Al luisterend naar rietzangers, roodborsttapuiten en wielewalen kwam ik rond 7:40 aan op de locatie waar de scharrelaar de avond ervoor voor het eerst was gezien. Het is altijd spannend als je niet zeker weet of een vogel er de volgende dag nog zit. Met verrekijker in de hand keek ik voorzichtig om de hoek van de schuur naar de rij paaltjes die erachter stond. Ik ervoer grote blijdschap toen ik zag dat de scharrelaar, prachtig in het zonnetje, op een van de paaltjes bleek te zitten. Later liet de scharrelaar zich nog eens mooi zien op een van de hoeken van dezelfde schuur.