Deze tapuit vonden we schaduw zoekend langs de kust op de plek van de “mangrove” Somalische Brilvogels. We zagen, zoals te verwachten, eigenlijk geen trekvogels tijdens ons verblijf in SA (behalve nog een vrouw Zwartkop en veel steltlopers). We stoeide met de ID van deze vogel en uiteindelijk ging het tussen Tapuit en Izabeltapuit. Vooralsnog is het die laatste geworden. Iemand andere inzichten? Dank.

Arabian Tchagra: recente split (nog niet overal gevolgd) van de Afrikaanse Black-crowned Tchagra - lastige soort in het Asirgebergte maar dit ene exemplaar liet zich gelukkig aardig bekijken

Een van de leukere en toch niet helemaal te verwachte soorten uit Afrika was deze havik. We zagen er in totaal 3 tot 4 bij deze plek. In vlucht makkelijk te herkennen met een witte stuit is, vaak het makkelijkste bij in vlucht vogels.

Nog een hoogtepunt van onze trip: ca. 50 vogels met veel Huismussen, Rüppels Weavers en African Silverbills in acacia's aan de rand van een dorp; dit is het wat minder bekende juveniele kleed

Hoogtepunt van een 7-daagse reis naar het zuidwesten van Saoedi-Arabië, samen met Max Berlijn en vier Britse vogelaars. Alle endemen gezien, waaronder 11 Asireksters en als bijvangst de mysterieuze Helmparelhoenders (relictpopulatie?) en 'Mangrove White-eye' - de white-eye was nog verdomd lastig en lukte pas na drie pogingen. Zoals voor veel vogelaars bleek Arabian Golden-winged Grosbeak de lastigste soort: zowel Max als ik zagen heel kort een (verschillend) exemplaar, maar dat was helaas alles voor deze notoir lastige soort. De temperatuur hoog in de bergen was OK (20-25 graden), in het laagland was het rond of boven de 40 graden en soms wel pittig.

De Alpenheggenmus is toch wel een 'must' om te zien als je in de Alpen bent. We hebben er vorige week een aantal weten te vinden, waarvan één familie groepje erg fotogeniek was. Ik weet niet wat het is maar dit soort blijft me trekken, ook al heb ik er intussen al best een aantal gezien. Meer foto's en de hele blog van onze roadtrip zijn op mijn website te vinden (coenvna.com). Ik scoorde totaal 103 soorten vogels en 50 soorten vlinders in deze week.

Veel 3kj (3 cy) vogels aanwezig in en rond de kolonie dit jaar. Dit jaar zijn er 43 nesten en dit weekend hebben we daarvan al 37 jongen geringd. In bloedmonsters zijn wel antistoffen gevonden maar tot op heden zijn er in de kolonie van Neufeld geen Lachsterns aan vogelgriep bezweken! De manier waarop zo'n bloedmonster verkregen wordt kan je hier lezen.

De Eleonora's Valk broedt als een van de weinige valken in kolonies, in holen op rotsige eilanden en kliffen. De vogels broeden laat in de zomer, omdat ze de jongen voeren met trekvogels, een uniek specialisme. Verder eten ze ook insecten. Deze Mediterrane soort broedt van de Canarische Eilanden tot en met Cyprus, waarbij richting het oosten de donkere fase talrijker wordt (ca 25%). De populatie wordt geschat op ruim 30.000 vogels. Recent zijn de verschillende trekroutes naar Madagascar ontdekt, waarvan sommigen dwars door Afrika lopen, met voor de westelijke routes een stop in de Sahel.

Eleonora's Valken zijn met hun extreem lange vleugels ware acrobaten langs de kliffen, geweldig om te zien. Ik genoot elke avond van deze magnifieke vogels op de Kensington Cliffs, aan de zuidkust van het eiland. Dit stuk is trouwens van het Verenigd Koninkrijk, inclusief militaire basis nabij, maar daar heb je geen last van.

De Zilveralk is steeds present bij de monding van de Odiel rivier (gister en vandaag gezien).

Na ruim 6 uur wachten op deze bekende plek in zuidoost-Portugal, een oude verlaten mijn, kwamen 's middags drie vogels laag langs. Ze lieten zich langdurig fraai bekijken. Daarna maakten de vogels hoogte en zag ik ze opgaan in een groep van in totaal16+ Pijlstaartgierzwaluwen. Misschien zijn de vogels vroeg in de morgen of in de avond makkelijker?

