Gisteren de Lammergier bezocht in Overijssel.

Hij telt niet mee voor de lijst , maar oh wat indrukwekkend om die vogel te zien. De omstandigheden waren niet slecht , dus wel een leuk plaatje kunnen maken.

Niet telbaar, maar wie maalt daarom als je zo'n schitterend beest urenlang kunt bewonderen!

Filmpje 1, filmpje 2, filmpje 3.

Niet al te ver dus even kort wezen kijken... pootjes lijken me prima

Vanmiddag zag ik een Jufferkraan langsvliegen bij Deventer. Achteraf blijkt de vogel gisteren al bij Voorst te hebben gezeten, waar ie vanavond ook weer gevonden is. Er zijn geen fantastische foto's maar lijkt aan beide poten ongeringd. Verenkleed lijkt ook niets mee. Ik ben benieuwd of ie serieus genomen wordt, blijft een lastig verhaal met al die escapes...

Opgepikt na melding in regio-app. Enkele minuten cirkelend boven m'n hoofd. Geherintroduceerde vogel, maar blijft een fantastische soort natuurlijk.

Na raadpleging met deskundige(n) lijkt dit toch een duidelijke Toendraslechtvalk.
De waarneming was op "It Noarderleech" (deel uitmakend van Noord Fryslân Bûtendyks), in beheer bij It Fryske Gea.

'De Afrofuik'
Speciaal voor Max een schatkaart die de 'goedaardige complottheorie' (https://www.dutchbirding.nl/gallery/detail/25755) van een 'Afrofuik' illustreert (en omdat speculeren leuk is en tot nieuwe inzichten zou kunnen leiden). :)

Nu het beeld is dat we de komende tijd steeds vaker Afrikaanse dwaalgasten mogen verwachten kunnen we misschien e.e.a. al voorspelbaar maken.

De theorie in het kort
Noordwaarts trekkende dwaalgasten uit Afrika komen binnen via de Trechter van Gibraltar. Kustvolgers komen zodoende in het Verenigd Koninkrijk (via de Frans-Britse springschans) of/en (eventueel na correctietrek) Nederland (en het overige deel van de fuik) terecht terwijl landtrekkers eerder in Noord-Nederland belanden (Noord aanhouden na Gibraltar; over Spanje, Frankrijk en België). De vogels (geconfronteerd met een eerste grote watermassa die de route blokkeert) blijven plakken in de Afrofuik om op te vetten om al dan niet de gok te kunnen nemen (over het 'einde van de wereld' vliegen) of om energie op te sparen voor de terugweg/correctietrek.

Kaartmateriaal: © OpenStreetMap contributors onder CC BY-SA.

Net het ‘Ornithologischer Jahresbericht Helgoland’ ontvangen. Met een artikel over gezenderde Bladkoningen. Op Helgoland staan grote antennes om ze te volgen. Op het kaartje is te zien dat er 1 op Vlieland gepeild is. 

Achtereenvolgens: Italiaanse - Iberische - Balkankwikstaart

Ik heb hier zo ongeveer de meest ''klassieke'' roepjes van elk taxon uitgekozen om met elkaar te vergelijken. Als je verder gaat zoeken is er binnen elk taxon de nodige variatie, waarbij sommige ''alternatievere'' roepvarianten ook weer leuk naast elkaar te leggen zijn bij de verschillende taxa. Juist als je de gelijkende roepjes naast elkaar legt kan je leuk naar verschillen gaan zoeken. Soms blijkt dan dat bepaalde ''kenmerken'' in verschillende roepjes voorkomen. Er is per kenmerk meer of minder overlap, dus het is voor nu nog even zoeken naar de combinaties van kenmerken om zoveel mogelijk van de vogels te proberen op naam te brengen. Zo nu en dan vind ik inspiratie (en tijd, zoals tijdens nachtdienst) om weer een stukje van de puzzel te leggen.

Om tussendoor ook eens met hart te luchten en om mijn enthousiasme over bevindingen te delen, misbruik ik dit medium. Zo ook nu.

