Peter's birding year

Even een korte introductie. Werk als onderzoeksassistent bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) bij de werkgroep Plant-Dier Interacties. De mooiste baan die er op de wereld te vinden is; ongebonden fundamenteel onderzoek, veel veldwerk en een inspirerende omgeving en collega's. Vogels kijken doe ik sinds mijn 15e, steeds fanatieker en fanatieker. Naast vogelen is twitchen ook erg belangrijk. Ik probeer zoveel mogelijk vogelsoorten in Nederland te zien. De stand is nu 419. Doe ik nog iets anders nuttigs naast het kijken naar vogels? Dit jaar misschien niet maar ik lees erg graag (o.a. Gerard Reve), ben al jarenlang een groot en trouw fan van de NRC, al die uren in mijn auto luister ik naar Arrow Jazz FM (aanrader!) en ben dol op films van de regisseur Peter Greenaway.

Toch nog!

25 juni 2007  ·  4063 × bekeken

Afgelopen maandag ontdekte Bernd de Bruijn een Kwak bij het station van Woerden. Hij stond op perron zes en zag de vogel in een slootje aan de andere kant van het spoor. Ik krijg een tip van Hans Pohlmann en bel aan het begin van de avond even met Bernd. Het is een grappig verhaal, een Kwak ontdekken terwijl je op de trein staat te wachten. Ik kan me niet voorstellen dat de vogel nog aanwezig is en ga extreem vroeg naar bed, het is dinsdag weer heel vroeg dag.

Dinsdagmorgen gaat om vier uur de wekker en zo kan het komen dat ik samen met twee collega's voor zeven uur in de Vlinderbalg, Lauwersmeer waterplanten sta te samplen. Als ik aan het begin van de middag bij onze bus kom blijkt dat ik een aantal sms-en heb ontvangen; de Kwak is er nog. Ik kan echter onmogelijk weg, veldwerk gaat altijd voor een vogel. We samplen het Oude Robbegat en om zeven uur 's avonds stap ik in het Nieuwe Robbegat weer op de kant. Twaalf uren bijna onafgebroken in het water gestaan. We gaan eerst eten in de Pizzeria (een erg goede overigens) in Zoutkamp en dan terug richting het midden van het land. De Kwak is ondertussen nog steeds aanwezig bij het station.

De volgende morgen breng ik eerst de bus naar het Instituut en daarna rij ik met mijn eigen auto naar Woerden. Als ik perron zes op loop zie ik de vogel direct. In een klein slootje zit een juv. Kwak (# 294) zich te poetsen. Ik pak mijn verrekijker en op het redelijk volle perron kijk ik naar de vogel. Het valt me op dat niemand enige interesse toont naar het wat of waarom ik met een verrekijker sta te kijken. Iedereen staart voor zich uit of leest de krant. Het blijft me verbazen, al die afgestompte mensen die hun leventjes leven en geen idee hebben wat er buiten allemaal voor moois te vinden is. Hoe dan ook, ik geniet van de vogel en ben om acht uur weer op het Instituut. Hier liggen 120 samples van waterplanten op me te wachten.

Feedback?