Wat een schitterende foto...!
Net als bij de Geelsnavelkoekoek: sneu, erg, maar toch geweldig.
Ik mis de Zilvermeeuw...!

Even dit: Orka lijkt me een echte dwaalgast; hoeveel gevallen zijn er eigenlijk...?

Geweldig, wat een foto!!

Orca is overleden; om 23h25 om exact te zijn. Was te verwachten...

Ik had deze liever gedaan dan de Kwik van Texel! Ware het niet dat ik mij in thuis-isolatie bevind (wederom corona in mijn lijf).

Het zijn er wel iets meer dan dertien:  Walvisstrandingen  Mooie foto inderdaad. Gr. M. 

Als je alleen levende dieren interessant vindt zijn het er wel iets minder hoor... Maar nu dus twee in relatief korte tijd

Mooie foto!

De gewoonte om bijzondere Zoogdier waarnemingen onder RECENTE COMMENTAREN steeds te benoemen als "Onbekende soort" begrijp ik niet.

Ik heb al eens aangegeven om n aparte sectie voor zoogdieren.....

Wat een foto! Museumwaardig!

@Rudolf, er is geen andere mogelijkheid, vandaar...

@Bas&Michel: Ja, aardig wat orka-waarnemingen maar nagenoeg alle dateren van vóór 1963. De enige van na 1963 betreft het jonge vrouwtje dat op 23 juni 2010 bij Lauwersoog werd aangetroffen en naar dolfinarium Harderwijk ging, daarna naar Tenerife.

Zal geen verandering in komen want orka's in West-Europa planten zich zelden nog voort (tgv onvruchtbaarheid ontstaan door ophoping van niet afbreekbare gifstoffen (pcb's) in hun lichaam: top van voedselketen, etc).

Wat een toffe foto!

Ik vind het vooral een hele verdrietige foto. Een creperende Orca die uiteindelijk afgemaakt moest worden. En vervolgens juichende reacties hieronder over hoe mooi de foto is. Noem me maar een oude brombeer, maar voor mij wordt hier een grens overschreden. 

Jan,

hoe erg ook, daarmee is het toch geen lelijke foto geworden...?

Ik ben het met Jan eens. Dit is vooral een hele trieste foto van een stervend, intelligent zoogdier. De vraag of het een mooie of lelijke foto is, is een valse dichotomie. De juichende reacties zijn teleurstellend, want ze gaan voorbij aan het leed dat het dier in kwestie op het moment van de foto moet hebben ervaren.

Jan, eens, gelijk aan die zwemmende koekoek...ik kan er slecht naar kijken.

Ontzettend droevig inderdaad dat dit dier gestrand is en overleden. Helemaal eens. De stranding an sich is m.i. in fotografisch opzicht erg fraai vastgelegd.

Goed dat er een stichting bestaat als SOS Dolfijn; hulpverleners met kennis van zaken die, ook bij nacht en ontij, in nood verkerende walvissen en dolfijnen te hulp komen. Ze hebben deze orka in zijn laatste uren bijgestaan en dat moet aangrijpend zijn geweest.

Mijne heren,  

Ooit wel eens de prijswinnende foto's van de World Press Photo-competitie gezien...?  

Dat is ook niet altijd een lolletje. Ik herinner mij een van de meest iconische foto's aller tijden. Ik heb nooit iemand horen zeggen dat je dat geen mooie foto mocht vinden. 

EDIT: ik wilde hier een link plaatsen naar een wereldberoemde foto, maar dat heeft na het navolgende (ik denk ook wel enigszins terechte) commentaar geen zin meer...

