Bristle-thighed Curlew
Numenius tahitiensis
Bristle-thighed Curlew ·
Numenius tahitiensis
·
01-06-2025 · Henk Hendriks
Datum | 1 June 2025 |
---|---|
Locatie | Coffee Dome, Nome-Alaska |
Fotograaf |
![]() |
Bekeken | 1086 × |
Bristle-tighed Curlew is een zeldzame soort die, voor zover nu bekend, slechts in twee van elkaar gescheiden gebieden in Alaska broedt. Gebieden die vaak moeilijk te bereiken zijn. Al sinds vele jaren is de zogenaamde Coffee Dome, langs de Kougarok road zo'n 80 km. (2 uur over een dirt road) van Nome de meest toegankelijke plek voor vogelaars om deze soort te kunnen waarnemen. Je klimt vanaf de weg een uurtje omhoog naar de toendra boven op een plateau waar je dan op zoek gaat naar de vogels. Een paar dagen voordat wij een poging gingen wagen, bezocht een Amerikaanse vogelaar de plek en ondanks uren zoeken, kon hij de soort niet vinden. Wel onder niet al te beste weersomstandigheden met koude wind en regen. Gelukkig hadden wij geen enkel probleem en zagen we tijdens onze zoektocht op het plateau minimaal 2 paar. De vogels waren recent gearriveerd en zeer vocaal. Prachtig baltsend in de lucht gezien en ook fraai aan de grond in de scoop. En Max, we zijn ook niet verdwaald op de , inderdaad uitgestrekte, toendra. Hoewel een van mijn reisgenoten niet bepaald de juiste keuze maakte bij de afdaling terug naar de weg. Je kunt de Bristle-tighed Curlew ook heel gemakkelijk gaan zien op grasvelden/golfterreinen op bijvoorbeeld Hawai, waar de soort overwintert. Maar persoonlijk vind ik een waarneming in zijn broedgebied op de toendra in Alaska toch net iets leuker. |
Discussie

Max Berlijn
·
25 June 2025 07:22
Gaaf, ja ik had zelf drie pogingen nodig in twee trips om de soort te zien (https://www.instagram.com/p/CLqqlkegMVB/?igsh=Y20yMGFncmo1cm1n) bij poging één te veel sneeuw, poging twee verdwaalt (hoe dan op de toendra 🤯🤷♂️) en bij poging drie eindelijk raak . Dus prima gedaan meteen in de eerste poging.

Jan Hein van Steenis
·
25 June 2025 09:57
Met een kaart op je telefoon is verdwalen tegenwoordig behoorlijk lastig! Je kunt je hoogstens in vervelende vegetatie vastlopen.
Er wordt aanbevolen om heel vroeg op deze plek te zijn, maar dat viel mee: als je er rond 8:30 bent zijn de vogels nog actief. De aanwezigheid van Regenwulpen maakt het wat lastiger, want op de grond vind ik ze helemaal niet zo makkelijk te onderscheiden. De meeste Amerikanen verschenen pas uren later, toen wij weer op de terugweg waren.
We hadden tot de laatste dag gewacht: gelukkig kwamen we vogelaars tegen die een dag eerder waren geweest en de soort (bij slecht weer) wel gezien hadden, dus we waren niet al te gespannen.
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.