Vanmorgen vonden Daan Drukker, Jesse Zwart en ondergetekende deze intrigerende vogel langs het Kennemermeer. Helaas hij maar een fractie van een seconde vrij waardoor ik slechts een paar plaatjes kon schieten. Eerste reactie was Struik, maar na wat heen en weer appen van foto's begon het toch te knagen. Nu lijkt het toch om een zwaar gesleten adulte kleine kar te gaan: de vogel wekt de indruk een zeer korte hpp te hebben, maar dit komt omdat de binnenste armpennen over de handpennen heen liggen. De werkelijke hpp is slecht te beoordelen door de hoek van de foto. P4 lijkt geen versmalling te hebben, P2 lijkt langer dan P3, maar dit is niet goed te beoordelen. De buitenvlag van de duimvleugel lijkt nauwelijks te contrasteren met de binnenvlag, maar dit zou door sleet kunnen komen. De tertials zijn dan weer zeer effen, maar dit komt door diezelfde sleet. De onderdelen zijn zeer wit, zonder bruintinten op de onderstaartdekveren, borst en flanken, wat weer pro-struik is. Het koppie ziet er ook goed uit voor struik, buiten het feit dat de wenkbrauwstreep mogelijk niet breed genoeg is boven het oog en niet ver genoeg doorloopt. commentaar is meer dan welkom

Wat vergelijkingsmateriaal tussen 'het Bontje van Rossum' en de Alaskastrandloper van Wim van Zwieten. 

Ik las net het bericht van Kenny Hessel (zie zijn opmerking bij de grote foto).

Vandaar deze uitsnede van de eerder geplaatste grote foto.

Ben benieuwd wat Arnoud e.d. hierover te zeggen heeft ?

Gister op Westhoek geweest en vandaag wat foto's uitgezocht.

Er staan Kanoeten, Krombek- en Bonte Strandlopers op.

Maar tijdens het bewerken trek m'n oog alsmaar naar de derde vogel van rechtsonder. De vogel komt kleiner over ...

Zelf denk ik toch dat het een Bontje is, maar gooi het toch even in de groep ... Voor hetzelfde geld komt er weer een Zwietje uit ;-))

In aanvulling op het verhaal van Gerard Ouweneel over Gambia een sfeerplaatjes van het strand van het vissersplaatsje Tanji, met veel vis, veel handel, veel rook, veel plastic en ook veel meeuwen.

Hier even wat uitleg voor de vragen die ontstonden onder de DB actueel.

Die lellen veranderen niet,  nee het komt enkel door de hoek waar vanuit de foto genomen is. 

Met als relatief eenvoudige reden; de lel  “verspringt” steeds een beetje door de vorm van de schedel waar de lel uiteraard overheen ligt met wat tussenliggende huid.. Bij foerageren, en dus bij het uitrekken van de nek kan er iets van rek ontstaan in de flexibele huid van de kop en zal zo’n flexibele lel ook iets meer uit kunnen rekken (gelukkig maar voor de vogel.., natuur zit mooi in elkaar..), maar met de kop omhoog is alles weer hetzelfde (het heeft dus niets met hormonen te maken..). Een voorbeeld; Gerrit loopt van afstand naar mij toe, ik zet Gerrit 20 keer op de foto. We zien dan 20 keer dat het Gerrit is op de foto, alleen 20 keer lijkt zijn gezicht net iets anders..; de huid van Gerrit heeft door het in beweging zijn (overeenkomstig met vanuit verschillende hoeken fotograferen) steeds net iets anders gestaan en is dus steeds ietsje anders gesitueerd.. Als Gerrit (had met gemak om Piet of Kees kunnen gaan natuurlijk..;-)), weer stilstaat maak ik met gemakkelijk weer 20 dezelfde foto's van Gerrit..  Hierboven de Texel vogel in foerageer-stand en rechts van opzij. Wat je mooi kan zien is hoe de lel over de kop heen loopt op de bovenste foto. Zo’n oog staat ook nooit helemaal opzij maar loopt schuin omdat het beest naar voren moet kunnen kijken, een logisch gevolg hiervan is dus dat de orbital-ring ook schuin staat..:-). Het is dus wel degelijk van belang vanuit welke hoek je de vogel op de foto zet om eenzelfde beeld te krijgen voor wat betreft de vorm van de altijd identieke lel. Op de vele foto’s van Texel, waar het beest vanuit alle hoeken is gefotografeerd is dat ook mooi zichtbaar. Zodra je dan foto’s van verschillende fotografen ziet,  die vanuit eenzelfde hoek hebben gefotografeerd laat dit uiteraard ook weer exact dezelfde vorm zien van de lel (iets met logica..;-)).

