In een normale maand juli zouden de hoogtepunten ontbreken of uiterst schaars zijn, maar dat was deze maand écht niet het geval. Twee soorten maakten hun elfde geval mee, en verder werd er nog heel wat meer aan leuks gezien. Dat allemaal, en nog wat meer, gaan we maar weer eens rustig doornemen…

Hoogtepunten

Witstaartkievit

De elfde Witstaartkievit voor Nederland werd in de vroege avond van 22 juli ontdekt in de Ezumakeeg (Fr). De vogel bleek al enige dagen daarvoor, op 16 juli, te zijn gezien in de Ryptsjerksterpolder in Tytsjerksteradiel (Fr). Toch bleef de vogel maar heel even: anderhalf uur na de ontdekking vloog de vogel op om niet meer te worden teruggezien.

Witstaartkievit Vanellus leucurus, Ezumakeeg (Fr), 22 juli (Mark Schuurman)

Arendbuizerd

Een helaas wat schuwe Arendbuizerd liet zich op 17, 18 en 19 juli bekijken bij Woldendorp (Gr). Net als de Witstaartkievit betrof het het elfde geval voor Nederland.

Arendbuizerd Buteo rufinus, Woldendorp (Gr), 19 juli (Enno Ebels)

Dwergooruil

De Dwergooruil maakt een goed jaar door, is niet knetterzeldzaam, maar eentje in de tuin, op een zomeravond, dat is toch weer heel andere koek. Het gebeurde in Mariaheide (NB) op 6 juli.

Dwergooruil Otus scops, Mariaheide (NB), 6 juli (Erik Kanters)

Dwergaalscholver

We kunnen er wel wat losjes over doen, maar de Dwergaalscholver van het Natuurpark Lelystad bij Lelystad (Fl), die er al vanaf 17 december van het vorige jaar zit en die geen enkele aanstalten lijkt te maken om te vertrekken, is toch pas de veertiende van Nederland. Als u dit leest is het verblijf van de vogel de 7½ maand al gepasseerd.

Overzicht

Eendachtigen

De Ross' Gans, altijd aal- en aalglad laverend tussen buitengewoon interessant en dodelijk saai, deed van zich horen met een waarneming bij Breda (NB). Hoewel de vogel ongeringd en gaaf was, maakte de benaderbaarheid - tot op ongeveer 1 m - hem geen uitgesproken publieksfavoriet. Het maakt het DB Terugblik-team eerlijk gezegd niet zoveel uit in welke toekomstige beoordelingscategorie dit geval terecht gaat komen... Een Kleine Topper in eclipskleed, dat is inmiddels geen groot nieuws meer. De vogel in Zuid-Kennemerland ook niet. Een en ander neemt niet weg dat de zeldzaamheid mooi kon worden bestudeerd.

Kleine Topper Aythya affinis, Zuid-Kennemerland (NH), 25 juli (Sjek Venhuis)

Reigers tot aalscholvers

Het lijkt de laatste jaren vrij goed te gaan met het Woudaapje. Dat ligt wel in de lijn der verwachting met de toename van het oppervlak "nieuwe natuur", dat meestal rietlandachtig landschap betreft. Sovon geeft echter aan dat er geen goede verklaring voor de recente toename is, zie maar eens hier. Mogelijk heeft ook de opwarming van de aarde er iets mee te maken, maar dat lijkt minder voor de hand te liggen.

Zeldzaamheden van hoog niveau die 227 dagen verblijven, die zouden toch veel bezoekers moeten trekken, maar niets is minder waar. Blasé geworden van eerdere langdurige gevallen, waren er slechts gemiddeld 5 à 6 bezoekers per dag voor de Dwergaalscholver van Natuurpark Lelystad. Bij de vogel in de omgeving van Utrecht in 2021 en 2022 waren de aantallen bijna twee keer zo hoog: circa 10 à 11 per dag. Het bezoek daar was natuurlijk wel gratis, misschien maakt dat wat uit, maar dat is vooralsnog onmogelijk aan te tonen.

Dwergaalscholver Microcarbo pygmeus, Lelystad (Fl), 23 juli (Evan van Wezel)

Waders

De twee buiten-Europese goudplevieren van Texel (NH) van de vorige maand bleven bijna de hele maand nog te zien. In januari hebben twee vogelaars alle vijf zeeduikers van de wereld - IJs-, Parel-, Geelsnavel-, Roodkeel- en Pacifische Parelduiker - op één dag gezien, maar op 17 en 18 juli waren alle goudplevieren van de wereld zelfs in één beeld te zien. We moeten daar niet te licht over denken. Hieronder is fotografisch bewijs te zien.