Wim,

Een foto van een dood kind op het strand, een meisje dat vastzit in de rommel na een modderstroom in Colombia en na drie dagen bezwijkt, of twee gay tieners vlak voordat ze worden opgehangen in Iran, kunnen heel treffend, nieuwswaardig en belangrijk zijn, en zelfs prijzen winnen. Maar iemand die zulke foto's "mooi", "fraai" en "geweldig" noemt is m.i. een enorme cynicus, iemand die de persoon en de foto als compleet onafhankelijk ziet, en daarmee de desbetreffende slachtoffers "mooie", "fraaie" en "geweldige" objecten vindt voor een foto.

Het individu (leed) en de foto van dat individu (het leed) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Anders gezegd, er bestaan m.i. geen "mooie", "fraaie" of "geweldige" foto's van stervende orca's of dode kinderen.

De World Press Photo gaat over nieuwswaardige foto's (de naam zegt het al), niet over "mooie" foto's.

Nou Jan,

Zelden heb ik zo'n dramatische foto gezien en ik vind deze nog steeds museumwaardig. Dat wil niet automatisch zeggen dat ik erbij sta te juichen. Over de invloed die deze gebeurtenis op mijn gemoedstoestand heeft gehad, heb ik niets geschreven. Maar geloof me dat ik een NOS-fimpje waarin de Orka met moeite en in nood zijn adem uitblies, mij niet ongeroerd liet. Ik voelde echter niet de behoefte dat te delen. Wel de indruk die de foto op mij maakte. En volgens mij was dit de eerste keer op deze site dat ik zo expliciet reageerde op de kwaliteit van de foto ook al moet ik die neiging soms onderdrukken bij de zoveelste prachtige foto van  Thijs Glastra.

Nu ik toch bezig ben; Best vaak denk ik als ik weer eens bij een dwaalgast sta, zoals de Raddes deze week op de Maasvlakte, "arm beest, je hebt geen idee wat boven je hoofd hangt. Straks vlieg je weer verder in het donker. Volg je dan de kust of vlieg je straks boven een oneindige oceaan?" En bij Amerikaanse zangertjes is het nog een tikkeltje erger. "Mocht je de winter overleven dan vlieg je straks terug de oceaan over. Gaat je niet lukken". Maar wat op dat moment overheerst is de thrill van de gebeurtenis en vervolgens het nagenieten van de foto's want de ellende voor die vogel is dan nogal abstract. In tegenstelling tot de confronterende stranding van de orka. 

Waar ik ooit echt misselijk van werd, was een bericht op de BBC-site al wat langer geleden (rond 2004) waarin werd geschreven dat de vlagdolfijn in China niet meer was gevonden en als uitgestorven werd verklaard. Wat een verspilling. Of onlangs nog (25 juni) van het bericht van Jan Hein van Steenis over het verdwijnen van zeldzaam biotoop van de Rondonia Bushbird. De wereld weer een stuk minder speciaal terwijl het niet of nauwelijks wordt opgepikt door de media of wie/wat dan ook. Bij die foto voelde ik de neiging te reageren maar ik wilde anderen daar niet mee vermoeien.

Edit: n.a.v. de reactie van George, museumwaardig en nieuwswaardig hebben overlap. Ik zou me niet aangesproken hoeven voelen, maar doe het toch.

En laat duidelijk zijn, ik vind het best goed dat we elkaar hier aanspreken op gedrag, elkaar bij de les houden, een spiegel voor houden, en elkaar nog eens wijzen op de ernst van de situatie op een foto waar sommigen van ons met bewondering naar kijken, maar elkaar betichten van grensoverschrijdend gedrag of cynisme op basis van een korte reactie die zich beperkt tot de foto, vind ik eerlijk gezegd best ver gaan en gaat voor mijn gevoel te kort door de bocht. 

Roland, juist korte reacties (zeker als die zonder enige nuance en empathie worden geplaatst) kunnen cynisch of grensoverschrijdend zijn.

Elkaar de maat nemen met “grensoverschrijdend” en “cynisme” vind ik best cynisch.