Maar goed, dit zal nu voor een ieder duidelijk zijn schat ik zo in. Genoeg over de lel dus en gelukkig zeggen deze overeenkomsten al genoeg!

Klopt; vliegje maakt het verschil... ;-)

Toch nog even een extra vergelijking gemaakt voor de mensen die het nog niet zagen.. We hebben nu dezelfde lellen, de vergelijkingsfoto hierboven en dat wat hier al duidelijk gemaakt is! Mocht iemand nog eenzelfde patroon als hierboven tegenkomen dan hoor ik dat uiteraard graag. ;-)

In Noordoost-Algerije zagen we op 20-23 juni 2019 verschillende 'kuifleeuweriken', waaronder één duidelijke Theklaleeuwerik in de heuvels/bergen ten noordwesten van Constantine, enkele vogels rondom Constantine en flink wat vogels in lagere gebieden verder naar het zuiden bij Batna, Biskra, Barika en Bitam. De vogels bij Barika/Bitam (schrale akkers en schaars begroeid woestijngebied waar ook Afrikaanse Woestijngrasmus en saharae Woestijnzanger (Maquiszanger) zaten) waren volgens ons Langsnavelkuifleeuweriken (Maghreb Lark); we zagen onder meer een paar met twee jongen. Op de fotocollage is het de rechter vogel, met een lange snavel en een verhouding achterkant oog - neusgat - snavelpunt van c 1: 1,6. Wat noordoostelijker bij Batna zagen we de linker vogel (in de Romeinse ruïnestad Timgad); hierbij is de verhouding c 1:1 en dit was volgens ons een Kuifleeuwerik. Naast het duidelijke verschil in snavellengte verschilt ook de vorm van de ondersnavel: zeer licht gebold bij de Kuifleeuwerik en gelijkmatig 'hol' bij de Langsnavelkuifleeuwerik. Op eBird zijn van beide soorten waarnemingen in dit deel van Algerije ingevoerd (waarbij natuurlijk de vraag is hoe 'hard' de determinatie is), met grofweg het zwaartepunt voor Kuifleeuwerik wat meer noordelijk (heuvels en steden), en voor Langsnavelkuifleeuwerik wat meer zuidelijk (ruraal laagland en (semi-)woestijn). Of beide soorten echt gescheiden voorkomen of in biotoop en verspreiding kunnen overlappen is niet goed aan te geven. Door het vogelen zonder (goede) kijker hebben maar enkele vogels goed bekeken en alleen de vogels die we hebben gefotografeerd kunnen op soort gedetermineerd worden.

Naar mijn mening een sterke kandidaat longipennis door de combinatie van geheel zwarte snavel, donkere (bruinzwarte / zonder enig rood!) poten en zowel bovendelen als onderdelen donkerder en dieper grijs dan aanwezige Visdieven. Opvallende verschijning en er steeds weer eenvoudig uit te pikken. Meer plaatjes hier. Ontdekt (al luisterende naar de Nations League finale, nee ik ben geen voetbal barbaar...) iets voor zonsondergang waardoor de kwaliteit niet top is. 

Roodster blauwborst waargenomen op 21-04-2019 

Dit mooie vogeltje heb ik gezien en gehoord vanaf 14 -04-2019 meerdere dagen achter elkaar en op 21 -04-2019 heb ik hem goed kunnen observeren en fotograferen steeds op de zelfde locatie aan een fietspad tussen 2 weilanden in een sloot. Ik heb er ook een filmpje van gemaakt. Heb het aangemeld bij waarneming .nl die vroegen om het hier ook aan te melden ik had al foto`s opgestuurd en het filmpje maar er is kennelijk iets niet goed gegaan Bij deze alsnog mijn waarneming graag hoor ik of hier inderdaad om een echte roodster gaat ik heb genoten van dit vogeltje Groet mevr. A. Snijder van Oosten.

gespleten staart

Deze kwam ik nog tegen tussen de Oman foto's. Iemand een idee welke tapuit?

Groot individueel verschil tussen deze beide Koperwieken.

Zat rustig in de tuin toen ik opeens een wel hele kleine aalscholver zag aankomen. Hij viel direct op, want was een heel stuk kleiner en had een snelle vleugelslag. Geen hele lange nek en korte snavel. Staart niet goed te zien en jammer genoeg geen betere foto's. Hoop dat hij wordt terug gevonden.