Wat mij erg opvalt, ook te zien in deze compilatie, is dat Iberische (midden) een trage modulatiesnelheid heeft. De andere twee taxa (links en rechts) komen min of meer overeen op dit kenmerk. Beide overlappen hierin een klein stukje met Iberische.

Een ander kenmerk wat waardevol blijkt, is het gat tussen beide delen van de roep, tussen het opwaartse deel (de pootjes) en het gemoduleerde deel in. Bij Italiaanse is dit ''klein'', bij Iberische in principe ''groter'' (maar vaak moeilijk te beoordelen door de vorm van het rechter pootje) en bij Balkan meestal groter dan de meest grote Italiaanse.

Ook goed om mee te nemen in de totaal beoordeling is het aantal modulaties per roepje. Over het algemeen is (van links naar rechts) Italiaanse hierin wat uitbundiger (hier 7), Iberische met weinig (4) en Balkan er een beetje tussen in (hier 5).

Het blijft opmerkelijk hoe anders de oostelijke Balkankwikstaarten eruit zien, deze kan je door de algehele vorm beter vergelijken met Oostelijke Gele Kwikstaart en heb ik daarom niet meegenomen in deze compilatie. Voor die verwijs ik naar Oostelijke Balkankwikstaart VS Oostelijke Gele

Kwikstaart

Hopelijk vind ik in de toekomst nog eens wat formules om dingen meer solide maken en er een serieus artikeltje aan te wijden. Met de huidige trend van meelopende opname apparatuur op telposten zouden we dat nog eens nodig kunnen gaan hebben. April staat voor de deur, dus laat die Balkankwikstaart maar komen!

Dit is een screen shot uit de presentatie van de CDNA tijdens de Dutch Birding Vogelweek op 1 februari 2021. Zelf nakijken van dit moment kan hier. Vincent van der Spek gaf in deze presentatie een verhelderd beeld van de methodiek van de commissie en de gehanteerde software. Tijdens een demonstratie van een voorbeeld-beoordeling van een Grijze Wouw verscheen bovenstaande pagina. De commissieleden wordt bij elk geval gevraagd een uitspraak te doen over de identiteit en de herkomst. Op het eerste gezicht lijkt dat prima, maar bij nader inzien is die tweede vraag, over de herkomst, op twee manieren problematisch. Ten eerste wordt er naar een (i) mening/indruk gevraagd i.p.v. naar het bestaan van harde aanwijzingen in het dossier voor een niet-wilde herkomst. Ten tweede wordt voorbij gegaan aan de regels in het CDNA handboek. Daarin staat dat gevallen pas worden afgewezen als er aanwijzingen zijn dat een vogel een niet-wilde herkomst heeft. Echter, door de CDNA leden te vragen of er sprake is van “een overtuigende en doorslaggevende wilde herkomst”, wordt die kwestie omgedraaid en valt direct een hele groep gevallen ten onrechte uit de boot: de gevallen waarbij die wildheid weliswaar niet overtuigend en doorslaggevend is, maar waarbij er ook geen aanwijzingen zijn dat de vogel een niet-wilde herkomst heeft. Volgens het CDNA handboek zouden die gevallen moeten worden geaccepteerd. Met de huidige CDNA software wordt de leden toch gevraagd om NEE te stemmen (een wilde herkomst is immers niet overtuigend en doorslaggevend) en lopen zulke gevallen (evt. na discussie in een volgende ronde) het risico te worden afgewezen. M.i. is dit een punt van aandacht voor de CDNA.

Vandaag gevonden door Jaap van Duin.