Deze soort is algemeen in sub-sahara Afrika en is een zomergast in de WP, waar deze vanaf eind mei broedt in zuid-Spanje, oost-Portugal en centraal-Marokko in oude Roodstuitzwaluw nesten.

Ik lees dat de soort zich 'heeft uitgebreid' naar de WP en dat de populatie groeiende is, maar ik lees ook dat de trend niet bekend is. Birdlife schatte in 2015 de Europese populatie  op 110-200 paren.

Buiten het Iberische Schiereiland is het aantal waarnemingen in elk geval groeiende, met de laatste 5 jaar gevallen in Italie, Frankrijk, Denemarken, Engeland en natuurlijk vorig jaar oktober op Schiermonnikoog. Deze lijkt nog niet ingediend? Ik zie 'm ieg niet staan bij dutchavifauna.nl.

Deze Balearenkruisbek (Albino) (Die mijn vrouw ontdekte)  fotografeerde ik op Mallorca.    

Plaats: Finca Son Real Mallorca    39.736823, 3.181500

Groeten Hennie Lammers Budel Dorplein.

Ongeringd ;)

De 3e voor de WP, na UK en Finland. Twee weken geleden ontdekt door Roland Bekkers, die op een Facebook pagina vroeg welke vogel hij had gefotografeerd. Sindsdien vrijwel dagelijks gezien door vele vogelaars. De vogel bestrijkt een groot stuk van de Odiel en is soms uren 'kwijt'. In de avond is de vogel vaak makkelijker, dan veelal bij het 'Dwergstern zandbankje'. Er staan veel hobby vissers aan de kant en een aantal dagen geleden raakte de Zilveralk verstrikt in visdraad. Een dappere Spaanse vogelaar heeft de vogel echter tijdig weten te bevrijden. 

Half mei heb ik vanuit Zweden een reisje naar Noord-Noorwegen en Finland gemaakt om nog eens wat ontbrekende soorten op mijn Scandinavië-lijstje te gaan zien. Niet alles is gelukt, maar wel wat verrassende waarnemingen gedaan, zoals die van honderden, zo niet duizenden middelste jagers. Ik wist eigenlijk niet dat ze in zulke grote aantallen voorbijtrokken of ter plaatse zouden zijn. De lokale drieteenmeeuwen – die in nog veel grotere aantallen waren – hadden het er maar moeilijk mee. Behalve deze middelste jagers waren er ook relatief veel geelsnavelduikers en opvallend veel walvissen (witsnuitdolfijn, dwergvinvis, gewone vinvis, noordse vinvis (?) en bultrug). Gefotografeerd uit de prachtige 'gapahuk' van Biotope in Hamningberg.

In de omgeving van Akseki een dagje gevogeld, met ook hier een drinkplek die verschillende soorten aantrok, waaronder deze fraaie soort.

Zag deze fraaie nog niet op de site staan, motacilla superciliaris, niet als aparte ondersoort door I.O.C. genoemd, wel in de Collins.
Samen met Feldegg en Dombrowskii, laatste ook  niet vermeld als ondersoort.
Foto Siegfried Woldhek

De Turkse Boomklever is iets kleiner dan onze Boomklever en heeft een iets langere snavel. Een vrij algemene soort (in het juiste habitat) die buiten Turkije alleen voorkomt op Lesbos, in Georgië en een klein stukje (Kaukasisch) Rusland.

Een goed jaar voor Sperweruilen met meerdere waarnemingen (Varanger, Kuusamo en Kamaanen).

Terwijl de mannetjes nog volop aan het roepen waren, hadden de vrouwtjes reeds jonkies. Een vrij algemene soort, die je vaker hoort dan ziet.

Meteen bij aankomst in Varanger naar de haven van Vadsø gereden waar gelukkig nog 10 Stellers Eiders zaten, waaronder 1 fraaie adulte man. Door het warme weer vertrokken de meeste al snel daarna

Giervalk is een lastige soort in Varanger, zeker de laatste jaren dus heel blij met deze (die we aanvankelijk vonden op een geslagen Moerassneeuwhoen)

Gustav Radde (1831-1903) beschreef deze soort in 1884. Radde was een Pruisisch/Russische ontdekkingsreiziger, geoloog en natuuronderzoeker. Hij werd vooral bekend om zijn onderzoekingen op het gebied van de flora, fauna en geologie in de Kaukasus en oprichter van het Kaukasisch Museum (het huidige Simon Janashia Museum) in Tblisi.

