Wat een dagje; de wereldlijsters zullen het begrijpen!

Na een voorspoedig kort verblijf in Oman had ik wat vogeltijd over en besloot op aangeven van Edward van IJzendoorn deze plek te bezoeken in noord Oman. Hij zag daar tijdens zijn recente verblijf o.a. Zwartkeellijsters maar ook deze soort. Ik zag er 3 waarvan een (deze) mooie man. Na het invoeren op observado bleek een meer dan gemiddelde interesse van de aanwezige buitenlandse vogelaars voor deze vogel en werd hij ook getwitcht. Het bleek/blijkt geen makkelijke soort in Oman en was vooralsnog de enige invoering ervan op observado voor dat land (? als ik goed heb gezocht)

Ook even reclame maken voor deze uiterst bijzondere locatie. Een van de meest bedreigde ecosystemen ter wereld met velen endemische soorten. Dit 220 ha reservaat is waarschijnlijk de makkelijkste plek voor Orange-bellied Antwren (Critically endangered), Pinto’s Spinetail (Endagered) en Long-tailed Woodnymph (Endangered). Deze laatste soort komt regelmatig op de feeders, evenals velen andere spectaculaire soorten waaronder de Seven-colored Tanager. Voor meer info: barbara.cavalcante @ savebrasil.org.br

Even reclame maken voor deze fenomenale locatie. Is echt een onvergetelijk ervaring om 10tallen van deze bedreigde ara’s te zien en horen (!) wakker worden in dit spectaculaire landschap. Daarnaast een van de beste locaties voor velen Caatinga endemen. Je kan hier verblijven in de fraai gelegen Canudos Biological Station waarmee je bijdraagt aan het voor deze soort cruciale beschermingsprogramma, voor meer info: camila.mendes @ biodiversitas.org.br

De standaard cookilaria in NZ

Ik dacht, laat ik ook eens wat uploaden. Een echte flutfoto...! Slechts één vogel te vnden sinds de stormen van enige weken geleden.

Een lastige rakker die in tegenstelling tot de Sao Tome thrush erg zeldzaam is en alleen in primair bos zit.

Redelijk slechte plaat, maar ik hoop dat de vogel het goed maakt. Dit is denk ik de moeilijkste endeem op Sao Tome en er zijn niet heel veel foto's van te vinden op het internet.

Lastige soort die op mt Carmo vooral (alleen) voorkomt bij een kloof waar je na 2-2.5 uur lopen aankomt.

Voor de liefhebbers van brilvogels is de nieuwe IOC-lijst verplichte kost: een ware ravage! Ik had de diverse artikelen al gezien, maar het was dusdanig ingewikkeld dat ik maar heb gewacht tot iemand anders het allemaal op een rijtje gezet had.

Dit wordt (net zoals een hele zwik andere Mountain White-eyes) een Warbling White-eye (voorheen Japanese White-eye).

Verder: slecht nieuws voor vogelaars die op Enggano zijn geweest, goed nieuws voor bezoekers van Socotra (of noordelijk Somalië) en Aldabra.

Vandaag in de botanische tuin. Tot grote vreugde van de twitchers. Helaas ben ik m'n blokker van Dec 2014 kwijt... Tweede gedocumenteerde voor Ecuador.

algemener dan de long billed daar

Inderdaad algemeen op Bonaire. Dagelijks in de tuin rond ons huis gezien en ook op andere plekken op het eiland. Volgens de checklist uncommon en vrij schuw maar daar bleek weinig van.

de enige nog op curaçao. Al vanaf 2014 aanwezig. In de tuin van een resort in het noorden van het eiland.

Grote variatie aan snavelkleuren.

Magellanic Horned Owl with the Strait of Magellan on the background.

Afgelopen jaar voor het eerst waargenomen in Senegal. Gaar om 30/40 exemplaren met waarschijnlijk enkele broedpogingen.