Amerikaanse en Aziatische Goudplevier Pluvialis dominica en P fulva, De Bol, Texel (NH), 18 juli (Ron Hassing)

De Amerikaanse Goudplevier op Texel (NH), die al vanaf 2 juni aanwezig was, was na 19 juli bijna niet meer te vinden, maar was in ieder geval de hele maand aanwezig. Een andere werd gezien in de Dollard (Gr) vanaf 26 juli, ook in zomerkleed. Naast de zojuist genoemde Aziatische Goudplevier van Texel (NH), werden nog zomerkleed-vogels gezien op Ameland (Fr) op 17 juli, bij Meliskerke en later bij Domburg (Zld) van 21 tot 23 juli, en in de Bantpolder en de Ezumakeeg (Fr) van 26 juli tot het einde van de maand.

Aziatische Goudplevier Pluvialis fulva, Meliskerke (Zld), 22 juli (Marcel Klootwijk)

Voor het eerst in twaalf jaar werd er weer eens een Witstaartkievit waargenomen, en wel eerst in de buurt van Leeuwarden, bij Tytsjerkaradiel, op 16 juli. Deze waarneming werd nog even geheim gehouden, maar ondertussen verscheen de vogel in de Ezumakeeg (Fr) op 22 juli. Het voorkomen van de Witstaartkievit in Nederland is overigens zeer curieus, met gevallen in 1975, 1984, de vijf achtereenvolgende jaren van 1998 tot en met 2002, en daarna nog slechts in 2010 en 2014. De merkwaardige tijdelijke algemeenheid tussen 1998 en 2002, die ook in de rest van Europa opviel, is in latere jaren weer teruggevallen tot de huidige extreme zeldzaamheid. Zonder de vijf gevallen in de jaren 1998 - 2002 zou het aantal gevallen van de Witstaartkievit om en nabij 0,1 geval per jaar bedragen over de jaren na 1970, zonder enige trend. Dus het kan zijn dat het even wachten wordt op de volgende: we hebben het uitgerekend, ongeveer 9,5% kans per jaar op een nieuw geval, maar als we de drukte tussen 1998 en 2002 meetellen, dan stijgt de kans tot ongeveer 16% per jaar.

Witstaartkievit Vanellus leucurus, Ezumakeeg (Fr), 22 juli (Arjan Dwarshuis)

Helaas bleek een als Kleinste Strandloper gedetermineerde vogel in de Sophiapolder (Zld) op 21 juli niet deze soort, maar een Temmincks Strandloper. Geharde vogelaars weten dat dit niet de eerste keer was dat deze foutieve herkenning plaatsvond. Ondanks de vertrouwelijk klinkende naam is Kleinste Strandloper toch een uiterst zeldzame Amerikaanse dwaalgast in Europa, en het blijkt toch een van de moeilijkste toekomstige toevoegingen aan de Nederlandse lijst te zijn. Meestal kan Temmincks Strandloper doorgaan voor de lookalike, maar lang geleden was een kruising tussen Temmincks en Kleine Strandloper ook al een boosdoener, zie maar eens hier, vanaf pagina 24. Eind juli wordt het tijd voor de eerste Bonapartes Strandlopers aan onze noordelijke kusten. Op 30 juli werd er in de middag een op Westhoek (Fr) ontdekt en vlak daarna een bij Oudega (Fr), door de man die de meeste vogels van deze soort heeft gevonden óf die het meeste door deze soort wordt gezocht. Gestreepte Strandlopers waren er ook weer vroeg bij, met vogels in Harkstede (Gr) op 6 juli, bij Lelystad (Fl) op 16 juli, bij 's-Gravenzande (ZH) op 17 juli, in het Zuidlaardermeergebied (Gr) op 24 juli, bij Callantoog (NH) op 26 en 30 juli. De enige Terekruiter deze maand pendelde tussen België en Nederland - of andersom - in het Zwin (Zld, NL en België) op 27 juli. In elf uurhokken werden Poelruiters gezien; dat is niet erg afwijkend van andere jaren.