Een deel van de Steenheggenmussen trekt in de winter enkele honderden kilometers zuidelijker, waardoor het vagrancy potentieel beperkt is. Op tarsiger.com zie ik alleen een tweetal waarnemingen in Kuwait, zijnde de enige (?) waarnemingen buiten het reguliere verspreidingsgebied.

Meestal zitten Geelsnavelduikers ver op zee in deze tijd van het jaar dus deze adult in een klein haventje was een fijne bonus tijdens de tour 

Samen met mijn vrouw een weekje bijkomen op La Palma leverde zoals verwacht een record korte soortenlijst op. Deze Gestreepte Strandloper op de zoutpannen van Fuencaliente vonden we wel leuk. Volgens mij zijn er niet zoveel voorjaarswaarnemingen op La Palma.

Een mooie soort die goed te doen is in de bergen boven Camadi. Bij een drinkplek zagen we de soort diverse malen.

Enkele jaren terug is het Atlas taxon gesplitst. Deze heeft een lichte keel, minder rood in gezicht, bruine (ipv rode) bovenstaartdekveren, egalere bovendelen en flanken. Het kenmerk van de bovenstaartdekveren staat niet (goed) afgebeeld  in de ANWB gids, zie ik nu.

De Indische Rotsmus is een van de weinige WP soorten die in India overwintert. De westelijke ondersoort (ZO Turkije tot Pakistan) is een trekvogel en overwintert in India. De oostelijke ondersoort (India) is een standvogel. De soort is een lokaal vrij talrijke zomergast in Turkije. Ze prefereren pistache plantages, dadelplantages, open woodland en cultivated areas. We zagen de soort tweemaal rond Birecik.

Een andere leuke vondst was deze Roze Spreeuw, die in een boompje naast hetzelfde plasje van de Kleine Topper zat.

Deze zeer waarschijnlijke Kleine Topper gevonden op een random plasje aan de rand van de woestijn.

Mocht iemand nog toevoegingen of commentaar hebben op de determinatie, dan hoor ik het graag. Zelf nog geen tijd gehad om een echte analyse te doen en ik ben er zeker geen held in. Gemak dient de mens dus de foto's doorgestuurd naar Koen Stork die ook Pim Rijk er naar heeft laten kijken en daar komt met een slag om de arm uiteindelijk toch wel ook Kleine Topper uit.

Zie voor meer foto's hier: observation.org/waarneming/265837173.

Foto's door Simon Mitchell & Michael Boswell (deze door Michael)

De beschaving begon bij de Eufraat, maar herbergt ook de Iraakse Babbelaar. De soort komt voor in Irak, Iran, Syrie en een heel klein stukje Turkije, waar hij redelijk talrijk is langs de oevers van de rivier bij het dorpje Birecik.

In verslagen lees ik dat deze soort talrijk is in haar kerngebied, maar dit jaar was dat niet het geval. We zagen 2-3exx en we spraken vogelaars die de soort hadden gemist.

Een prachtige soort die vroeger - gek genoeg - gelumpt was met Roodstaarttapuit.

Birds of the World geeft aan:

"Race semenowi distinctive, differing in its olive-green vs pale grey breast and pale yellow vs off-white belly in male (3); slightly darker crown in male (1); more yellowish vs buffy and generally less streaked on throat and breast in female (1); very slightly larger size (effect size for male tail 1.07, score 1). Research needed to determine whether any differences exist in voice, although observations of apparent intermediate individuals on passage suggest that races intergrade in some unknown part of range. Two subspecies recognized."

Birds of the World geeft over de populatie grootte aan:

"Nominate: in Greece c. 105–205 pairs breed on three Aegean islands (Skyros, Lesbos and Chios) and 100–500 pairs in Turkey in 2013.  Semenowi: estimated as between 3000–5000 pairs in Turkey. Presence as a breeding species in N Syria and Iraq requires confirmation. In Zagros Mts, in SW Iran, population could be as low as 100 pairs."

Mochten deze twee taxa gesplit worden, dan is het westelijke dus meteen flink bedreigd. Birdlife classificeert de Smyrnagors als Near Threatened.

"Generally uncommon or rare, even in core of range. Density of 8 pairs/20 ha estimated in study area in Turkey".

