Na zes vruchteloze pogingen de afgelopen tijd vanmiddag één van de twee Siberische talingen eindelijk goed gezien vanachter het houten hek onderaan de Hoge Dijk bij de Groene Jonker. De vogel ging vaak schuil achter het riet, maar liet zich ook een paar keer fraai zien. Hieronder een videostill.

En nog één van 22 maart. Met opwapperende veren door de wind, waardoor de zender net wat beter te zien was. Doorgaans viel de zender in zit niet of nauwelijks op, in tegenstelling tot in de vlucht. Vliegend was de vogel al op afstand, afgezien van formaat en iets lichter grijs, meestal vlot eruit te pikken door het zendertje op z'n rug.

Op woensdag 22 maart gezocht naar de Ringsnavelmeeuw, die op dat moment verbleef in Polder Zeldert tussen Amersfoort en Baarn. Ondanks de regen was de vogel 's ochtends een paar keer gezien, maar toen ik tegen 13 uur arriveerde, was de vogel voor het laatst een uur daarvoor gezien, wegvliegend richting Amersfoort. Na meerdere losse meeuwen en kleine groepjes gecheckt te hebben, had ik de vogel na een half uur opeens in beeld in de eerste wat grotere groep van ca. 100 kok- en stormmeeuwen die ik tegenkwam. Gedurende de anderhalf uur die ik daarna aanwezig was, verplaatste de vogel zich af en toe en vloog soms een eind weg, maar zat steeds korte tijd later toch weer alleen of tussen andere meeuwen in hetzelfde stukje polder. Soms heel fraai dichtbij. Een groot deel van de tijd stond hij te trappelen om wormen boven de grond te krijgen.

De periode erna heb ik af en toe op internet de live feeds van Ringsnavelmeeuw Kajzerka gevolgd. Ik stapte pas in toen de vogel al in Noordoost-Polen zat, maar terugrekenend kwam ik erop uit dat de vogel vrijdag 24 maart midden op de dag moet zijn vertrokken uit polder Zeldert tussen Amersfoort en Baarn, ten zuiden van de A1. Nog ca. 5 uur lang verbleef de vogel vervolgens in de provincie Utrecht tussen de A1 en het Eemmeer, maar zette toen na ruim anderhalve week toch zijn tocht voort richting Oost-Europa. Na nog enkele uren te hebben doorgebracht in de kop van Overijssel ging de vogel vanaf Staphorst in een hogere versnelling. Ongeveer 9 uur nadat de vogel bij Amersfoort vetrok (inmiddels avond geworden) vloog hij Nederland uit. Die nacht is de vogel in slechts 5 à 6 uur tijd van de Nederlands-Duitse grens in één ruk doorgevlogen tot rond de Duits-Poolse grens (op de Oostzee, onduidelijk waar de grens daar precies ligt). Vanaf Staphorst heeft de vogel gedurende 6 uur met een snelheid van gemiddeld maar liefst ca. 90 km/h gevlogen. Langs de Poolse Oostzeekust is de vogel oostwaarts verder gevlogen, met diverse tussenstops, tot zo'n 40 à 50 km voor de Russische enclave Kaliningrad. Vanaf daar is Kajzerka het Poolse binnenland ingevlogen en heeft hij z'n weg vervolgd in zuidoostelijke richting. Na nog enkele tussenstops stak hij na een driedaags verblijf in Polen, en ongeveer 3,5 dag na het vertrek bij Amersfoort, de Pools-Belarussische grens over. Nog steeds in zuidoostelijke richting vliegend werd de zuidwestelijke hoek van Belarus doorkruist en na een tussenstop van ca. 8 uur (overdag) op een meertje vlak voor de Oekraïense grens vloog de vogel Oekraïne in, ongeveer 4 dagen na vetrek bij Amersfoort. Zo'n 5 uur na het passeren van de Oekraïense grens bereikte de vogel het Kyiv Reservoir ten noorden van de hoofdstad Kyiv. Daar werd tegen de noordkant van de stad de nacht doorgebracht op het stuwmeer, in een luwe hoek achter een strekdam. Sindsdien verblijft de vogel nu al bijna drie dagen rond Kyiv.

Fantastisch om zo'n vogel te kunnen volgen en fascinerend waartoe zo'n vogel in staat is.

