Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

De Atlantic Odyssey vs. de Pacific Odyssey. Twee verschillende odysseys, twee verschillende delen van de wereld, twee verschillende schepen, één blog. Op 21 maart vertrekt Menno van Duijn met een groep van 9 vogelaars vanuit Amsterdam voor zijn reis: de Atlantic Odyssey. Via Buenos Aires naar Ushuaia in het zuiden van Argentinië en vervolgens met het expeditiecruiseschip Plancius via Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena en Ascension naar Kaapverdië. Iets later, op 8 april, vertrekt Pieter van der Luit met een groepje van 3 vogelaars voor zijn reis: de Pacific Odyssey. Van Nieuw Zeeland – waar ze ook nog een week zullen vogelen – met het expeditiecruiseschip The Spirit of Enderby naar Norfolk Island, Nieuw Caledonië, de Solomon eilanden (Rennell, Makira, Guadalcanal, Kolombangara), de Caroline Islands (Truk) en Torishima naar Yokohama in Japan. Pelagic birding op z'n best en twee reizen met veel overeenkomsten (heel veel zeevogels en endemen op kleine eilanden midden in de oceaan), maar ook met veel verschillen (Antarctica vs. de tropen, oost vs. west en bekend vs. onbekend.) Om en om zullen Menno en Pieter (afgewisseld met gastauteurs) verhalen voor het blog naar Nederland sturen waar Martijn Bot de verhalen op internet zal zetten. Voor het eerst zullen twee verschillende Odysseys tegelijkertijd via één blog te volgen zijn, een heuse wereldprimeur door Inezia Tours! Van 21 maart (begin van de Atlantic Odyssey) tot 21 mei (einde van de Pacific Odyssey) op de Dutch Birding site: Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

Pacific Odyssey: Vertrek, aankomst en eerste vogeldag.

11 april 2011  ·  8731 × bekeken

Dag 1 en 2 (9 en 10 april): vertrek en aankomst

Inmiddels is ook team Pacific, bestaande uit Pieter van der Luit, Teus Luijendijk en Remco Hofland onderweg. Remco is een dag eerder vertrokken en reist via Thailand en Australië naar Nieuw Zeeland, Pieter en Teus vliegen rechtstreeks via Hong Kong. Over de reis naar Nieuw Zeeland valt niet veel spannends te melden, dat slaan we dus maar over.

In Nieuw Zeeland gaan Pieter en Teus een dikke week vogelen voor ze aan boord gaan voor de Pacific Odyssey, op zoek naar zoveel mogelijk soorten, maar op voorhand staat al vast dat we niet alles kunnen zien.
Tegenover de autoverhuurder de eerste soorten, Masked Lapwing, Kelp Gull en Welcome Swallow, maar wat hier bovenal opvalt is het enorme aantal Europese soorten. Als je niet oplet op de auto's die links rijden, is het net of je in Nederland loopt: Vinken, Merels, Geelgorzen, Putters, Zanglijsters en Veldleeuweriken zijn de algemeenste soorten hier, niet wat je zou verwachten aan de andere kant van de wereld. Deze soorten zijn in vorige eeuwen hier geïntroduceerd om de heimwee van de kolonisten wat te beperken, maar zoals zoveel (of misschien wel alle) opzettelijke introducties is het zijn doel volledig voorbijgeschoten. Voor autochtone vogels hoef je in steden en dorpen niet te kijken, afgezien van een verdwaalde Swamp Harrier of Little Pied Cormarant misschien. Alles is geïntroduceerd, echt alles. In de bossen en National Parks vind je met zoeken nog wel wat native birds, wij deden goede zaken met onder andere Fantail, Gray Gerygone en de prachtige Tomtit, een zwartwitte "mees" met prachtige oranje-rode voetjes.

Bij Lake Taupo op drie uur rijden van Auckland hebben we een aantal harde targets: New Zealand Scaup, New Zealand Grebe en Fernbird. Het blijkt eigenlijk verbazingwekkend makkelijk te gaan en alle targets zijn vlug binnen, zij het dat we morgen met name de grebe nog wat beter willen zien. De bijvangst is ook niet mis met onder andere Silvereye, Bellbird en Tui. Met name de laatste soort laat zich mooi zingend zien waarbij de witte "pofveren" op de keel goed te zien zijn.

New zealand Dabchick - Poliocephalus rufopectus (Foto: Ineziatours.nl)

New zealand Dabchick - Poliocephalus rufopectus (Foto: Ineziatours.nl)

Dag 3 (11 april) - A taste of New Zealand.

Bij het eerste licht stonden we op de plek van de Fernbird (die we gisteren al zagen) voor een nog betere blik op deze skulker. In veel verslagen wordt het beestje omschreven als "missable, een skulker en erg lastig" en meestal wordt aangeraden te tapen voor een fatsoenlijke blik. Een klein beetje geduld was voor ons echter meer dan voldoende want ook zonder tapen laat de Fernbird zich fantastisch zien, zowel gisteren als vandaag. Vandaag spande de kroon: één van de Fernbirds kwam zo dichtbij gekropen door het gras dat we op een gegeven moment de kijker niet meer scherp kregen: op minder dan 1 meter ging het beestje zich op kniehoogte zitten poetsen, afgezien van wat losse takjes helemaal vrij!

Op het nabijgelegen Lake Taupo nu ook een goed zichtbare New Zealand Dabchick, maar vooral veel (geïntroduceerde) Zwarte Zwanen. De New Zealand Scaup die we hier gisteren hadden was weg, later vonden we er een stuk of 10 in een jachthaventje een paar kilometer verderop. Ook vandaag een aantal targets: New Zealand Pigeon, een enorme duif waar een Houtduif met gemak twee keer in past, schitterend gezien terwijl we eigenlijk naar een New Zealand Robin stonden te kijken; Whitehead, vooralsnog onvindbaar en Blue Duck. Deze eend heeft qua biotoop en gedrag wel iets weg van de Torrent Duck uit Zuid Amerika, beide soorten houden van rotsen in snelstromend water en niet van mensen. Een riviertje op het Noordereiland in de buurt van het dorpje National Park (!) is een bekende plek voor deze soort, die overigens knap lastig kan zijn. Het heeft ons uiteindelijk ruim een uur zoeken gekost maar toen hadden we er eentje mooi poetsend op een rotsblok in de (inderdaad) snelstromende rivier. Vrij typisch dus.

De dag afgesloten bij Foxton Beach, waar een paar jaar geleden een nieuw natuurreservaatje is gesticht in een kleine tidal lagoon. Hoge verwachtingen en niet teleurgesteld: de topper van de dag is de Wrybill, een steltje met een snavel die naar rechts afbuigt, een soort Kruisbek op z'n kant zeg maar. Andere soorten hier oa Royal Spoonbill, White-fronted Tern, Grey Teal en Banded Dotterel. Ons hotel ligt op welgeteld 4 meter van het uitkijkpunt over de lagune, dus morgenochtend hopelijk nog wat meer soorten, dan met de zon in de rug.

Pieter van der Luit

Feedback?