Met de moed redelijk in de schoenen gezonken vanmiddag (4 mei) aangeschoven bij een clubje anderen die vooralsnog tevergeefs opzoek waren naar de Balkankwikstaart. Rond tien voor half vijf vond ik de vogel terug toen hij sneaky schuin achter ons aan het foerageren bleek te zijn! Om na een minuut of tien op te vliegen en weer te verdwijnen. Wat een fraai beest!