Poelruiter Tringa stagnatilis, Wissekerke (Zld), 4 juli (Paul van Tuil)

Zeekoeten tot sterns

De Zwarte Zeekoet die al vanaf 25 mei in het Sloehavengebied bij Ritthem (Zld) verblijft, was de hele maand nog te zien en begon aan het einde van de maand al aardig in winterkleed te komen.

Zwarte Zeekoet Cepphus grylle, Sloehaven, Vlissingen (Zld), 29 juli (Kees Broekhuizen)

Eind juli begonnen de Lachsterns terug te keren van hun Duitse broedgebied, om tijdelijk te verblijven op hun bekende plekken in Groningen en Noord-Holland.

Roofvogels en uilen

Het door het DB Terugblik-team voorspelde aantal van meer dan 25 Grijze Wouwen in dit jaar liep goed in de pas met de voorspelling: in juli kwamen er nog twee bij, een in Biervliet (Zld) op 15 juli en een in de Brabantse Biesbosch (NB) op 29 juli. We staan nu op 35 vogels in 35 blokken, volgens de onovertroffen website waarneming.nl, maar dat sluit dubbeltellingen, die bij deze soort zeker veel zullen voorkomen, niet uit. Sommige soorten hebben in hun schaarse tot zeldzame voorkomen een zekere voorspelbaarheid. Denk bijvoorbeeld aan de locaties waar je Lachsterns kunt zien in Groningen en Noord-Holland, of Waterrietzangers in Noord- en Zuid-Holland en Gelderland. Hetzelfde geldt voor de Slangenarend. Bij deze soort lijkt er ook iets anders aan de hand. Zo werden dit jaar door een toegewijde waarnemer al negen verschillende Slangenarenden gedocumenteerd op de Hoge Veluwe (Gld). Dit doet sterk vermoeden dat er flink wat uitwisseling is tussen de vogels op de bekende locaties van de soort, zoals de Hoge Veluwe, het Dwingelderveld (Dr) en het Fochteloërveen (Fr/Dr). Na de stortvloed van Vale Gieren in juni, droogden de aantallen op. Op 2 juli werd er een gezien op Texel (NH) en op 13 juli vlogen er twee over Gorinchem (ZH). Verdere waarnemingen waren niet overduidelijk gedocumenteerd. Op 17 juli werd een Arendbuizerd ontdekt bij Woldendorp (Gr). De volgende dag werd de vogel met enige moeite teruggevonden en door een flink aantal bezoekers waargenomen, zij het op matige tot grote afstand. De dag erna vond de vogel het vlak na het middaguur wel genoeg geweest, en verdween. Dit was pas het elfde geval van ons land.

Het drukste jaar ooit voor de Dwergooruil werd besloten met een geweldig geval in een tuin in Mariaheide bij Veghel (NB) op 6 juli. Het betrof aan aanvaring met een raam in de vroege avond; het was nog licht. Hieronder een foto waarbij met behulp van kunstmatige intelligentie wat steentjes zijn toegevoegd, om aan het formaat van deze rubriek te voldoen - de originelen kunt u hier bekijken. Het was al het vierde geval dit jaar, na gevallen van zingende vogels in Gennep (NB) op 6 mei, Dreumel (Gld) op 13 en 14 mei, en Weert (L) van 13 mei tot 8 juni.

Dwergooruil Otus scops, Mariaheide (NB), 6 juli (Erik Kanters) achtergrond bewerkt met AI

Overige niet-zangvogels

De laatste jaren nemen bepaalde spectaculaire soorten in Nederland aardig in aantal toe. De Bijeneter is inmiddels een regelmatige broedvogel in Nederland en ook de Hop heeft vaste voet gekregen in het land.

Hop Upupa epops, Biervliet (Zld), 24 juli (Ronny de Malsche)

