Helaas alleen in het half donker gezien.

Max,

Hier een plaatje van een adult Allen's Gallinule - Afrikaans Purperhoen

Zeldzame Sri Lanka endeem die alleen in een klein gebied in het ZW van Sri Lanka voorkomt ("globally threatened" volgens de Birds of Sri Lanka).

Een uit een groepje van vijf

In het Victoria Park in Nuwara Eliya de Pitta maar even als een schim kort gezien. In Sinharaja meer geluk en kwam de vogel zelfs even in het open. In het donkere woud wel een hoge iso moeten gebruiken.

Op lagere hoogte (867m) dan verwacht, hier zochten we eigenlijk Hose's Broadbill. Euforie (want onze eerste) en ontgoocheling (want geen Hose's, was onze laatste kans) op hetzelfde moment..

Deze zeldzame endeem werd in 2010 herontdekt in dit gebied. De plaats is lastig te bereiken. We zijn er uiteindelijk in geslaagd om er te komen zonder (dure) tussenkomst van een reisorganisator.  Meer details hier.

In hetzelfde gebied zagen we Bornean Banded Pitta (met dank aan Jan van der Laan voor de tip), Rail-babbler en Bornean Frogmouth. Hose's Broadbill hebben we helaas enkel gehoord.

Na lang zoeken bij de zoutmeren rond Porvenir, Tierra del Fuego, Chili vond ik een paartje met de bubblegum pootjes. Rode lijst soort ( bronnen melden stabiele populatie,  1500+ vogels)  zeer beperkt broedgebied, voornamelijk in het desolate Tierra del Fuego.

Rosse Ovenvogel, aparte naam voor een vogel,misschien heeft iemand een idee waarom deze naam.

Na lang zoeken gevonden bij zijn day-time roost in een grot(ten park) .      

Witbandzeearend is één van de leuke soorten die je kan zien in de 'vallei van de meren' in het Westen van Mongolië.

In de hogere regionen vonden we een koppeltje altai heggenmussen met op dezelfde pass ook witkruinroodstaart en veel alpenheggenmussen.

Op dezelfde plek als de honingzuiger een bruin endementrio: Mindanao Brown Dove, Bagobo Robin en deze Mindanao Scops Owl. Voor zolang als er nog bomen staan... Deze vogel hadden we 's morgens ingetapet maar niet gevonden. Voor donker begon hij alweer te roepen en na het kiezen van een tactisch handigere plek (boven - in plaats van onder de helling) vloog hij na kort tapen in. Zonder flits, niet gecropt.

10/10 voor de uilen: Philippine Eagle-Owl (Angono Petroglyphs) (a), Mindoro Hawk-Owl (Siburan Prison) (b), Cebu Hawk-Owl (Tabunan) (b), Camiguin Hawk-Owl (boven Mambajao) (c), Giant Scops Owl (Del Monte, Kitanglad) (d), Everett's Scops Owl (Del Monte, Kitanglad) (d), Eastern Grass Owl (General Santos airstrip) (e), Mindoro Hawk-Owl (Mt Hamiguitan) (e), Chocolate Boobook (ComVal) (e), Mindanao Scops Owl (ComVal) (e).

(a) met Irene Dy; (b) logistiek Irene Dy; (c) lokatie-info Pete Simpson; (d) logistiek Pete Simpson; (e) met Pete Simpson (maar het werk deden wij).

Dat is dus hier: http://ebird.org/ebird/view/checklist/S35013242 (niet doorvertellen: alle andere waarnemingen staan niet toevallig voor "Mount Tagubud" ingevoerd).

Ik heb voor mijn streeplijst uitsluitend gebruik gemaakt van ebird, wat op de Filipijnen relatief veel gebruikt wordt.

Japanse Kwak. Twee exemplaren tegen de avond bij "het huisje van Max".