Het commentaar van Arnoud over de (niet) voortplanting, vertelt ons veel en dragen we stilletjes allemaal aan bij!

we lopen ook door afnemende biotoopjes voor een uiterst zeldzame Rondonia Bushbird, mogelijk met tapen, en dan gejuich bij een foto van een dier in alle schoonheid, toch maar mooi een bewijsplaatje…

Van een soort die aan het overlijden is… maar niet zo keihard zichtbaar!

vind ik ook best cynisch.

Een foto van een Witkeelgors op Westkapelle ziet er misschien minder zielig uit maar denken jullie dat dat ding terugvliegt naar de bossen van Newfoundland?! Dat zijn net zo goed de laatste momenten.

Prachtige foto Lennart, van een dramatisch moment, maar prachtig vastgelegd. 

“Grensoverschrijdend” is niet van toepassing hier maar in “mooi” kan ik me ook niet vinden. “Dramatisch” is een betere kwalificatie en ja fototechnisch is het vast ook perfect. Er bestaat een verschil tussen foto’s van een levend wezen in een zekere doodsstrijd (deze Orka en de Koekoek, de intredende dood is maar zelden mooi, zeker als het onvrijwillig is, en ik ben geen liefhebber ervan om er naar te kijken) en vogels die een verkeerde keuze hebben gemaakt en daardoor op termijn misschien wel de dood invliegen, (of de pioniers zijn van een nieuw leefgebied, Zwartkoppen op IJsland, Koereigers in de nieuwe wereld, Bladkoningen en Grote Piepers in het mediterrane gebied..., niet alle dwaalgasten vliegen immers de dood in..). De euforie zoals Ruud en Roland beschrijft van een zeldzame en zwaar bedreigde vogelsoort over een foto ervan, is voor mij wel begrijpelijk en mogelijk draagt zo’n posting wel verder bij tot de bewustwording van de soort zijn situatie ? Of dit soort foto’s op deze vogelsite voor zeldzame soorten moeten is weer een andere discussie 🤔.

Inmiddels regent het hier whataboutisms en dooddoeners. Ik wacht nu nog op degene die mij voor hypocriet uitmaakt (pas op, dat is ook een drogreden!).

Ik blijf het triest vinden en de juichende reacties eronder maken mij mogelijk nog triester. 

Nou dan zit er niets op dan al treurende weg te kwijnen. Beetje dramatisch dit hoor Jan en ook wel een tikkeltje arrogant als ik dat mag zeggen.

Ik leg hieronder verder wel uit hoe ik er tegenaan kijk (pas op: hier volgt een mening zeggen ze dan bij NPO Radio 1, in dit geval ook een uitgebreide :). 

Om met het laatste punt van Max te beginnen: ik begrijp niet zo goed hoe een soort wel als soort gepiept kan worden en een begeleidende foto onder die naam in de fotogalerij kan verschijnen (zie), maar dat het mij niet lukt om deze foto als 'Orca' in te voeren. Als iemand dat kan rechtzetten dan graag. Verder is er over het plaatsen van andere foto's dan vogels al wel eens iets gezegd. Als het technisch mogelijk zou zijn, zou het wel prettig zijn als foto's in deze 'restcategorie' een eigen titel zouden kunnen krijgen (dus de mogelijkheid om gewoon zelf iets te kunnen intypen). Overigens zou het in dit geval ook wel vreemd zijn dat je een soort wel zou mogen piepen, maar dat foto's vervolgens uit de galerij geweerd zouden moeten worden. 

Overigens vind ik de totaal eenzijdige focus van veel vogelaars op vogels en niets daaromheen wel opvallend. Ik weet zeker als er een papegaaiduiker onder dezelfde omstandigheden bij Cadzand had gezeten dat er meer mensen in de auto waren gesprongen. Voor mensen die toch geïnteresseerd zijn in natuur vind ik die focus wel lastig te begrijpen, maar ieder zijn ding. Dat is verder ook prima natuurlijk. Ik snap ook dat het hier in de eerste plaats om vogels gaat, maar dat lijkt iedereen wel te snappen want het valt heel erg mee hoeveel zoogdieren er geplaatst worden. Die paar zoogdierenfoto's moeten volgens mij voor de meesten een prettige afwisseling zijn tussen soms een stortvloed aan foto's van dezelfde soort in een korte periode (roodpootvalk, ralreiger, grijze snip enz.). Voor mezelf hanteer ik altijd het uitgangspunt dat mijn foto's iets moeten toevoegen aan wat er al staat. Misschien dat ik daar niet altijd in slaag, maar ik doe mijn best. 

