Normaal gesproken had ik deze soort vanuit Zeeland niet kunnen halen, maar toevallig was ik in de buurt vanwege een bezoekje aan de marterhut in Drenthe. Wat een droomsoort om zo mee te pikken! De vogel zat aanvankelijk in een kaal boompje samen met een geelgors en boompieper. Daarna vloog hij weg en werd laag in een struikje terug gevonden. Daaruit vloog hij na enkele minuten op en over ons heen. Dat was dit moment. Vervolgens heeft hij nog even in het kale boompje gezeten waarna hij definitief weg vloog toen de zon doorbrak. Wat meer foto's staan op Waarneming.nl.

Wat een fantastische vogel. Ook een tijdje kunnen volgen tijdens foerageren!

Wat een gave soort!!!! 

Wat bewijspixels.

Met dank aan ontdekker Benno van den Hoek!

Wat een fantastische vogel. Ook een tijdje kunnen volgen tijdens foerageren!

samen met een Topper.

samen met een Topper.

Foto is van vanmorgen toen de vogel even een kwartier regelmatig zong en riep.

Wat een droom! Vanochtend iets voor 10:00 loop ik mijn huis uit en hoor ik vanuit een groepje bomen enkele malen een zangstrofe die ik in eerste instantie determineer als van Grauwe Fitis. Ik luister de opname een aantal malen terug en dan slaat de twijfel toe: is dit geen Groene Fitis? Roy Slaterus bevestigt al snel mijn vermoeden en kort daarna krijg ik de vogel ook in beeld. Een phyllo met een Fluiter-achtige indruk: vuilwitte onderdelen met lichtgele zweem op keel, borst en bovenflank, diepgroene bovendelen, scherp afgesneden gele wenkbrauwstreep (doorlopend tot aan bovensnavel) contrasterend met donkere oogstreep, geelachtige oorstreek, stevige snavelbasis, middelbruine poten, een (1) duidelijke vleugelstreep. Vogel daarna ruim een uur stil en kwijt, maar rond 11:10 begint de vogel weer te zingen en kunnen (samen met de eerste toegesnelde Zeeuwen) goede foto's worden gemaakt. De vogel foerageert dan veelal hoog in de boomkruinen en is erg beweeglijk. Vervolgens opnieuw lange tijd stil, totdat de vogel rond 15:30 wordt teruggevonden in een rij populieren langs de Westeindsedijk (c 200 m van de eerste locatie) en dan ook door een grotere groep waarnemers wordt gezien. Geluidsopname in de DB-galerij.

Geweldige vondst van Thomas Luiten. 

al sinds 25 juni aanwezig; met dank aan Lars Buckx en Sjek Venhuis

Mits de wind gunstig is staan we op telpost Berkheide, Wassenaar. Om 06.55 uur slaat ons 'geheim wapen' Lisette van der Krogt aan ! Zei speurt regelmatig met haar telescoop de zeereep af. Op 31 mei vond ze ook de Roodstuitzwaluw die hard naar noord vloog.

Door de telescoop was goed het bruin op de kop te zien (meer contrast dan Daurische). Ook de rug-kleur was goed voor een Turkestaanse.

Gelukkig van ver de eerste plaatjes geschoten met 840 mm en een 45 Mp camera waardoor je nog wat kan zien op de foto ...

Langs het pad waar de vogel zat lopen regelmatig trimmers e.d.

 'Bronskopeend 2023' een afscheidsfoto... ? 

Gevalletje aller-allerlaatste licht; plaatje rond half 10 - vogel is om 10 uur tp gaan slapen.

Vermeende withalsvliegenvanger (en als zodanig gepiept vanavond) maar er heerst twijfel over mn nekband en witte tekening op vleugels. Foto's zijn afkomstig van Jeroen Breidenbach. 

Twee bonapartes strandlopers tegelijkertijd in het Lauwersmeer, één in de Keeg en eentje op het wad. 

