel in de mongolenwaaier als op dag 1 van de ontdekking. Zie het Maasvlakte-melkpak.

Gisteren werd nog een paar keer een flits van een laagbijdegrondse "lichte acro" gezien, maar de kop waarnemen bleek steeds onmogelijk (ik zag helaas steeds helemaal niets).

Verder zorgden Grasmussen, Gekraagde Roodstaart, natte Tjiftjaf (o.a. één fraai beige exemplaar) en -jawel- een Rietzanger (in een ander bosje dan de "lichte acro") voor wat opwinding.

Hoi Jaap, dat jij verklaringen kunt vinden voor de vogel van 2013 doet niets af aan mijn punt dat er geen sprake is van een deja vu: de foto van Pieter - hoewel we natuurlijk allemaal graag wat meer hadden gezien - laat zo snel niet iets zien dat een Acro tegenspreekt. Sterker nog: de snavelvorm, pootlengte/-dikte en vooruit, kleur, suggereren juist een Acro (met een wenkbrauwstreep). Dat was - en daar zijn we het denk ik allemaal over eens - bij de foto uit 2013 heel anders: daar konden sommigen de zaken die niet op een Acro passen verklaren, en anderen niet, maar hoe dan ook staan er op de foto zaken die niet op een Acro passen. Daarom geen deja vu wat mij betreft.  

Dat staat dus los van het feit dat ik zelf met welke verklaring dan ook geen Acro op de foto uit 2013 zie (tenzij snavelbreedte, - dikte én -lengte, kopvorm, rugvorm etc allemaal door het licht worden vertekend).  

Ha Vincent, het was niet mijn bedoeling om een hele discussie over de identiteit van de vogel op de foto achter het linkje op te rakelen. Dat ik een verklaring geef voor hoe een snavel op een foto oogt onder bepaalde lichtomstandigheden, betekent niet dat ik "verklaringen kan vinden voor de vogel van 2013". Dat zou suggereren dat ik niet zou zien dat die foto op een aantal vlakken tekort schiet en inderdaad zelfs de suggestie wekt dat er misschien wel een heel andere soort op staat. En ik kan je geruststellen: dat is niet zo. Het enige dat ik wilde zeggen is dat je in de foto van 2013 júist moet oppassen met conclusies verbinden aan vorm en afmeting. Helemaal prima dus dat de soort destijds niet is aanvaard; begrijp me niet verkeerd.

Wel is het zo dat  we in 2013 met -in elk geval- een páár mensen met gezond verstand naar een Veldrietzanger hebben zitten kijken (of denken te hebben gekeken, dat laat ik maar even in het midden). Een soort die de waarnemers vervolgens terecht door de vingers glipt door onvoldoende documentatie. De foto van gister is inderdaad veel beter, maar het risico dat het scenario van toen zich herhaalt is opnieuw aanwezig. Liever had je veel betere platen gehad! Pieter heeft die vogel van 2013 ook goed gezien en zijn eigen woorden waren, je raadt het al: "déja vu". Dat jij op basis van het verschil in de foto's daar anders over denkt is prima, maar dat komt niet overeen met het gevoel dat de waarnemer en ook ik zelf (deze keer zonder er in de Eems bij geweest te zijn) er een beetje van krijgen.

Maar wellicht geeft jouw mening hierover reden tot hoop. In dat geval: goed voor Jillis en Pieter! :)

Vincent zegt alleen maar dat hij het een 'Acro' vindt, níet dat hij het geen Rietzanger/Zwartkoprietzanger/Kleine Karekiet/Bosrietzanger/ ... vindt, dus ik zou uit Vincents mening geen voorbarige hoop willen destilleren, Jaap ;-)

De vogel van Sietse in 2013 werd natuurlijk indirect om zeep geholpen doordat er een paar spreekwoordelijke melkpakken in het gebied lagen - lees: een grote bak aan kleine karekieten -, en de smachtende en socializende (be-)zoekers de pakken gulzig leegdronken. 

