Arie Ros
 ·  31 augustus 2020  13:11

Zou ook tegen een hoogspanningslijn gevlogen kunnen zijn. Vooral 's nachts veroorzaken deze lijnen nog steeds veel slachtoffers. Ik heb bij tellingen allerlei verwondingen gezien bij dodelijke slachtoffers; er zijn natuurlijk ook vogels die na een aanvaring niet (meteen) dood zijn. Maar een kat, een auto, een inheems roofdier, een ruit of nog iets anders kan natuurlijk ook.

Frank Neijts
 ·  31 augustus 2020  14:11, gewijzigd 31 augustus 2020  14:13

Arie@:

Dan zou-ie tussentijds even een rondje moeten zijn gaan vliegen. Immers was hier daags na de ontdekking dus op vrijdag 21 augustus niks van te merken. Pas daags daarna, op zaterdag 22 augustus was voor het eerst dit 'wondje' te zien..

Arie Ros
 ·  31 augustus 2020  15:19

Ja, dat sluit inderdaad een aantal oorzaken uit. Blijft een of ander roofdier over, of een zieke homo sapiens. Misschien levert de sectie in Naturalis nog informatie op.

Michiel Schoonderwoerd
 ·  2 september 2020  09:26, gewijzigd 2 september 2020  09:30

De vogel oogte op za 22 augustus in de ochtend niet gezond. Hij was mank aan de rechterpoot, zie deze en deze video's van dat moment. En ging van tijd tot tijd plotseling even zitten doezelen met de ogen dicht. Waarna hij wakker leek te schrikken en weer verder ging met foerageren. Ving wel insect na insect. 
Dus misschien is er inderdaad wat Frank zegt iets gebeurt in de nacht van vrijdag 21 op zaterdag 22.

Bram Roobol
 ·  2 september 2020  11:53

@Frank: Ik ben op vrijdag de 21e even langs geweest 's ochtends en toen vond ik hem/haar er al niet heel fris bij staan. De vogel stond een flinke tijd onder een aantal pompenbladeren aan de linkerkant van het plasje, regelmatig met gesloten ogen. In de uren erna was daar niks van te zien en foerageerde het beestje weer naar hartenlust, zoals ook te zien is op jouw foto's. Dus mi. is er vóór de 21e al iets gebeurt..

Frank Neijts
 ·  2 september 2020  12:53

Vanaf de ontdekking op donderdag de 20e waren er al berichten dat de vogel er soms niet goed leek uit te zien, met hangende vleugels wat suffig voor zich uit staarde of de ogen gesloten hield. Maar hij wisselde deze meestal relatief korte momenten af met vaak lange periodes van energiek gedrag waarbij hij enthousiast fourageerde en, getuige de vele foto’s, ook daadwerkelijk succes daarmee had. Ook badderde en poetste hij regelmatig wat er meestal op duidt dat de vogel zich goed voelt. Wel vond ik zelf in elk geval dat hij de 2 laatste dagen van zijn leven minder ‘driftig’ fourageerde en wat trager leek te bewegen. Maar inmiddels is hij bij Naturalis aanbeland begreep ik van Phil dus zullen we hopelijk spoedig horen wat de doodsoorzaak geweest kan zijn.

Justin Jansen
 ·  27 november 2020  13:14

De Klein Waterhoen mist de helft van zijn staartveren en secondaries (buiten de al eerder opgemerkte plek aan de hals). Verder bleek de vogel voldoende vet te zijn en wat er niets interns wat opvallend is. Dus waarschijnlijk is stress door een mislukte aanval van een roofdier/vogel de vogel uiteindelijk fataal geworden