Bristle-thighed Curlew
Numenius tahitiensis
Bristle-thighed Curlew ·
Numenius tahitiensis
·
01-06-2025 · Henk Hendriks
| Datum | 1 juni 2025 |
|---|---|
| Locatie | Coffee Dome, Nome-Alaska |
| Fotograaf |
Henk Hendriks
|
| Bekeken | 2686 × |
| Bristle-tighed Curlew is een zeldzame soort die, voor zover nu bekend, slechts in twee van elkaar gescheiden gebieden in Alaska broedt. Gebieden die vaak moeilijk te bereiken zijn. Al sinds vele jaren is de zogenaamde Coffee Dome, langs de Kougarok road zo'n 80 km. (2 uur over een dirt road) van Nome de meest toegankelijke plek voor vogelaars om deze soort te kunnen waarnemen. Je klimt vanaf de weg een uurtje omhoog naar de toendra boven op een plateau waar je dan op zoek gaat naar de vogels. Een paar dagen voordat wij een poging gingen wagen, bezocht een Amerikaanse vogelaar de plek en ondanks uren zoeken, kon hij de soort niet vinden. Wel onder niet al te beste weersomstandigheden met koude wind en regen. Gelukkig hadden wij geen enkel probleem en zagen we tijdens onze zoektocht op het plateau minimaal 2 paar. De vogels waren recent gearriveerd en zeer vocaal. Prachtig baltsend in de lucht gezien en ook fraai aan de grond in de scoop. En Max, we zijn ook niet verdwaald op de , inderdaad uitgestrekte, toendra. Hoewel een van mijn reisgenoten niet bepaald de juiste keuze maakte bij de afdaling terug naar de weg. Je kunt de Bristle-tighed Curlew ook heel gemakkelijk gaan zien op grasvelden/golfterreinen op bijvoorbeeld Hawai, waar de soort overwintert. Maar persoonlijk vind ik een waarneming in zijn broedgebied op de toendra in Alaska toch net iets leuker. |
Discussie
Max Berlijn
·
25 juni 2025 07:22
Gaaf, ja ik had zelf drie pogingen nodig in twee trips om de soort te zien (https://www.instagram.com/p/CLqqlkegMVB/?igsh=Y20yMGFncmo1cm1n) bij poging één te veel sneeuw, poging twee verdwaalt (hoe dan op de toendra 🤯🤷♂️) en bij poging drie eindelijk raak . Dus prima gedaan meteen in de eerste poging.
Jan Hein van Steenis
·
25 juni 2025 09:57
Met een kaart op je telefoon is verdwalen tegenwoordig behoorlijk lastig! Je kunt je hoogstens in vervelende vegetatie vastlopen.
Er wordt aanbevolen om heel vroeg op deze plek te zijn, maar dat viel mee: als je er rond 8:30 bent zijn de vogels nog actief. De aanwezigheid van Regenwulpen maakt het wat lastiger, want op de grond vind ik ze helemaal niet zo makkelijk te onderscheiden. De meeste Amerikanen verschenen pas uren later, toen wij weer op de terugweg waren.
We hadden tot de laatste dag gewacht: gelukkig kwamen we vogelaars tegen die een dag eerder waren geweest en de soort (bij slecht weer) wel gezien hadden, dus we waren niet al te gespannen.
Remco Hofland
·
15 juli 2025 17:42
"Heel gemakkelijk op grasvelden/golfterreinen op Hawaii" is wat overdreven Henk; tijdens mijn week-lang bezoek aan de Big Island in maart 2023 heb ik de soort enkel, op twee data, gezien op het golfterrein van Mauna Lani, bekend als een van de gaafste golfclubs van de wereld en inderdaad, golfen met breachende Bultruggen op de achtergrond heeft wel wat! Gelukkig loopt er een openbaar wandelpad langs het golfterrein waar het me op de middag van aankomst ter hoogte van hole 16 prima lukte om de Bristle-thighed Curlew te zien, 11 stuks maar liefst. Enkele dagen later was het mijn neefje van 17 gelukt om zijn ouders een golfronde te laten sponsoren (incl huur van golfclubs en golfkarretje zo'n EUR 200), dus toen konden we ze nogmaals, 10 dit keer, fraai van iets dichterbij bekijken (handig, zo'n golfkarretje)!
Op werkelijk iedere berm en postzegel groen op het eiland liep daarentegen wel een zomerkleed Aziatische Goudplevier, op het genoemde golfterrein enkele tientallen.
De vele geïntroduceerde vogelsoorten maakten het vogelen op de Big Island niet onverdeeld fijn en de eerste paar dagen, vogelend enkel in de lagere delen van het eiland, lukte het me niet om zelfs maar één 'Hawaiian honeycreeper' (vroeger een aparte vogelfamilie, tegenwoordig allemaal 'vinken') te zien. Maar toen we eenmaal (met gids, niet goedkoop) de natuurlijke bossen op de flank van een vulkaan betraden en juweeltjes als Iiwi, Hawaii Creeper (critically endangered), Hawaii Akepa (endangered) en de fenomenale Akiapolaau (endangered) in beeld kregen was dat allemaal vergeten! Laatstgenoemde staat in mijn top-10 wauste-soorten-ooit en is een echte aanrader! Hetzelfde geldt voor de Palila (critically endangered), wát een gave soort!
En leuk hoor, al die vogels, maar dit was toch echt het hoogtepunt van het bezoekje.
Max Berlijn
·
16 juli 2025 09:36
Heb jij nog pelagics gedaan daar Remco?
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.