Rote Myzomela . In 1990 voor het eerst waargenomen en sindsdien staat hij te boek als Sumba Myzomela. Deze week verscheen een paper waarin onder andere Philippe Verbelen uiteen zet dat dit een endemische soort voor het eilandje Rote is. Hoewel Rote Myzomela qua uiterlijk erg lijkt op Sumba Myzomela, verschilt hij vooral in territoriale zang. Ik kwam Philippe een jaar hiervoor al tegen op Sumba, waar hij bezig was met geluidsopnames van Sumba Myzomela. Het kleine eiland Rote is pas recent in de spotlight gekomen. Hoewel het slechts enkele kilometers ten zuiden van Timor ligt, zijn er, naast de myzomela, nog drie endemen: een boobook, een fantail en een nog onbeschreven Leaf Warbler.

Raar ik kan de naam niet volledig kiezen bij het uploaden? Er ontstond hier nog wat discussie over de afbeelding op blz 161 dat de blauwe fase (probable F??Hybrid) omringd zou worden door een "famliegroepje" van hybride en daarom wat groot snaveliger lijkende vogels. Hierbij een plaatje van dezelfde groep (3000+ vogels) waarbij de blauwe vogel niet werd gefotografeerd (zat hier iets rechts van). Let hierbij op hoe de indruk van de snavel grootte kan verschillen bij grazende vogels (op de foto in het artikel), en het al dan niet opzetten van kruinveren (vaak bij mannen?) en ontspannen en gespannen vogels. Op deze scan is een vogel op de achtergrond te zien (out of focus) waarvoor ik. op basis van de al dan niet rechte bevederingsgrens aan de zijkant van de snavel, mijn hand niet in het vuur zou durven te steken. De rest zijn allemaal Ross Ganzen, met beide eerder genoemde snavelkenmerken.

We zagen tientallen Siberische sprinkhaanzangers dit voorjaar tijdens onze lus in het Westen van Mongolië. Ze zaten echt in iedere groene oase waarin we stopten in de uitgestrekte steppe en Gobi woestijn. Later op de maand hadden we tijdens de oostelijke lus verschillende zingende ex.

Mongolië is een fantastische bestemming om een groot deel van de siberische dwaalgasten die in de anwb staan in grote aantallen en goed te zien. Kleine sprinkhaanzanger wordt er zelden gezien en was een persoonlijk hoogtepunt. Zoals een muisje lopend van graspol naar graspol, zalig!

Op de bekende plek voor (zeldzame) Hummingbirds in deze canyon waren 3 vogels aanwezig. Geen van allen waren uitgekleurde mannetjes. Erg leerzaam om daar rustig te zitten tussen 6 of 7 (nog een uitzoeken) soorten Hummers en de verschillen te leren. Niet uitgekleurde vogels blijven toch steeds een uitdaging voor een Europeaan....

De laatste kraanvogelsoort die Luc Bekaert nog moest zien!

Siberische kraanvogel! Eén van de soorten die ik heel graag hoopte te zien in de prachtige valleilandschappen in het oosten van Mongolië waar de soort een doortrekker is maar familiegroepjes (foto) en subadulte vogels ook kunnen overzomeren.

1 vd 4 die in het Victoriapark aanwezig was. In de hoek van het park was het vrij rustig voor deze Pitta. Daar buiten de hectiek van de stad met een rotonde waar alles voorbij raasde. 

Verscheidene paartjes gehoord en zelf twee roepende in het dichte bos gevonden. mooiste locatie is toch bij die familie die hun huis beschikbaar stellen om de vogels te zien. Sta je met je apparatuur in de keuken te wachten tot de voorstelling begint. Hier verder Slaty-legged Crake, SL Scimitar Babbler, Orange-billed babblers, Ashy-headed laughingtrushes en Mouse Deer. Recordshot kunnen maken van mannetje. Gave plek!

Erg lastige skulky soort. Soms niet meer dan een stukje staart te zien.

man Pied Thrush zonder al dat afval rondom..