Zat rustig in de tuin toen ik opeens een wel hele kleine aalscholver zag aankomen. Hij viel direct op, want was een heel stuk kleiner en had een snelle vleugelslag. Geen hele lange nek en korte snavel. Staart niet goed te zien en jammer genoeg geen betere foto's. Vloog NO en schuin van me af

mogelijk deze soort .

Voor de liefhebbers....

Voor de liefhebbers...

De determinatie is nog niet rond dus wie hier iets over wil zeggen, graag.

2e foto volgt

Het broedseizoen kan beginnen! Ik ben nu al benieuwd naar de jonge Pleskes Mezen!

Hierbij nog een keer een foto waarop de tertialtekening goed is te zien. Fijn dat we een dag nadat we de vogel terugvonden via facebook kennis konden nemen van de net gepubliceerde nieuwe vleugelkenmerken voor een hybride.

Nog wel te verifiëren welke hybridekenmerken ook voor Aziatische vormen van Azuurmees gelden; voorlopig blijft m.i. het kenmerk van het gehoekte wit op de middelste tertial overeind. Het geel op de borst kan in principe dus betrekking hebben op invloeden van Pimpel óf flavipectus. De vogel is inderdaad iets groter dan Pimpel maar dat is een hybride ook en een 'echte' Azuurmees maakt vaak een nog grotere indruk.

Mmmmm ...

De druk werd te hoog ...

Het echte werk ;-). Ontsnapte (nominaat) Azuurmees met blauwe ring. Vergeleken met de vogel van Bergen veel meer wit op de tertials en sterk schuin afgesneden. Ook de staart lijkt langer en (nog) meer getrapt dan bij de vogel van Bergen.

Nog een plaatje van T4-6, inclusief 'maatstreepje'.

ssp tianschanicus ?

https://waarneming.nl/observation/168489956/

Heeft ie nog wat minuscule donkere streepjes op z'n kruin of is dat een schaduweffect. 

Ter illustratie.

De (onderstaart)tekening.

Ter illustratie.

Voor de goede orde: het artikel beschrijft dat bij hybriden de witte top aan de middelste tertial een hoek van vrijwel 90 graden maakt tov de rand.

behalve het ontbreken van ringen ook de recht van boven best donkere bovenkop hier (net als op vele andere foto's) goed te zien...

Voor recente informatie over de bijna 30 gevallen van Pleskes Mees Europa, zie Dutch Birding 34: 219-231, 2012. Of dit inderdaad een Pleskes betreft, valt echter nog te bezien...

Cyanistes cyanus flavipectus? Opgenomen roep en zang bieden mss uitkomst.

Cyanistes cyanus flavipectus? Opgenomen roep en zang bieden mss uitkomst.

ssp flavipectus

Zie voor meer foto's: https://old.waarneming.nl/waarneming/view/168388346

Met dank aan de broers Molenaar die even hun best voor mij gedaan hebben en zojuist een schermfotootje doorstuurde waarop ik de nagel goed kon beoordelen en Kleine Topper (wederom) kon vaststellen en nu met zekerheid.. Foto met links 3kj vrouw Kleine Topper die ik in oktober maakte en rechts foto van de schermafbeelding die ik zojuist ontving. Haast je niet want de vogel is geknipt en zal dus niet wegvliegen.. Dat beetje zwart links en rechts verdwijnt nog in de meeste gevallen en de snavel wordt dan langzaam aan iets lichter links en rechts van de nagel.

N.a.v. het blog van Chris van Rijswijk waarin hij vertelt over (Noordse) Goudvinken omgeving Baikalmeer met wit op de (onderzijde) buitenste staartpen: http://www.birdshooting.nl/index.php/blog/473-blauwe-goudvink-baikal.

De vogel op de foto (een wijfje Noordse met normale roep dus geen Trompetter) zat in een klein groepje soortgenoten in de Ecotuin in Acht in november 2011. Volgens HWPB komen zulke lichte 'vlaggen' op de buitenste staartpennen voor bij 92% van de ssp. cassinii, bij 17% van pyrrhula (inclusief broedvogels van Fennoscandië, Hongarije en Duitsland) en, weliswaar kleiner/smaller, bij 12% van europoea. Bij de ssp. rossikowi en iberiae is dit kenmerk niet vastgesteld.