Dan over wat een mooie of lelijke foto is: volgens mij is dat altijd van smaak afhankelijk, maar ook wel enigszins objectief te bepalen. En dan is een goede foto welllicht ook niet altijd hetzelfde als een mooie foto. Misschien moeten we het wel hebben over sterke en minder sterke foto's. In het algemeen valt het mij op deze site op dat ik mensen wel eens met hele enthousiaste kreten op foto's zie reageren in de trant van: 'wereldplaat, beste foto ooit in Nederland gemaakt!' en dat soort dingen. Soms moet ik mij dan op mijn tong bijten om daar niet op te reageren want een randjerandjefoto die onscherpte laat zien van het croppen kan ik niet bepaald een wereldplaat noemen. Maar iedereen heeft een eigen referentiekader en dat is ook prima. Al kan het natuurlijk geen kwaad om dat kader een beetje te ontwikkelen. 

Terug naar wat een goede foto is (of kan zijn): volgens mij laten de reacties die ik op deze foto heb ontvangen zien dat dit een sterke foto is. Dat is een foto namelijk die kennelijk iets losmaakt bij de kijkers. Reacties mogen ook verschillen. Wat mij wel stoort is de kwalificaties die er nu door mensen wordt gegeven. Alsof je sommige foto's niet mooi of goed màg vinden omdat het onderwerp triest is. Ik ben er van overtuigd dat mensen die mijn foto kunnen waarderen een heel ander gevoel hebben bij mijn foto dan bij deze. Foto's als deze of deze vind ik zelf echter veel krachtiger ondanks dat ik de Orca van Audun Rikardsen wellicht de enige zou zijn die ik zelf aan de muur zou hangen. Ik kijk namelijk ook liever naar foto's die mij een prettig gevoel geven dan die dat niet doen. Foto's die trieste situaties in beeld brengen kunnen echter juist wel een enorme kracht hebben om dingen te veranderen. 

Ik heb ook niet eerder zoveel reacties op een foto mogen ontvangen. Dat zal deels te maken hebben met de locatie en de herkenbaarheid van de soort, maar ook zeker met het gevoel dat deze foto kennelijk bij mensen oproept. Dat betekent niet dat dit nu de foto is die mij het fijnste gevoel geeft, natuurlijk niet. Voor mij is de motivatie om te fotograferen altijd in de eerste plaats geweest om mooie momenten te kunnen vereeuwigen. Daar valt dit moment niet onder, maar ik kan dan er ook wel van genieten als een foto technisch goed is. In dit geval zijn de technisch sterke punten dus (denk ik): de dramatisch geheven staart, de donkere lucht en het roze licht dat zich precies achter het ademwolkje bevindt. 

Verder mag iedereen zijn mening hebben, maar pas een beetje op met het gelijkstellen van je mening aan een morele standaard. Zeker bij fanatieke twitchers had ik wel iets meer nuance verwacht. Uiteindelijk zijn we (ik zeg we, ik ben ook geen haar beter) wel de groep mensen die met plezier een zieltogende geelsnavelkoekoek als blokker op het lijstje zet. Er zullen mensen zijn, wellicht ook op dit forum, die daar moeite mee zullen hebben. 

Dat was het voor nu even :). 