Onze ervaring vorige week was (gelukkig) positiever. Je hoorde vaak tegelijkertijd 3 tot 4 vogels zingen. Hopelijk zit de vogel weer in de lift. 

In het zuidoosten van Turkije is het goed birden. In een week zagen we oa Smyrnagors, Koerdische Tapuit, Perzische Woestijnpatrijs, Bleke Rotsmus, Iraakse Babbelaar, Grijskoppurperkoet, Indische Rotsmus, Kaspisch Berghoen, Rode Bergvink, Vale Woestijnvink, Sneeuwvink, Steenheggenmus, Moabmus, Zwarte Frankolijn, Rouwmees, Griekse Spotvogel, Grote Vale Spotvogel, Grote Rotsklever, Zwartkopgors, Finsch Tapuit, Indische Kievit, Bruinkeelortolaan, Ortolaan, Rotsmus, Roodvoorhoofdkanarie en Turkse Boomklever.

Nadat we, vlak na landing, geen vogels hadden gevonden op een "roost" die we hadden gekregen, gingen we ervan uit dat het een nacht waarneming met zaklamp zou worden de volgende nacht. De dag nadien zaten we op de Troodos voor Boomkruiper, Kruisbek en Zwarte Mees. Toen we deze soorten aan het zoeken waren hoorden we plots een uil roepen! Meteen erheen en ja hoor, 2 roepende vogels waaronder 1 vogel prachtig te zien, gewoon overdag! Onvergetelijke waarneming!

Was al een aantal dagen aanwezig

Eentje uit de oude doos. Een crazy capercaillie van een aantal jaren geleden in een berggebied ten zuiden van de hoofdstad Sofia. 

Door een tip van Ferry Ossendorp kreeg ik vorig jaar een tip voor een goede plek om Iberische (Bonte) Vliegenvangers goed te zien. Op deze plek zingen verschillende mannetjes (ik zag en hoorde er 3). Er hangen hier verschillende nestkasten die gebruikt worden. De vogels worden geringd (zie mijn plaatjes). Bert, Eric en Enno waren er twee weken eerder en zagen vijf mannen. Ik vond ze best verassend anders overkomen dan onze vogels. Ik zal later nog een link naar een filmpje van de zang uploaden. Alleen een soort middels het CSNA concept tot op heden.

Als een Rode Wouw een compleet gele snavel kan hebben, kan een Zwarte Wouw dat dan ook hebben? Is de Nederlandse Geelsnavelwouw nog op andere kenmerken gedetermineerd?

Vogel met een trailcam gevideod op een dode Das. Normaal gesproken heeft een Rode Wouw ook gewoon een donkere snavel met een gele basis.

Dit jaar slechts 1 waarneming op 1 dag door 1 waarnemer in Israël (bevestigd met foto). In Jordanië wel enkele waarnemingen, maar die lijken niet betrouwbaar. Hopelijk is komende winter beter voor deze soort.

Korte, succesvolle trip met Enno Ebels en Eric Koops naar noord Spanje en omgeving Madrid. Genoemde plek erg makkelijk voor Iberische Bonte Vliegenvanger met zeker 5 zingende mannetjes in een parkje met veel nestkastjes

In de regen en kou (minimum overdag 2 graden) maar wel fraai te zien; hoogtepunt van een korte trip naar Madrid en Noord-Spanje. Verder Duponts Leeuweriken (c 10 zingend en eentje fraai te zien), Iberische Heggenmus (mabbotti; paartje), c vijf Iberische Bonte Vliegenvangers (iberiae), c vijf Spaanse Keizerarenden, c 20 Grote Trappen en een handvol Iberische Groene Spechten en wat Blauwe Eksters en Iberische Gele Kwikstaarten. 

Erg gaaf, een 'bel' met circa 500 Schreeuwarenden die over ons heen kwam. Dit flink gebleekte exemplaar vloog ertussen. Wat een variatie hebben arenden toch.

Sinds enkele jaren is de Saharawoestijnzanger (Mauretanië-Libië) door IOC gesplitst van deze Levantwoestijnzanger (Egypte-Pakistan. Voorheen Maquiszanger. De Sahara heeft lichtere, zandkleurige bovendelen, heeft lichtere onderdelen, minder gestreepte koptekening, een langere snavel en ze verschillen qua DNA en geluid.

Beide soorten zijn erg vocaal, niet schuw en ze springen als ze foerageren. Geinige soort.