De vogel van Ouddorp destijds niet kunnen bezoeken vanwege corona, maar vorige week met veel dank aan Jan Verboom deze prachtige soort kunnen bijschrijven. Vanaf het plateau op de 10 verdieping van het gebouw van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties de vogel diverse keren op korte afstand kunnen zien en een hele serie kunnen schieten. Fascinerend hoe de vogel deze plek heeft uitgekozen om te overwinteren. Met de harde wind ook een keer de vogel een koprol zien maken, maar het deerde de vogel allemaal niet veel. Nu de vogel al een week niet is gemeld lijkt het aannemelijk dat de vogel zijn weg heeft vervolgd. Om Jan te besparen van overvolle mailboxen op verzoek gewacht met het plaatsen van de foto's.

Op weg naar een klant in Valkenswaard langs Boxtel gereden. Daar voor het eerst een Ringsnaveleend gezien. Prachtige eendensoort in een leuk gebiedje aan de snelweg. Snel een paar fotootjes gemaakt. Helaas bleef hij vrij ver weg.

Net als veel ambtenaren had hij het naar zijn zin op het ministerie. Precies een maand - van 23 februari t/m 23 maart - is hij daar gezien. De laatste dagen niet meer; met de noordenwind vertrokken of in de maag van een Slechtvalk beland. Daarom een afscheidsfoto van dit mooie vogeltje dat het leven van ambtenaren en van anderen extra kleur gaf. 

Gisteren deze vogel gevonden in een groep van zo’n 100 Kolganzen. De vogel is nog aanwezig in de polders rondom Hooge Zwaluwe, so far opvallend weinig belangstelling voor dit zeldzame taxon. Meer foto’s zijn hier te zien.

Na de vogel van Lemmer eerder deze maand, nu de 2e van Friesland.

Wat hebben we genoten van deze vogel. 

Soort 372 in Friesland. 

Broer Frank en ik waren vandaag helaas een dag te laat voor de Alpengierzwaluw, maar bij Breezanddijk vielen we met de neus in de boter met deze fraaie Kleine Topper. Door de gure weersomstandigheden duurde het even voor we 100 procent zeker waren, maar na ruim 2 uur wachten (!) kwam de eend eindelijk dichterbij en liet hij zich eindelijk fraai zien.

Zie mijn weblog voor meer foto's van de vogel, waaronder van de vleugelstreep en de nagel. Mogelijk betreft dit hetzelfde exemplaar als eerder deze maand bij Lemmer?

Hij of zij weet ze toch te vangen, ook met windkracht 5-6.

Lifer mooi gezien , snelle vlieger!

Gistermiddag/avond de vogel op een half uur gemist maar de show van vandaag maakte een hoop goed. Toen ik er was zeker 45 minuten (vrijwel) non-stop in beeld. 

Eigenlijk wilde ik vanmorgen gewoon een lokaal vogelrondje maken, maar eenmaal in de auto dacht ik (om met mijn leerlingen te spreken): "WTF, ik wil die alpengierzwaluw gewoon zien, ik rijd gewoon naar Franeker!" Zo gezegd, zo gedaan.
Onderweg werd het nog wel spannend, want hoe noordelijker ik kwam hoe meer de lucht open trok. Alpengierzwaluwen staan immers niet bepaald bekend als ‘long-stayers’ en met open weer stijgt de kans dat de vogel vertrekt.
Maar het kwam goed: bij aankomst had ik de vogel vrijwel direct in de kijker. En vervolgens heb ik anderhalf uur genoten van deze schitterende alpengierzwaluw. De vogel liet zich met de zon in de rug en tegen een af en toe staalblauwe hemel echt fantastisch zien. Wat een vliegshow, vaak vlak boven onze hoofden! Een paar keer wat interactie met een meeuw en één keer met een buizerd. Heel blij met deze waarneming, ook nog eens een 'schaamsoort' weggepoetst. Met mijn eenvoudige cameraatje heb ik natuurlijk geen beeldvullende platen kunnen maken, maar deze is net even anders dan de gebruikelijke platen, dus ik vind leuk om deze hier te plaatsen.

Overigens is er een flinke influx van deze prachtsoort gaande. Naar boven blijven kijken dus!

Voor het eerst deze mooie soort gezien. Prachtig zien foerageren. Soms is het handig als je door het hele land werkt. 

Daar was ie dan. Na de dip op vrijdag, stond ik zaterdagmiddag paraat om nog een poging te wagen. Rond 15:00 uur de piep en 3 kwartier later konden we de vogel goed zien. Heerlijk, al die enthousiaste reacties en voor mij een lifer.  Jorrit, bedankt voor de melding. 

Niet eerder zo fraai een Siberische Braamsluiper (Type 1A) kunnen bekijken...