Ook de Woudaap, een andere zeer bekijkenswaardige soort, lijkt zich aardig aan het herstellen te zijn, na bijna uit het land te zijn verdwenen aan het einde van de vorige eeuw. De broedgevallen van bovengenoemde soorten worden meestal "geheim" gehouden, maar hoe geheim is geheim, zouden we ons kunnen afvragen. Dat het zingende Balkanvliegenvanger geheim werd gehouden, dat lukte wel, op straffe van doodslag, zo ongeveer. Hop, Bijeneter, Withalsvliegenvanger en Visarend in hun prospectieve of werkelijke broedgebied worden meestal ook geheim gehouden. Maar toch... Soms is het moeilijk om niét over spectaculaire soorten te "lekken", al is het maar aan mensen waarvan je tevoren dacht dat je ze zou kunnen vertrouwen iets geheim te houden. Als je dus een "geheime" vogel ontdekt, dan kan het maar zo zijn dat je dat aan een of twee of drie kennissen vertelt, of aan één van de ongeveer 50 beheerders van de website waarneming.nl, met de mededeling dat zij het wel mogen weten, maar niet doorvertellen. Die kennissen, of sommige daarvan, de goede niet te na gesproken natuurlijk, verspreiden hun nieuw verworven kennis ook niet aan iedereen, maar ook slechts aan weinigen, enzovoort. Dit piramidespel zal u bekend voorkomen, en zo komt het dat als je veel in het veld komt, je nog wel eens een gevalletje ter ore komt waarvan je denkt: "... maar dat wist ik allang...!" Een beroemd broedgeval van de Bijeneter in 2002 in het Lauwersmeer was "geheim", maar het was wel echt "publiek geheim", in de zin dat het aantal bezoekers in de tientallen liep. Het zal echter niet zo lang meer duren voordat er minder geheimzinnig over de Bijeneter wordt gedaan. Het ziet er naar uit dat het aantal broedgevallen dit jaar hoger was dan ooit, en dat het record van twaalf broedgevallen van 2015 en 2024 zal worden verbroken. Dat in het televisieprogramma Vroege Vogels de broedplek van Bijeneters werd onthuld was toch nog wel even schrikken, en het leidde tot een toestroom van vele would be fotografen. Jarenlang wordt de plek geheim gehouden, bijna was hierom de Indische Kievit ons door de neus geboord, en werd de Zeeuwen de Groene Bijeneter onthouden, en dan wordt de plek zo op straat gegooid...

Bijeneter Merops apiaster, Berkheide (ZH), 22 juli (René van Rossum)

U kent natuurlijk de uitdrukking "de beste soort van de vogelreis was weer een zoogdier", maar "de beste vlinder van de dag zat weer eens in de bek van een Bijeneter" die kende u nog niet! Bij de vogel op de foto hierboven gaat het om een Walstropijlstaart.

Zangvogels

Van 13 tot 28 juli was een Roodkopklauwier aanwezig bij Erp (NB). Klauwieren zijn natuurlijk altijd fraai om te zien, en deze vogel trok dan ook weer aardig wat belangstelling.

Roodkopklauwier Lanius senator, Erp (NB), 27 juli (Steven Geurts)

De Bonte Kraaien van Den Haag en Schiermonnikoog kennen we zo onderhand wel. Ze werden de gehele maand gezien. Eentje bij Otterlo op de Hoge Veluwe op 24 juli was dan weer gloednieuw. Helaas bleef de vogel maar één dag. De overzomerende Roze Spreeuw van Texel werd de gehele maand nog gezien.

Roze Spreeuw Pastor roseus, Texel (NH), 4 juli (Wim van Zwieten)

... en in de rest van Westelijke Palearctis...?

Juli werd vroeger niet in de agenda omcirkeld bij de meeste vogelaars, maar inmiddels weten we dat het misschien wel de beste steltlopermaand is. Maar wat denkt u van de krankzinnige zeevogels die te zien zijn in juli in de wateren van de Westelijke Palearctis, ook wel WP genoemd? Hieronder wordt u weer helemaal bijgepraat.

Britse Eilanden

Het zeevogelnajaar werd in het eerste weekend van juli afgetrapt met een Kleine Pijlstormvogel (Barolo Shearwater) langs Cornwall, met op 27 juli nog een exemplaar alhier. Een exemplaar op de eerste Scilly pelagic van het seizoen op 9 juli was de eerste op deze inmiddels fameuze pelagic. De eerste Scopoli’s Pijlstormvogel (Scopoli’s Shearwater) van het seizoen werd op 14 juli gezien langs een van de vele zeetrektelpunten in, uiteraard, Cornwall. In de avond van 13 juli vloog een Donsstormvogel (Soft-plumaged Petrel) naar het westen langs de zuidkust van Cornwall, achtereenvolgens langs Coverack, Lizard Point en Porthgwarra. Het betrof het tweede geval voor het VK en het vierde geval voor de WP. Het kan altijd nog gekker, met aan de andere kant van de Atlantische Oceaan een Witnekstormvogel (Juan Fernandez Petrel), die op 11 juli werd gefotografeerd door een gelukkige vogelaar tijdens een walvistour nabij Massachusetts. Indien aanvaard betreft dit het eerste Noord-Atlantische geval. Met zulke waarnemingen lijkt alles mogelijk in juli! Terug op aarde constateren we nuchter dat de Graszanger (Zitting Cisticola) die in Kent werd gezien op 2 juli pas het tiende geval voor het VK is. In Schotland doken verse Amerikaanse Grote Zee-eenden (White-winged Scoter) op, met in juli in totaal minstens drie exemplaren aanwezig. Langverblijvers betreffen de Amerikaanse Dwergstern (Least Tern) in Ierland en de Amerikaanse ondersoort van de Zwarte Stern (Black Tern) in Engeland.