Een Orka met een laatste ademstoot in het laatste licht – ik kan de heftige reacties in alle richtingen begrijpen. En waar ik de primaire reactie "vreselijk, ik kan dit niet aanzien" sympathieker vind, is de aanvullende reactie van Roland me uit het hart gegrepen.

@Roland: ik hoop dat er meer mensen jouw reactie bij mijn foto hadden.

@Ruud: ik begrijp dat je het cynisch vindt dat vogelaars proberen een zeldzame vogel te zien. De vogel ongezien uit laten sterven of van zo'n vogel de allerbeste foto ooit proberen te maken vind ik ook cynisch. Als je mijn foto bekijkt zal je zien dat ik dat laatste ook niet gedaan heb.

@Lennart: Mijn reactie arrogant noemen?

"maar ik kan dan er ook wel van genieten als een foto technisch goed is. In dit geval zijn de technisch sterke punten dus (denk ik): de dramatisch geheven staart, de donkere lucht en het roze licht dat zich precies achter het ademwolkje bevindt."

Tjonge, misschien kan iemand uit jouw omgeving eens uitleggen wat ijdelheid is.

Volgens mij raken de reacties steeds verder verwijderd van enig nut. Zou mooi zijn als men zonder ad hominem verder kunnen praten en anders gewoon niet.

@Jan, mijn punt sloeg erop dat jij als mensen op een oprechte manier proberen uit te leggen waarom zij iets denken, dat op een zelfingenomen manier affakkelt met verwijzingen naar drogredenen die niet aan de orde zijn. Je neemt een veroordelende positie in zonder dat je enige moeite doet om te begrijpen waarom andere mensen er anders over denken. Ik kan dat wel arrogant noemen ja. De reactie van George, daar kan ik bijvoorbeeld wat mee, die legt het netjes uit (zoals hij altijd doet). Dan kunnen we er nog anders over denken, prima. 

Met mijn opmerkingen over de techniek heb ik alleen maar mijn visie proberen weer te geven. Sloeg eigenlijk een beetje op de opmerking van Max over de fototechniek. Ik vind dat je als fotograaf verder heel lastig je eigen foto's kunt beoordelen want je hebt er een gevoel bij die ieder ander niet heeft. Dat maakt je per definitie niet objectief. Ik heb nu toch een poging gedaan. Dat je dat meteen weer als ijdel ziet, zegt vooral veel over hoe jij in de discussie staat. 

informatieHier nog wat feiten over de tweede Orka in 59 jaar in de Lage Landen. 

Laten we het verder gezellig houden. De meningen zijn duidelijk. Gelukkig is deze soort (Orka) net als de Geelsnavelkoekoek, niet bedreigd. Op naar informatieve postings verder.

De juryrapporten van winnende World Press foto’s van afschrikwekkende, treurige gebeurtenissen zullen meer ruimte hebben om de nuance te zoeken dan een posting, een appje, een ‘like’. Die rapporten zullen wellicht eerder spreken van een sterke, krachtige, indrukwekkende of imposante foto, een foto met veel zeggingskracht, een foto die in één beeld een ontwikkeling, een tijdsbeeld of zoiets samenvat (de ‘eenzame’ IJsbeer op een ijsschots). Hoewel de woordkeuze wat ongelukkig is, vat ik commentaar bij Lennarts foto als ‘tof’, ‘geweldig’, ‘mooi’ dan ook op als min of meer zo bedoeld: een indrukwekkend, krachtig beeld. Want niemand staat te juichen bij een stervende Orka. Of de foto – ook van een treurig onderwerp – lelijk of mooi is, is wat mij betreft, anders dan wat George zegt, geen valse dichotomie, want mooi omvat hier ook de dimensie van zeggingskracht, en de ene treurige foto kan meer zeggingskracht hebben dan een andere. Licht en compositie spelen dan natuurlijk een rol, zoals elk juryrapport zal bevestigen. Sterke beelden kunnen, zoals we weten, een enorme impact hebben en ‘meer zeggen dan 1000 woorden’, dus het is goed als krachtige beelden worden gemaakt.