Een collage van wat meer of minder belangrijke ID-puntjes zoals de opvallend oranje kleur van de ondersnavel (en snijrand bovensnavel); de tamelijk onopvallende lichtgele onderste oogring (bij Tjiftjaf spierwit en vaak veel opvallender); de soms lang lijkende snavel (maar beschadiging veertjes 'mondhoek' rechts maakte dat soms lastig te beoordelen; de versmalling op p6 (Fitis heeft hier geen versmalling); de hpp bedraagt ca. 60-65% (intermediai tussen Fitis en Tjiftjaf); p2 duidelijk langer dan p8 (bij Tjiftjaf ca. gelijk).

In het veld deed het vogeltje door zijn wat 'gerekte' uiterlijk meer aan een Fitis dan aan een Tjiftjaf denken. Mogelijk dat die gerekte indruk mede gewekt werd door een wat langer lijkende staart en snavel. De vogel was sterk gesleten te zien aan veel missende lichaamsveertjes op bijv. kop en hals, eeen gebroken p3 aan de rechtervleugel, grote happen uit de tertials, rafelige (grote) dekveren en veel goed zichtbare ('glimmende') veerschachten in de vleugels.

Deze, indien aanvaard, eerste Brabantse Iberische Tjiftjaf werd gisteren ontdekt door Chris van Turnhout tijdens een SOVON-inventarisatierondje. De vogel was de gehele dag luid en duidelijk aanwezig en liet zich in het begin ook goed bekijken. Later vertoefde hij meer hoog in de bomen nadat nogal wat plaatselijke campinggasten met honden hier vertoefd hadden. Van vogelaars had hij weinig last: tot 16 uur welgeteld 5....
Opvallend vond ik dat de zogenaamde 'tret-call' (dat stotterend geluidje voor en tussen de zangsessies) afweek van dat van een gewone Tjiftjaf. Of dat kenmerkend/indicatief is voor ibericus weet ik niet en ook niet of er elders al eens wat over gezegd is maar wellicht is het een goed hulpmiddel bij de ID?
Zie voor deze roepjes van beide soorten de geluidengalerij: https://www.dutchbirding.nl/soundgallery

Een mooie verrassing tijdens de jaarlijkse Flevo bigday (met 148 soorten als eindstand). De vogel vloog na circa 25 minuten zonder een duidelijke oorzaak op en kwam toen op ooghoogte binnen 40 meter afstand met zon in de rug langsgevlogen. Helaas lag m'n camera in de auto en zijn hier geen foto's van gemaakt. Gelukkig staan er genoeg pixels op de videostills. Meer foto's zijn hier te vinden.

Joop van Helvoort: "Op zondag 7 mei was ik aan het nagenieten van 6 dagen gravel biken langs de Nederlandse grens met als klein hoogtepunt een Rode Wouw nog net aan de Nederlandse kant bij Vlengendaal L. Om 13:20 kreeg een ik een appje van een collega van mij uit Breezand NH. Ze had van haar nicht in Hippolytushoef NH een paar foto's toegestuurd gekregen van een vogel in haar tuin en stelde mij de vraag of ik deze al gespot had. Ik zag meteen dat het om een Grijze Junco ging, hoe dan ook een onmiskenbare vogel en al eerder door mij gezien op 11 maart 2015 in Beijum Gr. Ik informeerde mijn collega dat mocht deze vogel wereldkundig worden gemaakt er honderd of meer vogelaars op af zouden komen. Zij antwoordde dat het de wens van de bewoners was om de waarneming niet bekend te maken. Om 13:50 heb ik Jan van der Laan over deze bijzondere melding geïnformeerd en ook om advies in te winnen wat te doen met deze melding. Zowel hij en Nick van der Ham als ik zijn richting Hippolytushoef gereden. Ondertussen had ik het exacte adres ontvangen. Daar aangebeld werden we door de bewoonster en haar gezin allerhartelijkst ontvangen en meteen naar het raam aan de achterkant van de huiskamer gedirigeerd. We zagen de vogel al snel zitten op de dakrand en de goot van het schuurtje. Daar at hij van broodkruimels samen met de aanwezige huismussen. Na 15 minuten kwam de Grijze Junco via de groene kliko-bak naar beneden om zich daar op de grond te goed te doen aan het daar aanwezige voer.
De wens van de bewoners was om de waarneming pas bekend te maken als de vogel een paar dagen niet meer gezien was. De vogel is uiteindelijk alleen op zondag 7 mei 2023 gezien."