Gisteren werden Jillis en ik gesteund door rustige, fanatieke hulptroepen. De vogel is daarbij een keer mogelijk gezien, maar is prettig genoeg geen enkele keer geclaimd bij een rietzanger, juv grasmus, of iets anders van dien aard. Deze notoire skulker deed wat de veldrietgenen hem oplegden, en skulkte waarschijnlijk zo goed als hij kon. Met succes, want de zoektocht was vruchteloos. De ratio veldwaarnemingen/ringvangsten ligt om en nabij 0.09 en dat zegt denk ik genoeg. Graag een op een piertje de volgende keer, en ik zal eerlijkheidshalve melden dat ik dat best zou willen verzorgen, al is het maar om de onvruchtbare reis naar de Eemshaven goed te maken aan de mannen en vrouwen die kwamen.

Waar is die knop met het duimpje, Jaap?

Overigens zeg ik, voor de duidelijkheid, dat ik een Acro met een wbs zie. Niets meer, niets minder. Ontleden komt wel bij de indiening.  

EDIT: cross-posting met Garry...

Mijn lachende smiley was eerst een knipoogje, heren, maar ik dacht: laat ik hem eens positief in steken. We begrijpen elkaar!

Die vogel van 2013 is toch niet afgewezen omdat de meeste personen (die volgens andere zoekers te veel aan het socialiseren waren, hetgeen nogal eens gebeurd bij een niet slagende twitch) op die plek alleen maar Kleine Karekieten (zelfs een met een meer dan opvallende wenkbrauw (Gert)) of Rietzangers zagen? De aangeleverde foto wordt zelfs hier nog als een niet acro bestempeld door commissieleden. Al met al zal er best een Veldrietzanger in dat rietstuk in 2013 gezeten hebben (volgens mij is die soort net zo "algemeen" als bijv. Grauwe Fitis) alleen er was gewoon niet voldoende, dan wel verkeerde, documentatie van de desbetreffende vogel.

Nee, Max, je begrijpt het niet. Destijds heb ik ook al uitgelegd waar het mis gaat met dat soort twitches; dat moet ik dus blijkbaar nog een keer doen?

Als je met een spanningsboog van een kleuter de conclusie trekt dat de vogel waarvoor je komt er niet zit en je gaat bovenop een dijkje pal naast de rietkraag waar het beest zich bevindt met z'n allen luid staan ouwehoeren, lachen en slechte grappen maken, dan lukt het je niet om een skulker te zien te krijgen. Daar is geduld, stilte en uithoudingsvermogen voor nodig. Als je dat niet hebt en je gaat na drie foute claims bij de pakken neerzitten: prima, maar ga dan ergens anders staan ouwehoeren en val de mensen die nog wel serieus proberen de vogel er alsnog uit te sleuren en daar meer tijd in willen steken niet lastig. Dát is wat Pieter bedoelt.

En dat we zo weinig veldwaarnemingen van Veldrietzangers hebben ligt waarschijnlijk aan de wijze waarop er meestal gezocht wordt naar deze soort. Ik denk dat gericht op een andere manier zoeken iets gaat opleveren: in het voorjaar zoeken naar zingende vogels, in het najaar urenlang posten bij kleine plasjes met lage rietbegroeing, liefst in de kuststreek. Maar niet bosjes kloppen (lees: ongeduldig en luidruchtig langs bosjes lopen).

Uit nieuwsgierigheid: bij hoeveel van die meer dan 30 vangsten waar Jelle naar refereert is geluid afgedraaid? Heeft iemand een idee? Misschien kan de methode van Jan nog aangevuld worden tot: in het najaar urenlang posten bij kleine plasjes met lage rietbegroeing, liefst in de kuststreek met een speaker met Veldrietzangergeluid ernaast!

PS.: stoere vondst van Jillis en Pieter overigens!

Jan schreef: "in het najaar urenlang posten bij kleine plasjes met lage rietbegroeing"

Nu snap ik waarom Edwin met niets nog kan lachen!

In hun overwinteringsgebied in India vond je ze vaak door het opvallende roepje. Maar daar zitten er natuurlijk heel veel meer..