Is net mijn boek afgerond zonder Cetti's Zanger erin ... Krijg je een zo'n buitenkans vanmorgen. Was altijd jaloers op de foto van Chris van Rijswijk, maar daar ben ik ook klaar mee ;-))

Is net mijn boek afgerond zonder Cetti's Zanger erin ... Krijg je een zo'n buitenkans vanmorgen. Was altijd jaloers op de foto van Chris van Rijswijk, maar daar ben ik ook klaar mee ;-))

Leucistische ekster 

In een mooie groep van 450 Toendrarietganzen vond ik ooit meerdere “oranje snavels”. Even dacht ik aan de kans op een groepje Taiga’s maar die droom ging snel verloren. Ik moest aan de plaatjes denken door de laatste discussie in dit forum. Toen o.a Albert de Jong en Lutzen Portengen 10+ geleden de discussie begonnen over de status van Taigarietgans in NL (eerst op het forum van waarneming.NL) heb ik schoorvoetend enkele kleine gefotografeerde “goedgekeurde” groepjes bezocht. Helaas heb ik die toen nimmer in Limburg kunnen vinden. De soort staat op mijn provincie lijst op basis van oude waarnemingen uit het begin van de jaren negentig. Van (die) oude Limburgse gevallen heb ik nooit een plaatje kunnen vinden...🤔

Eerste winter met fraaie oranje snavel.

Schijnt toch dat enkele mensen zich hebben misdragen gisteren. 

Er werd keurig afstand gehouden. Ook door de fotografen

Ik heb zo maar een datum ingevuld omdat ik niet meer weet wanneer het was ... (Misschien Eus of Peter de Knijff wel ?)

Eus van den Burg belde mij op dat er 14 Siberische Lijsters in beslag waren genomen ! Ze waren ondergebracht in het Vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn. In die bewuste ruimte, waar je zo in en uit kon lopen met een schuifdeur naar buiten, heb ik er tussen de struiken twee kunnen vinden en een kwam heel dichtbij op een bakje eten. Ze waren beiden niet geringd en konden daar makkelijk ontsnappen als die deur openging ... 

Op  deze datum nam ik een Acrochepalus waar die hoog in de nok van onze kapschuur actief op zoek was naar insecten en met name spinnetjes in hun webben. Ik heb dit gedrag nooit eerder waargenomen en vond het wel noemenswaardig dit na al die jaren eens te delen. Op basis van kenmerken en roepje die ik herhaaldelijk hoorde is de vogel als kleine karekiet gedetermineerd.

2e kalenderjaar (vrouw)

Heb veel Rouwkwikstaarten gezien, maar deze was wel heel erg zwart-wit !

Grutto in de zon op de graslanden in natuurgebied Bovenkerkerpolder

Een kleine kwantitieve vergelijking van de wereldlijsten. De laatste versies van Clements (aug 2019, 10.721 soorten), Birdlife-HBW (dec 2019, 11.147 soorten) en IOC (jan 2020, 10.928 soorten) zijn gebruikt.

Door de 3 lijsten gezamenlijk worden 11.511 soorten erkend. 10.454 soorten worden door alle drie de lijsten erkend: over 91% bestaat dus consensus.

De Clements lijst wordt beheerd door de Cornell Lab of Ornithology en wordt gebruikt door Cornells producten, zoals ebird en BOW. Jaarlijkse update in augustus. Birdlife-HBW wordt gebruikt door de IUCN, EU en Avibase. Jaarlijkse update in december. IOC wordt gebruikt door DB, waarneming.nl en observado, wikipedia, veel veldgidsen wereldwijd en de Britse BOU. Updates in januari en juni. 

Nog eentje uit de Pantanal. Deze foto was genomen in de late namiddag zon wanneer een groepje Giant Otters deze apex-predator flink aan het pesten was; beest heeft gebruld maar is uiteindelijk niet het water ingesprongen...

De Pantanal is de beste plek om Zuid-Amerikaans wildlife te zien, zoals jaguar, reuzenmiereneter, reuzenotter en (met geluk) anaconda. Voor vogels natuurlijk ook erg leuk. Aan het einde van de transpantaneira vertrekken de boten om de jaguar te zien. Jaguars in de pantanal eten het liefst krokodillen, en jagen bij voorkeur vanuit het water op het heetst van de dag. De 2e dag had ik veel geluk en was ik getuige van dit 15 minuten durend spektakel.