Na een aantal middagen rond gelopen te hebben, uiteindelijk twee man en een vrouw Pied Thrush gezien in het vervuilde riviertje. Lastiger dan ik dacht. Vier Indian Pitta's, Indian Blue Robins, Kashmir Flycatchers, waaronder een mooi mannetje maakte het plaatje af in dit toch wel bijzondere parkje.

Nog eentje van Maipo estuary om Henk's collectie van specialiteiten aan te vullen. Tapaculo's zijn easy in Chili!

Die rietvelden herbergen ook dit fraaie beestje. 

Zeldzaam in Chili. Het is nog steeds niet bekend waar deze soort overwintert. De rietvelden van Maipo River Estuary is een van de betere plekken om deze soort te zoeken. Na uren zoeken eentje gevonden door Wiel Poelmans. Volgens de rangers waren wij de eerste vogelaars die de Doradito dit voorjaar (november) hier waarnamen.

End of the day.

After climbing to the summit of Mount Kinabalu enjoyed a couple of showy flavescent or pale-faced bulbuls.

Common around summit in cloud forest. Often in groups of some 10 individuals.

Along with the island thrushes at the same site, being fed by tourist.

Remarkably tame.

Borneo moet toch één van de beste plekken ter wereld zijn om deze prachtige uil te zien!

Mooie aantallen bristlehead's dit najaar in Deramakot op verschillende locaties. Deze vogel maakte deel uit van een groep van bijna tien vogels die begonnen te roepen op het moment dat we naar een Bornean falconet aan het kijken waren.

Tijdens deze korte reis, hadden we wat tijd over na het zien van de Japanese Night-Heron. Niet holarctische endemen zijn aan mij niet zo besteed en toen Pete Simpson aangaf dat er enkele Chinese Egrets niet ver van ons af zaten (samen met een leuke verzameling oostelijke steltloper soorten) was de keuze snel gemaakt. Ik had maar ooit drie Chinese Egrets (broedvogel van de rotskusten van oostelijk China en Korea) gezien en al snel kon dit aantal verbubbeld worden. Leerzaam, pootkleur, snavelkleur, de kortbenige meer stubby structuur en bij een vogel de al doorkomende blauwe teugel maakte de determinatie compleet. De soort is overigens makkelijker op het noordelijke eiland Luzon (zijn voornaamste overwinteringsgebied) en ook redelijk bedreigd.

Subsp Daphanea. Tijdens een reis van Inezia Tours.

Tijdens een reis van Inezia Tours. Wat een geweldige vogel! En wat een schutkleuren op de stenen.

Rode vlag met inscriptie 181 op linker tibia niet zichtbaar op deze foto.

Het is ons iedere keer gelukt om de soort te zien in het Arfak gebergte maar in 2011 was de enige keer dat we een adult mannetje zagen. Indrukwekkende vogel!

Goed te onderscheiden van (bijna identiek) vrouwtje Peruvian Sheartail op basis van geluid. CR status.

In tegenstelling tot de  Moustached Turca is deze Tapaculosoort denk ik wel een van de moeilijkere tapaculosoorten, van de 8 die kunnen in Chili, om mooi, vrij in beeld te krijgen. Opvallend vind ik wel de dikkere snavel van de Ochre-flanked Tapaculo tov de Scytalopus tapaculos.

Eén van de fraaiste paradijsvogels die echter zeer lastig is geworden in West-Papua omwille van het wegvangen van adulte mannetjes op de meer bereikbare plekken en het kappen van geschikt leefgebied. Foto toont een jong mannetje

Eaten by Salvin's Albatross. 

Lokale soort, beschreven in the 70's.

Hier een filmpje van de vogel waarbij die drie dikke wormen vangt en een laatste plaatje, nu niet met een telefoon.

Better than in the book! Eén van mijn lievelingssoorten...

Lake Habema was in 2011 nog een heel afgelegen plek waar je (logistiek) moeilijk geraakte en landschappelijk waanzinnig mooi. In 2015 was de weg ernaartoe volledig opgemaakt met overal hutjes en grote delen die langsheen de weg ontbost waren.