@Jaap, eens met je, maar nogmaals dat is niet de reden dat de 2013 vogel niet is aanvaard. Dat geval is niet door de niet zieners "om zeep geholpen". Er zijn mensen die de vogel gezien hebben/menen gezien te hebben maar hun/jullie documentatie bleek gewoon niet voldoende overtuigend genoeg. De vogel is per toeval gevonden door het afspelen van zang in dat gebied. Mijn ervaring van inmiddels een aantal jaar met het afspelen van Veldrietzang is dat ALLE aanwezige acro soorten hier op afkomen (alleen helaas nog nooit een Veldriet voor mij). Overigens is de vogel nog dagen na de ontdekkingsdag gezien/geclaimd/ingevoerd op de DB ranking en toen waren alle "Kleuterconcentratie mensen" al weg. Volgens mij is de CDNA bij de afwijzing dus niet afgegaan op de mensen die niets zagen, en indien dat wel zo is is dat verkeerd. Ikzelf heb redelijk mijn best gedaan (ouwehoeren en (slechte, want dat zijn de beste) grappen maken kan ik niet laten, mijn spanningsboog is iets langer dan van een kleuter, maar vaak niet veel) maar stonds steeds op de verkeerde plek of niet in het juiste bosje. Zondag ben ik halverwege omgedraaid om inderdaad een deja vu te voorkomen.

Voor het zien of twitchen van deze soort zal je er gewoon een moeten hebben op een redelijk overzichtelijke plek. In Belgie hebben ze drie twitchbare gevallen waarvan twee op een vlakte (Zeebrugge e.o) en een zingende voorjaars vogel, toch Davy? In de UK worden veldwaarnemingen volgens mij ook alleen gedaan op plekken met weinig en/of overzichtelijke begroeiing. Pieter en Jilles, gefeliciteerd overigens.

Max, ik zeg ook niet dat wat daar gebeurd is een rol heeft gespeeld bij de beslissing van de CDNA en ik denk ook niet dat Pieter dat zegt. Zou niet gekker moeten worden. Wel zeg ik dat het geouwehoer en al die bijgeluiden niet bijdragen aan het goed te zien krijgen en het documenteren van een skulker.

Een mooi voorbeeld van hoe het wel moet, was de twitch bij de Noordse Waterlijster: in ook een compleet onoverzichtelijk bos zat een grote groep twitchers muisstil te wachten op een vogel die zich lang niet liet zien. Een malloot trok de spanning toen even niet, geloof ik, maar verder deed iedereen zijn best om één te worden met dat bos. En dat leverde uiteindelijk de vogel op. Als iedereen bij de Waterlijster net zo had staan ouwehoeren als bij de Veldrietzanger van 2013, dan was die twitch waarschijnlijk een stuk minder succesvol verlopen.

eens, ik trok het overigens ook slecht in dat bos maar gelukkig kwam het goed..phiuu, op naar de volgende Veldriet.

De topmethode om skulkers níet te zien heb ik toch bij de Provençaalse Grasmus van Westkapelle meegemaakt: stoepstenen de duindoorns inslingeren.

:-) ja die methode is een tijdje IN geweest maar inmiddels hopeloos ouderwets, ooit ging Arnold Meijer met zijn storende (ruisende) mobile portofoon langs de bosjes maar met de komst van de mobile telefoon is dat ook achterhaald :-)

Vuurwerk in het riet gooien heb ik ook meegemaakt..

Overigens was ene Lars Svensson naar verluidt nogal enthousiast over Ronalds foto's. Laten we voor Pieter en Jillis hopen dat hun veldriet wel aanvaardbaar geacht wordt. Ondertussen is het wel te hopen dat slechte - en daardoor moeilijk te interpreteren - foto's niet zó zeer een handicap blijken bij het aanvaard krijgen bij skulkers als veldriet dat indieners in de verleiding raken die foto's bij het indienen maar niet mee te nemen...

Maar misschien is het wel raadzaam om gevallen van dergelijke relatief lastig te herkennen maar vooral lastig goed te documenteren soorten, zonder documentatie sowieso niet te aanvaarden.

Gisteren op platform 30 km noord van Helgoland en vandaag een bij Skagen; het is er weer tijd voor....

Vandaag een gevangen in NL en gisteren blijkbaar ook een op een van de Franse eilanden. Het kan nog dit jaar, de meesten wachten er al sinds 94 (!!!) op. Texel doe je best.

Het kan weer...maar dat wisten we natuurlijk al.