Deze eend zag ik zwemmen tussen een groep wilde eendenei heb gezocht naar de soort in mijn boeken maar niet gevonden.Ik hoop en denk dat er hier wel mensen zijn die hem wel kunnen determineren. Bvd.

is dit een Anthreptes rectirostris

https://observation.org/waarneming/view/166629466

Donker ogende eerste winter met (nog) veel oranje op de snavel die zelfs iets langer oogt dan ik gewend ben.. Kortom een vogel die bij mensen met wat minder ganzen ervaring voor verwarring zal zorgen en dus leuk om even onder de aandacht te brengen. Toch ben ik bang dat dergelijke vogels in Denemarken of Zweden zonder moeite als Taiga genoteerd worden. Als ik Reeber opensla en dan naar plaat 20 en 23 kijk word ik daar niet bepaald bloedheet van. Bij plaat 20 lijken we te maken te hebben met wat size illusion (want als dat een Taiga is dan had ik er vandaag wel tien..), ik ben er iig niet van onder de indruk. En plaat 23 is zelfs gelijkend aan deze vogel. Het verhaal van de lange nek valt op plaat 23 iig niet op en dan is die van mij nog niet eens vanaf de zijkant gefotografeerd, mocht dat wel zo zijn zouden de nekken net zolang ogen..! Hoe dan ook had mijn vogel niet opgevallen in dit goedgekeurde groepje waarvan ik mij afvraag of het niet slechts "suggestief" is en toch allen Toendra's betreffen (dit jaar overigens meer vogels met veel oranje op de snavel dan ooit!). Doe mij maar zoiets in de toekomst :-)

Hou je vast voor een saai verhaal, met gewaagde beweringen. Hopelijk draagt het bij aan een scherpere blik:

3x 'werea' uit broedgebieden volgens verspreiding HBW, 3x oktober 2011 Noordwijk, 3x oktober 2010 Warmond, 3x 'citreola' uit broedgebieden volgens verspreiding HBW.

Betreft hier het rechterpootje, van de twee pootjes die samen het opgaande eerste deel van het sonogram van de vluchtroep uitmaken. Er lijkt op basis van een vrij kleine sample (28 opnamen 'werea' en 7 opnamen 'citreola') niet of nauwelijks overlap te zijn.

Op basis van die zelfde sample lijkt er minimale overlap te zijn in modulatielengte van het tweede deel van het sonogram: de 'zaag'. Het overlapgebied ligt dan rond 0,0075 seconde. In de meeste gevallen is de modulatie ca. 2x zo snel bij 'werea'.

In het fotoarchief van waarneming.nl valt mij op dat vogels vanaf eind september donkere flanken vertonen. Iets wat volgens mij past bij 'citreola'. Laat arriverende vogels komen dikwijls van verder oostelijk.

Op basis van mtDNA is 'werae' verwant aan de zuidoost groep van Oostelijke Gele. 'Citreola' juist aan de noordoost groep van Oostelijke Gele. Autosomaal DNA plaatst de Citroentjes juist bijeen. Leuke parallel is het vermoeden dat blijkt uit het Oostelijke Gele artikel in Dutchbirding: de twee door mij vermeende kenmerken komen ook terug in de mtDNA verwante groepen bij Oostelijke Gele: sneller modulerende sonogrammen met meer evenwijdige pootjes bij taivana/macronyx.

Ik stond te douchen vorige week, toen ik me besefte dat de enige NL goedgekeurde Citroenkwikstaart opnamen uit het archief van waarneming.nl (net daarvoor vergeleken) uit de maand oktober, afwijkende pootjes in het eerste deel van het sonogram vertonen. Late vogels, komende van ver, sonogram herinnerd aan Noord-Oostelijke Gele Kwikstaart. Douchen was snel klaar...

IK denk dat dit de Saffron Finch is, maar zeker weet ik het nietje zijn in het algemeen wat donkerder van kleur, misschien is er iemand die mij de zekerheid kan geven. Bvd. Gr Gerke Visser.

Twee mtDNA stambomen, gemaakt met behulp van GenBank sequenties. Het gaat om de genen cytochrome c oxidase subunit I (CO1, a.k.a. het 'DNA barcoding' gen) en cytochroom b. (Outgroepen zijn niet weergegeven.) In beide gevallen valt de sample van een Marokkaanse Seebohms Tapuit binnen die van gewone Tapuiten, waarbij de verschillen tussen de twee taxa minimaal zijn. De sequenties van Seebohms Tapuit zijn door twee verschillende onderzoeksgroepen gepubliceerd (Aliabadian et al. 2007, Illera et al. 2008).

De figuur impliceert dat mtDNA identificatie van Seebohms Tapuit met behulp van het huidige vergelijkingsmateriaal niet mogelijk is.