Heeft iemand enig idee welke hybridisatie dit is?

Op 25 maart dit jaar hadden we de eerste Beflijster naar noord. Maar vooral in de eerste weken van april komen de Beflijsters goed door. Groepen van 20-30 ex en in totaal hebben we er meer dan 200 ex langstrekkend gehad.

Vanmorgen dit sfeerplaatje gemaakt en meer vind je hier

De hoofdtarget van de reis (omdat puma eigenlijk gegarandeerd is): Andean Mountain Cat. On the road natuurlijk ook de mogelijke vogels proberen meepikken, waarvan ik er eerder al een deel heb gepost hier.

We hebben wel wat geluk gehad met deze soort (mag ook wel eens!) al geloof ik dat de voorbereiding er ook voor iets tussen zat. 3 nachten acclimatiseren, overdag op zoek gaan naar geschikt habitat, veel lezen, veel praten met kenners en veel plaatsen uitzoeken waar ze eerder al gezien waren. Het duurde minder dan 5 minuten spotlighten om deze beautie te vinden. Maar de euforie was er niet minder om!

Drie paar ''klassieke'' roepjes. Eerst de betreffende vogel, welke ik niet zag tijdens de trekvlucht. Dan Balkankwikstaart. Tenslotte Italiaanse Kwikstaart. Iberische heb ik niet meegenomen, die is volgens mij uit te sluiten door diens grillige modulatie.

Ik heb geselecteerd op meest gelijkende roepjes op xenocanto. Ik heb daarbij gelet op de algehele vorm van het gemoduleerde tweede deel van de roep.

Ik ben toen gaan kijken naar andere overeenkomsten en verschillen. Een beetje volgens tunnelvisie dus, maar voldoende voor een eerste aanname. Later is het interessant om te kijken of de afzonderlijke kenmerken binnen de variatie van de verschillende taxa vallen.

Voor nu kijk ik naar de zes geselecteerde roepjes en roep ik wat mij opvalt:

-Italiaanse heeft de meeste lading in een hogere frequentie (ook in de voorselectie al duidelijk)

-Italiaanse heeft meestal een dichtgetimmerde aanzet van de modulatie (2e deel, na de opgaande pootjes). Ik heb bewust de uitzonderingen eruit gepikt, met een meer ''open'' ivergang tussen pootjes en modulatie. Ook dan valt op dat die opening breder is bij Noordwijk en Balkan.

-Italiaanse heeft een bredere amplitude in de eerste modulatie. Dat valt me nadien op, kijkende naar het sonogram en dus gebaseerd op slechts enkele roepjes.

De combinatie van bovengenoemde ''kenmerken'', vond ik terug bij Balkankwikstaart en bij de Noordwijkse vogel. Deze combinatie vond ik niet bij Italiaanse. Het betreft hier een eerste indruk met een beetje tunnelvisie en er is meer studie nodig om hier wat verstandigers over te kunnen zeggen. Als ik meer ontdek, laat ik dat hier wel merken voor de eenzame liefhebber ;)

Hybride Eider x Grote Zaagbek. Hangt hier al de hele winter rond.

Bijzonder fraaie zwemvlies. Zeer de moeite waard!

Meer plaatjes hier, de 'soortpagina' moet nog worden aangemaakt.

Even dit fotootje geplaatst om op dit artikel te wijzen waarin de Marokkaanse en de Libische Winterkoning op basis van mtDNA duidelijk afwijken van de rest van Eurazië: https://journals.plos.org/plosone/article/file?id=10.1371/journal.pone.0230151&type=printable

Mooi om even zo het patroon te zien. We wat rafelig...

Hybride Brilduiker x Nonnetje

Betreffende de status van Monniksparkiet (hier een plaatje uit Catalonië waar de soort erg algemeen is) weet ik even niet of je kan spreken over een levensvatbare populatie. Ik begreep dat er populaties zijn in Apeldoorn en Ouddorp (ZH)??