Noord-Europa

Mogelijk een verse Amerikaanse Grote Zee-eend (White-winged Scoter) dook op nabij Ingólfsfjörður op 2 juli en was 12 juli nog aanwezig op deze afgelegen plek in IJsland.

Amerikaanse Grote Zee-eend Melanitta deglandi, Ingólfsfjörður, IJsland, 12 juli (Eduard Sangster)

De Zilveralk (Ancient Murrelet) van Kópasker, eveneens in IJsland, is niet meer gezien na 22 juni. De Oosterse Tortelduif (Oriental Turtle Dove) was nog wel aanwezig nabij Òlafsvík. De Kroeskoppelikaan (Dalmatian Pelican) dook na een bezoek aan Finland begin juli weer op in Zweden, om daar vervolgens weer terug te keren na een uitstapje aan enkele arctische eilanden voor de kust van Noorwegen. Ook voor Noorwegen zou het, indien aanvaard, het eerste geval betekenen. Noorse twitchers werden begin juli verblijd met pas de tweede Dougalls Stern (Roseate Tern) voor het land en de eerste twitchbare vogel ooit. Op 22 juli vloog de derde Eleonora’s Valk (Eleonora’s Falcon) voor Finland langs Kuopio.

Centraal-Europa

Rifreiger (Reef Heron) wordt steeds frequenter gezien in het Middellandse Zeegebied. Een exemplaar van de donkere fase vanaf juli in Decize, centraal Frankrijk, geeft extra voeding aan de gedachte dat een Noordwest-Europees geval niet ver weg meer is. Eén Sierlijke Stern (Elegant Tern) was begin juli nog steeds aanwezig op Île de Noirmoutier, nabij Bretagne. Een Brilstern (Bridled Tern) was vanaf 3 juli aanwezig op het nabijgelegen Île aux Moutons. Aangenomen wordt dat dit de Engelse vogel betreft. In Trilbardou, nabij Parijs, werd op 12 juli de derde Kelpmeeuw (Cape Gull) voor Frankrijk ontdekt.

Oost-Europa

In Polen werd op 10 juli een mogelijke Scopoli’s Pijlstormvogel (Scopoli’s Shearwater) gezien, maar er wordt betwijfeld of deze foto voldoende is voor aanvaarding als vierde geval voor Polen. Kajzerka, de beroemde Ringsnavelmeeuw (Ring-billed Gull) die ook regelmatig de lage landen bezocht, heeft volgens zijn zender op 11 juli voor het eerst Letland aangedaan op zijn lange tochten door Europa.

Zuid-Europa

Een Boerenzwaluw (Barn Swallow) in Italië vertoonde kenmerken van de Egyptische ondersoort savignii. De lang verblijvende Siberische Gierzwaluw (Pacific Swift) werd tot en met 23 juli gezien in het Italiaanse Alpendorpje Cornaiano. De Kelpmeeuw (Cape Gull) bij Laredo, Spanje, was in elk geval op 14 juli nog aanwezig. Niet ver hiervandaan werd de eerste Oostelijke Willet (Eastern Willet) voor Spanje gezien, van 24 tot en met 31 juli. Ook bij Gibraltar is de najaarstrek afgetrapt met op 27 juli 15.000 Zwarte Wouwen (Black Kite) en 10.000 Ooievaars (White Stork), wat mooi te zien is in dit filmpje.