Groep van maar liefst 8 vogels plotseling op de trail langs een van de visvijvers. Gingen er helaas als een speer vandoor en slechts een paar zeer matige foto's kunnen maken. Near Threatened.

Accipiter trivirgatus indicus

Myanmar Endemic

Myanmar Endemic, Eastern Himalayan Endemic

Endangered

Spot-breasted Parrotbill can be found eastern and western Myanmar.

Geen wereldplaat, wel een nieuwe soort voor de site. En is de westelijke ondersoort al geen inkoppertje, aangezien het verre oosten van Cuba niet in het standaardrondje Cuba zit, de ondersoort die al helemaal weinig mensen zien - al is ie wel algemener dan de westelijke ... Mannetje van een baltsend paartje. Met Remco Hofland.

De escape discussie voorspelling voor 2019, de Cinnamon Teal met een ongeringde op een aansprekende plek van de goede ondersoort (dit is herkenbaar omdat de Noord-Amerikaanse vogels nagenoeg geen vlekjes hebben op de flanken en erg rood zijn). Hij staat in Marokko inmiddels op de WP lijst (toch Arnoud??), dus wat doen we dan bij zo'n geval bij ons?....en nu niet zeggen doorrijden :-)… Mooie dagen allemaal.

Gefotografeerd aan de Oostkust van Brazilie.

Men dacht dat deze tot voor kort beschouwde endemische soort alleen in onaangetaste campo cerrado in Chapada dos Guimarães voorkwam. Toentertijd stond de soort als near threatened te boek omdat steeds meer habitat verdween. Maar nieuwe waarnemingen tot in Amazonia en Surinama maken de soort wat minder kwetsbaar.

Staat te boek als near threatened en komt voor in cerrado scrub van Chapada dos Guimarães  . De balts is bijzonder omdat het paar een duet ten gehoren brengt waarbij de vleugels uitgespreid worden.

In de ondergroei van Amazone oerwoud is waar deze soort de winter doorbrengt; dat beestje in Den Haag was flink verdwaald! In Ecuador nog steeds een rariteit maar zeer waarschijnlijk under-recorded. Dit was een lifer voor de locals, die dachten dat het een Swainson’s Thrush was.

Dit is nou niet direct de meest kleurrijke soort die we in Suriname hebben gezien maar waarschijnlijk wel de zeldzaamste van onze trip. Het is een soort die in het zogenaamde White Sand Forest voorkomt, een schraal habitat dat redelijk soortenarm is. Dankzij een tip van Otto Ottema , medeauteur van 'Field Guide to the Birds of Surinam' , slaagden we erin om tijdens de laatste morgen van onze trip deze vogel te vinden. 

Het is inmiddels ruim 10 jaar geleden dat ik na een Yemen trip samen met BirdQuest een aantal dagen een bezoek kon brengen aan de ten zuid-oosten van Aden liggende eilandengroep Socotra. In mijn bescheiden optiek zou dit gewoon bij de Holarctic (en dus de nieuwe WP) moeten horen als je de soortfamilies ziet die er voorkomen. Deze gors is een endeem van het hoofdeiland waar die samen met Cinnamon-breasted Bunting voorkomt.  Deze gors complementeerde mijn verzameling aan Holarctische gorzen. De plaat is of van mij of van Janos Olah (we stonden naast elkaar, kan het niet meer terughalen).  Het is inmiddels al jaren niet meer mogelijk Yemen en Socotra te bezoeken vanwege de burgeroorlog aldaar. Ik begreep dat (een gedeelte van?) Socotra inmiddels is ingenomen door zeeroverbendes die vandaaruit hun activiteiten uitzetten op de Indische Oceaan. In 2008 was het er nog super vredig en werd het eiland beheerd door een Nederlandse bioloog (naam vergeten) samen met een locale man A.S. Suliman. Hou zou het met ze zijn....

Deze uil vonden we in wat bomen aan de rand van een verruigd weitje in een woonwijk in Paramaribo.