Nog een plaatje van vorige week. Het afgelopen weekend bleek de vogel nog aanwezig, maar weer op grote en haast ondoenlijke afstand. 

Op een kale akker tussen overtijende Bontbekplevieren, later ook buitendijks op het wad. Samen met de nodige andere leuke soorten (zoals een Breedbekstrandloper die zich waanzinning liet zien), een erg fijn weekend! Hoewel niet aantoonbaar, is het aannemelijk dat deze Woestijnplevier de vogel betreft die Folkert-Jan een week eerder had op de Bochtjesplaat.

Op een kale akker tussen overtijende Bontbekplevieren, later ook buitendijks op het wad. Samen met de nodige andere leuke soorten (zoals een Breedbekstrandloper die zich waanzinning liet zien), een erg fijn weekend! Hoewel niet aantoonbaar, is het aannemelijk dat deze Woestijnplevier de vogel betreft die Folkert-Jan een week eerder had op de Bochtjesplaat.

Vandaag deze zwarte wouw langs de telpost op schier gehad. Volgens dit artikel zou het met de witte basis van de buitenste handpennen onder de 'western' of 'central' siberian groep vallen. De vogel lijkt een lichtere anaalstreek te hebben wat zou wijzen op de 'central' groep. In ieder geval een gave vogel en zeker iets 'oostelijks'!

Opeens (en alweer, na een ex in juli 2017) een aquila over de akker, mogelijk naar beneden gekomen door het naderende onweer. Werd helaas niet getolereerd door Kieviten, Buizerds en een Zwarte Wouw, en maakte al snel weer hoogte. Nog een kwartier in beeld kunnen houden totdat ie verdween in oostelijke richting.

Vanochtend was er spannende aankomst van zangers op het eiland. Dat leverde aanvankelijk geen krentjes op. Totdat Frank Majoor deze vogel ontdekte tijdens het Tapuiten inventariseren. Gelukkig verplaatste de vogel zich van verboden gebied naar meer noordelijk Tapuiten habitat dat wel vanaf het pad te overzien was. 

Een hele fijne nieuwe soort voor Texel.

Gevonden door Joris Duivenvoorden. Liet zich prachtig zien.

Vanavond mooi zij aan zij met de reeds enkele dagen aanwezige Poelruiter. Opvallend hoe vaak deze twee soorten elkaar in ons land weten te vinden. 

Laat zich fraai zien, in gezelschap van een Poelruiter en ruim 100 Kemphanen.

Na de ontdekking van Hans van Oosterhout op 23 april toch weer terug op de oude plek!

Fijne dat Jos hem vanmorgen terug vond.

Een hele fijne soort na een fijne trektelling op de Bantpolder. 

Een hele fijne soort na een fijne trektelling op de Bantpolder. 

Tot mijn grote verrassing zo maar lekker dichtbij.

Na zes vruchteloze pogingen de afgelopen tijd vanmiddag één van de twee Siberische talingen eindelijk goed gezien vanachter het houten hek onderaan de Hoge Dijk bij de Groene Jonker. De vogel ging vaak schuil achter het riet, maar liet zich ook een paar keer fraai zien. Hieronder een videostill.

