Dunbekkerkuil

Tyto gracilirostris  ·  Slender-billed Barn Owl

Datum 10 november 2020
Locatie Pajara, Fuerteventura
Fotograaf Lieven De Temmerman Lieven De Temmerman
Bekeken 4640 ×

Discussie

Max Berlijn  ·  28 december 2020  08:51, gewijzigd 28 december 2020  08:55

Gaaf, heb me nooit zo kunnen motiveren voor al die Kerkuilsplits (was er in 2000), niet zo slim misschien. Goede plek of tegen aan geblunderd? 

Lieven De Temmerman  ·  28 december 2020  10:00

Goeie plek. Het probleem is dat de goede plek een stretch van 3 kilometer is tussen Pajara en Toto. Overal blaffende honden ook. Dus door geduldig op en neer te rijden in het donker (met de fiets!), na een paar uur tegenaan geblunderd! 

Gijsbert van der Bent  ·  28 december 2020  11:11

Donker, blaffende honden en fietsen.... Wat een held!

Lieven De Temmerman  ·  28 december 2020  19:04

Haha, een held ben ik niet! Na het zien moesten we wel nog helemaal terugfietsen naar Betancuria, da's toch een klim van een 5-6 kilometer aan 4%, en op het einde nog eentje van 4km aan 3%. Het was dus mooi meegenomen dat we deze rond 8u hadden, we moesten immers nog een uur fietsen. Ik was mentaal bereid tot 11u te zoeken, maar dan hadden ze mij ergens uit een berm mogen oprapen!

Eduard Sangster  ·  28 december 2020  20:18

Van de zomer heb ik daar ook gezocht naar deze uil. Ook in het donker, maar met de auto :) Niks gezien. Bij Barranco de las Penitas alleen gehoord. Mt Tindaya is de 3e plek op Fuertaventura. Gelukkig elders tegenaan geblunderd. Is een lastig taxon dat vaak gemist wordt. Komt ook op Lanzarote voor en schijnt daar niet veel makkelijker te zijn.

Lieven De Temmerman  ·  28 december 2020  20:49

Aan de Barranco zit tegenwoordig een Oehoe in de weg (ontsnapt uit de zoo!). Die heb ik daar dus gezien, maar ik vrees dat de kerkuil daar een beetje niet meer welkom is (of reeds opgepeuzeld). Tindaya/la Oliva ook geprobeerd maar die plekken leken redelijk random. Zelfs tussen Pájara en Toto lijkt hij niet gegarandeerd: enkele minuten later was hij compleet verschwunden, dus je kan er echt wel enkele avonden zoet mee zijn!

George Sangster  ·  1 oktober 2022  16:52

Met mtDNA is gracilirostris niet (goed) te onderscheiden van andere kerkuilpopulaties, maar een nieuwe genoomstudie laat zien dat gracilirostris duidelijk een aparte groep vormt van westelijke Canarische Kerkuilen en van een aantal andere kerkuilpopulaties.

Jan Hein van Steenis  ·  2 november 2022  16:25

Ik heb me er ook even doorheen geworsteld...

Wat ik nog interessant vond is dat de Kerkuilen op de westelijke eilanden genetisch ook duidelijk te onderscheiden zijn van de vogels op het vasteland en dus wellicht niet tot ssp alba gerekend zouden moeten worden.

Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.

Feedback?