Meer inhoudelijk: ik kreeg van Bram Roobol doorgestuurd dat de Orca behoorde tot de Iberische populatie. Kennelijk al de tweede stranding van een Orca uit die populatie dit jaar. De info is voorlopig  tijdelijk op het Instagramaccount van Orcas de la Península Ibérica te vinden (even binnen 23 uur vanaf nu klikken op de Stories). Op een later moment zullen ze er ook vast wel een post over schrijven die iets minder vluchtig is. 

Mooi verwoord Lodi. En volgens mij ook treffend.

@Lennart: dank voor dit nieuwtje. Ik denk dat het Spaanse 'type' nog niet eerder in Nederland is vastgesteld. Orka is kosmopolitisch maar kan zoals vast bekend is op basis van anatomie, DNA & geluid in meerdere taxa worden opgedeeld. Spaanse orka's zijn groter dan Schotse/Noorse en jagen op grotere dieren (ook walvissen); 150 jaar geleden werden deze twee in DNA verschillende 'ecotypen' al eens als aparte soorten beschouwd.

Mijn gedachte is niemand de maat nemen en zeker geen vogelaars!

ik vind het dus zeker niet cynisch als mensen op zoek gaan naar zeldzame vogels!

@Jan Hein, jou Rondonia Bushbird was voor mij makkelijk om een vergelijking te maken tussen een zichtbaar stervend dier en een onzichtbaar langzaam (uit) stervende soort. Ik heb gesmuld van die foto, had er graag naast gestaan!

Heb al wel té vaak op plekken gestaan waar een zeldzame vogel zit in een minuscuul restje bos. Daar ontmoet je dan ook veel vogelaars en dat vind ik logisch. Een klein deel gaat tot het “gaatje” zonder oog voor alle kwetsbaarheid…

Ik weet ook dat dit gelukkig maar een klein percentage is!!!

Ten overvloede: de mens is het enige organisme dat het vermogen heeft ontwikkeld om vast te leggen in beeld en geluid en te voorzien van intepretaties/commentaar en daarom vind ik dit zo’n geweldig forum!

RIP Gala: Via Billy kwam het bericht dat deze orka geregistreerd stond als IB6 en Gala werd genoemd, dat ze tot de voor de Portugese kust levende Lusas-clan behoorde, dat ze altijd samen met mannetje IB13 zwom, en dat over hun gedrag weinig bekend is omdat ze niet naar boten toe kwamen. Kans is dus aanwezig dat het mannetje nog leeft en er wel in is geslaagd om door de smalle geul te navigeren tussen het vasteland en het enorme windmolenpark (Norther, Borssele 1&2, etc).

Bedankt voor de info Arnoud! Je vraagt je af hoe ze zo ver van huis geraakt is/zijn. Misschien staat er hier meer (maar ik heb geen facebook):

Orca Ibérica GTOA | Facebook

Voor alle Facebooklozen ;) dit is de begeleidende tekst: 

"15 October 2022, in Cadzand, Netherlands, IB6 Gala was found stranded, breaking a new record for this population, being the iberian orca seen the furthest.She was pushed back into the ocean but returned soon after to the beach and after a few moments of agony (and sedation), she finally died.

She was moved to Veterinary Faculty @faculteit_diergeneeskunde , where the necropsy was performed.University of Utrecht @utrechtuniversity and @wurmarine will study the samples taken, and try to find an answer for the stranding and death of the animal.Gala was a female belonging to the "Lusas" clan, those orcas from the iberian population, that prefer portuguese waters and are very rare to spot in the Strait of Gibraltar.Never interacted with tuna fishermen nor with sailboats.

Little is known about her because of the elusive behaviour, always in the company of the bull IB13, who may be her son or even brother.Her skeleton will be sent to Naturalis museum @naturalismuseum.Rest in peace, Gala."

Eerste bevindingen.