En nog één van 22 maart. Met opwapperende veren door de wind, waardoor de zender net wat beter te zien was. Doorgaans viel de zender in zit niet of nauwelijks op, in tegenstelling tot in de vlucht. Vliegend was de vogel al op afstand, afgezien van formaat en iets lichter grijs, meestal vlot eruit te pikken door het zendertje op z'n rug.

Op woensdag 22 maart gezocht naar de Ringsnavelmeeuw, die op dat moment verbleef in Polder Zeldert tussen Amersfoort en Baarn. Ondanks de regen was de vogel 's ochtends een paar keer gezien, maar toen ik tegen 13 uur arriveerde, was de vogel voor het laatst een uur daarvoor gezien, wegvliegend richting Amersfoort. Na meerdere losse meeuwen en kleine groepjes gecheckt te hebben, had ik de vogel na een half uur opeens in beeld in de eerste wat grotere groep van ca. 100 kok- en stormmeeuwen die ik tegenkwam. Gedurende de anderhalf uur die ik daarna aanwezig was, verplaatste de vogel zich af en toe en vloog soms een eind weg, maar zat steeds korte tijd later toch weer alleen of tussen andere meeuwen in hetzelfde stukje polder. Soms heel fraai dichtbij. Een groot deel van de tijd stond hij te trappelen om wormen boven de grond te krijgen.

De periode erna heb ik af en toe op internet de live feeds van Ringsnavelmeeuw Kajzerka gevolgd. Ik stapte pas in toen de vogel al in Noordoost-Polen zat, maar terugrekenend kwam ik erop uit dat de vogel vrijdag 24 maart midden op de dag moet zijn vertrokken uit polder Zeldert tussen Amersfoort en Baarn, ten zuiden van de A1. Nog ca. 5 uur lang verbleef de vogel vervolgens in de provincie Utrecht tussen de A1 en het Eemmeer, maar zette toen na ruim anderhalve week toch zijn tocht voort richting Oost-Europa. Na nog enkele uren te hebben doorgebracht in de kop van Overijssel ging de vogel vanaf Staphorst in een hogere versnelling. Ongeveer 9 uur nadat de vogel bij Amersfoort vetrok (inmiddels avond geworden) vloog hij Nederland uit. Die nacht is de vogel in slechts 5 à 6 uur tijd van de Nederlands-Duitse grens in één ruk doorgevlogen tot rond de Duits-Poolse grens (op de Oostzee, onduidelijk waar de grens daar precies ligt). Vanaf Staphorst heeft de vogel gedurende 6 uur met een snelheid van gemiddeld maar liefst ca. 90 km/h gevlogen. Langs de Poolse Oostzeekust is de vogel oostwaarts verder gevlogen, met diverse tussenstops, tot zo'n 40 à 50 km voor de Russische enclave Kaliningrad. Vanaf daar is Kajzerka het Poolse binnenland ingevlogen en heeft hij z'n weg vervolgd in zuidoostelijke richting. Na nog enkele tussenstops stak hij na een driedaags verblijf in Polen, en ongeveer 3,5 dag na het vertrek bij Amersfoort, de Pools-Belarussische grens over. Nog steeds in zuidoostelijke richting vliegend werd de zuidwestelijke hoek van Belarus doorkruist en na een tussenstop van ca. 8 uur (overdag) op een meertje vlak voor de Oekraïense grens vloog de vogel Oekraïne in, ongeveer 4 dagen na vetrek bij Amersfoort. Zo'n 5 uur na het passeren van de Oekraïense grens bereikte de vogel het Kyiv Reservoir ten noorden van de hoofdstad Kyiv. Daar werd tegen de noordkant van de stad de nacht doorgebracht op het stuwmeer, in een luwe hoek achter een strekdam. Sindsdien verblijft de vogel nu al bijna drie dagen rond Kyiv.

Fantastisch om zo'n vogel te kunnen volgen en fascinerend waartoe zo'n vogel in staat is.