Afgelopen zaterdag vonden Micha, Jaco en Robin deze fraaie Siberische Taling, welgeteld vier minuten voor mijn aankomst. De één zou zeggen: 'die valt met zijn neus in de boter', een ander zou 'balen' (dat hij net voor zijn of haar neus was 'weggekaapt'). Tegenwoordig val ik onder de laatste categorie... Het was i.i.g. een fraaie eend. Ondanks dat de foto anders doet vermoeden, zwom hij op gepaste afstand tussen een kleine vijftig Smienten. Deze vogel los zien van de Ringsnaveleend lijkt mij dan ook op zijn plaats, en dus ook het idee van een gemeenschappelijke afkomst uit een collectie. Of de vogel ook daadwerkelijk geaccepteerd gaat worden door de CDNA... 

Het is zeker geen wereldplaat, maar omdat er naast de Siberische Braamsluiper (die recent door Peter de Knijff is bevestigd, dank!) nog een andere aardige soort op de foto is te vinden wellicht tóch leuk om te delen. Hier zijn fatsoenlijke foto's en een opname van de roep te vinden.

Vanuit de tuin ontdekt door Dirk Kooistra. Na een uur kwam de vogel weer in beeld en later nogmaals. Toen zag ik hem vanaf mijn balkon.

Goed bezig Dirk!

Gericht gaan zoeken in de regio naar aanleiding van de gps-fix gisteren. Om 14:55 teruggevonden, 5min voordat de nieuwe fix bekend werd. Hier duidelijk de zender zichtbaar.

Drie kwartier na het terugvinden en na vrijwel continu wormen trappelen vloog de Ringsnavelmeeuw om 18:32 uur op en verdween opnieuw in NW richting. Helaas was de zon op dat moment al vrijwel onder en door het gebrek aan licht zit er veel bewegingsonscherpte in de foto. De ringen zijn zichtbaar.

Nadat de Ringsnavelmeeuw van de oorspronkelijke vindplek ten zuiden van Nijkerk verdwenen was, werd de vogel ruim een uur later op exact 2,5km in NW richting ten westen van Nijkerk teruggevonden. Ik stond een paar honderd meter noordelijker te zoeken en kon vrijwel direct aanschuiven. Hard tegenlicht en uiteindelijk vrijwel helemaal geen licht, maar de vogel liet zich bijna drie kwartier onafgebroken zien voordat hij opnieuw in NW richting verdween. Vermoedelijk om te gaan slapen op het Nuldernauw.

Gisteren tevergeefs vele 1000en meeuwen op de recreatieplas in Woerden afgekeken, dan is het wel erg fijn dat er vandaag een herkansing kwam. Mooi dichtbij foeragerend met slechts enkele andere meeuwen. Met grote dank aan Jeroen Nagtegaal voor de (tijdige) updates en Michael Kars die de vogel hier vanmiddag terugvond.

Foto is een videostill uit dit filmpje, gemaakt met de mobiel door de telescoop.

Foeragerend met een enkele Kok- en Stormmeeuw en mooi dichtbij. Wel jammer van de continu vieze snavel. 

Vanavond waarschijnlijk weer in Woerden (vlak bij mijn huis) gaan slapen. 

Nieuw voor de provincie Fryslân!

Een wat mooiere foto, in het ochtendzonnetje.

Leuke kantoorsoort.

Dit was toen (ruim 2 jaar geleden) lifer 250. De RAW had ik bewaard en nu eens over DxO gegooid en die maakt er effe nog een veel mooiere foto van dan dat ie al was. Dat is nog eens een vogel die ooit op de zelfvindlijst mag komen te staan.

Gisteren knap door Hans Custers ontdekt en vandaag gelukkig nog aanwezig. Eerste (zekere) voor Limburg.

Na de Pallas Boszanger 3 weken geleden weer een hele goede phyllo in Limburg deze winter.

Vanmiddag liet ie zich goed zien.

Vanmiddag liet ie zich goed zien.

Videostill van het moment dat de vogel even op een kluit kwam zitten voordat de Smelleken langs kwam. 

Hier het korte filmpje van dit moment. Uitgebreide vlog volgt dit weekend ergens.

Zeer goeie ontdekking van Cornelis, waarvoor veel dank. Kijk uit naar het ontdekkingsverhaal. 

En nog een plaatje met daarin een vergroting/uitsnede van onscherpe bewijspixels: grote, zwarte zijborstvlekken en zware streping op de borst omkaderen een relatief witte keel in overwegend iets buffe onderdelen.

Niet de allerbeste bewijspixels, het was vandaag duidelijk de dag voor de digiscopers, maar toch een upload (met daarin een vergroting/uitsnede van die paar bewijspixels) van deze nieuwe voor Nederland!

Super gedaan, Cornelis!