Dag 6 - 14 april 2011 - Dag van dipjes

Vanochtend scheidden onze wegen tijdelijk: Pieter ging zwemmen met (wilde) dolfijnen, terwijl Teus zijn zinnen had gezet op nóg een albatrostochtje. Om half zes in de ochtend waren we paraat bij het plaatselijke bedrijfje dat beide tochten organiseert en al snel werd duidelijk dat Pieters trip wel zou doorgaan, maar dat Teus de eerste dip van de dag te pakken had: zijn tocht ging niet door vanwege te weinig deelnemers.... Vervelend, maar terwijl Pieter tussen de Dusky Dolphins rondzwom, ging Teus op eigen gelegenheid vogelen ten zuiden van Kaikoura. Soorten aldaar o.a.: Banded Dotterel, Variable Oystercatcher, Steenlopers (die zitten ook overal), maar best of all een New Zealand Falcon. Bepaald niet algemeen, dus goed om te hebben, zeker als kleine compensatie voor het niet doorgaan van de boottocht. Op weg richting het noorden (en weer samen) hebben we een aantal dingen op het programma staan: een bezoek aan Blenheim Lagoon, want zonder bezoek aan een stinkende waterzuivering is geen enkele vogelreis compleet, een boottocht vanuit Picton om de nogal zeldzame King Shag te zien en uiteindelijk de overtocht, terug naar het Noordereiland.

Variable Oystercatcher

Om kort te gaan: meer dips. De weg naar Blenheim Lagoon was opgebroken (al konden we er uiteindelijk met enige moeite wel komen; vooral veel Paradise Shelducks en New Zealand Scaups daar), de boottocht voor King Shag had wéér te weinig deelnemers om door te kunnen gaan en toen we vervolgens besloten een ferry eerder naar het Noordereiland te nemen, mochten we die in eerste instantie niet op, omdat de boot vol was. Pas na het betalen van een "extra fee" (niet geheel duidelijk of dat bedrag nu in de kassa ging of niet) mochten we alsnog de boot op, die overigens wel druk bezet, maar zeker niet vol was. De overtocht leverde nog wat leuke soorten op, maar niets schokkends: Buller's Shearwater, Fairy Prion, White-capped Albatross, Salvin's Albatross, Northern Giant Petrel, Common Dolphins en uiteraard ook weer wat Grauwe Pijlen. Voordeel van de eerdere ferry is dat we morgen een kans kunnen wagen om Whitehead te zien, één van de weinige misses op het Noordereiland tot dusver.

Dag 7: 15 april 2011 - Van zuid naar noord

Zoals de titel al een beetje aangeeft, een lange rijdag van het zuiden van het Noordereiland naar het noorden van het Noordereiland, althans naar Auckland, toch vrij noordelijk. Onderweg niet al te veel tijd om te vogelen aangezien we de derde deelnemer van team Pacific, Remco Hofland, moeten oppikken, maar tijdens de korte wandelingetjes zien we toch nog een paar lifers, o.a. Whitehead en Yellow-fronted Parakeet. Een zoektocht naar New Zealand Falcon levert helaas niets op, de zoektocht naar Remco op het vliegveld gelukkig wel. Gedrieën rijden we door de drukke avondspits van Auckland naar Gulf Harbour waar we een hotelletje pakken.

Dag 8: 16 april 2011 - En toen stopte het met zachtjes regenen...

Uitslapen vandaag, althans tot een uur of 7 en dan richting de haven van Gulf Harbour waar we de boot pakken naar Tiritiri Matangi (en dat is nog één van de makkelijkere namen hier, de rest is echt een drama...), een klein eilandje voor de kust waar al tientallen jaren geen ratten, katten, muizen en ander ongedierte meer voorkomt, een must voor de meeste endemen om te kunnen overleven. Nieuw Zeeland is van Gondwana afgedreven vóór de ontwikkeling van zoogdieren, dus de vogels hier hebben nooit leren omgaan met ground predators, tenminste, voordat de Maori en later de Europeanen kwamen. Lang verhaal kort gemaakt: vogels en de genoemde zoogdieren verdragen elkaar niet zo best en de vogels trekken steevast aan het kortste eind. Maar dus niet op Tiritiri, waar nog (of eigenlijk weer) soorten voorkomen als Saddleback, Stitchbird, Kokako, en Takahe.

Onze belangrijkste targetsoort is de Kokako, die bijna nergens meer te vinden is, gevolgd door de andere soorten. Bij aanvang was het weer wat miezerig, niet leuk, maar ook niet dramatisch. Een minuut of twee na het begin van het pad ligt een vijvertje van niks waar vaak Brown Teal zit, maar niet vandaag. Wel snel een paar Red-fronted Parakeets en een zingende Saddleback en een paartje Stitchbird, waarvan vooral het mannetje bijzonder mooi is. De trail naar het visitor center wordt geacht goed te zijn voor Kokako, maar ondanks intensief zoekwerk geen loon naar werken. Wel een aantal Takahes - zeg maar Reuzenpurperkoeten - en een droge ruimte om te schuilen voor de regen.
Na een kop thee en wat uitzoekwerk moeten we toch echt weer terug richting boot, ook al regent het nog steeds een beetje. Al vrij snel stopte het met zachtjes regenen en kwamen we in een enorme hoosbui van tropische proporties terecht. Nog geen Kokako overigens en daar zou de rest van de dag ook geen verandering in komen. Gewoon gedipt en daar kon de Brown Teal die ineens wel op het plasje zat helemaal niets aan veranderen. Totaal doorweekt komen we weer bij de boot aan, één dip en vijf ticks rijker.

Pieter van der Luit

Takahe