Noord-Afrika

De Westelijke Willet (Western Willet) dook begin juli weer op in de haven van Boa Vista, Kaapverdië. In Abu Simbel, in het uiterste zuiden van Egypte, zijn inmiddels drie Teugelastrildes (Crimson-rumped Waxbill)> aanwezig. Vanaf mei werden al twee exemplaren gemeld op deze locatie. Dit geval zal naar verwachting aanvaard worden als het eerste geval voor Egypte én de WP. De Afrikaanse Schaarbek (African Skimmer) werd tussen 1988 en 2013 regulier gezien tussen Abu Simbel en Idfu, met groepen tot 20 vogels. Daarna is de soort niet of nauwelijks meer gezien in Egypte (en de WP). Ook een recente zoektocht leverde géén waarnemingen op.

Midden-Oosten

Bij KM20, een bekende plek nabij Eilat, werd het eerste Israëlische broedgeval van de Zijdestaart (Grey Hypocolius) vastgesteld.

Zijdestaart Hypocolius ampelinus, Eilat, Israël, 14 juli (Golan Erez)

Op 2 juli werd een paartje met twee juveniele vogels ontdekt. De vogels zijn moeilijk te traceren, maar worden sindsdien vrijwel dagelijks kortstondig gezien.

Zijdestaart Hypocolius ampelinus, Eilat, Israël, 19 juli (Ilan Biel)

Op 13 juli werd een tweedejaars Bateleur (Bateleur) gezien in centraal Israël. Twee Kleine Flamingo’s (Lesser Flamingo) zijn in Koeweit aanwezig sinds 19 juli. Tot nu toe werd aangenomen dat de 'middelste' zilverreigers die bij Jizan, in het uiterste zuiden van Saoedi-Arabië, werden gezien, Afrikaanse Geelsnavelzilverreigers (Yellow-billed Egret) betroffen. De determinatie van winterkleden is echter nog niet helder. Deze vogel in zomerkleed deze maand betrof echter een Aziatische Middelste Zilverreiger (Medium Egret) en daarmee het eerste geval voor het Arabische koninkrijk. Schaarse soorten langs de Omaanse kust in de zomer betroffen Wigstaartpijlstormvogel (Wedge-tailed Shearwater), met een exemplaar langs de noordoostpunt van Oman op 27 juli en Chinees Stormvogeltje (Swinhoe’s Storm Petrel), met op 30 juli twee vogels langs Masirah Island. Zeven Zwartbuikstormvogeltjes (Black-bellied Storm Petrel) op open zee tussen Oman en India vallen net buiten de WP-grenzen, maar geven een indicatie van de mogelijkheden. Hoe de Arminjons Stormvogels (Trindade Petrel) van Round Island, Mauritius, zich verspreiden na het broedseizoen is nu bekend geworden middels satellietvolging van 267 vogels. De dispersie blijkt veel groter te zijn dan tot nu aangenomen, inclusief aanwezigheid in de WP wateren van Oman. Dit betekent de facto een nieuw taxon voor de WP-lijst. Het taxon van het Braziliaanse eiland Trindade is al een keer of 20 gezien in de WP, vooral op de Azoren en enkele in Kaapverdië.

Arminjons Stormvogel Pterodroma arminjoniana, Indische Oceaan, 17 juli (Birdlife, zie ook Seabirdtracking, hier

De Glazen bol

Als het deze maand augustus niet lukt om de Amerikaanse Kleinste Strandloper op de Nederlandse lijst te krijgen, dan wordt deze zomer toch een beetje een teleurstelling voor velen. Voor een Amoerroodpootvalk is het echter nog niet te laat! De Britten noteerden hun eerste geval van 14 september tot 15 oktober 2008...

Amoerroodpootvalk Falco amurensis, Ulaanbaatar, Mongolië, 25 mei (Dušan Brinkhuizen)

Bovendien zijn er nog meer leuke soorten! Waterrietzanger, grote groepen Bijeneters en Zwarte Ooievaars, augustus is er de maand voor. En een stiekeme Eleonora's Valk kan zomaar ergens tevoorschijn piepen, bijvoorbeeld als u de Duinpieper aan het zoeken gaat. Komt u een Matkop tegen, dan mag u zich tegenwoordig ook al gelukkig prijzen! Wij wensen iedereen - ook degenen met minder bloeddoorlopen ambities - de komende maand uiteraard weer heel veel zoekplezier...!

We willen alle waarnemers en fotografen hartelijk bedanken voor hun bijdragen aan dit verslag. We would like to thank all observers and photographers for their contributions to this report.

Wim Wiegant & Eduard Sangster