Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

De Atlantic Odyssey vs. de Pacific Odyssey. Twee verschillende odysseys, twee verschillende delen van de wereld, twee verschillende schepen, één blog. Op 21 maart vertrekt Menno van Duijn met een groep van 9 vogelaars vanuit Amsterdam voor zijn reis: de Atlantic Odyssey. Via Buenos Aires naar Ushuaia in het zuiden van Argentinië en vervolgens met het expeditiecruiseschip Plancius via Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena en Ascension naar Kaapverdië. Iets later, op 8 april, vertrekt Pieter van der Luit met een groepje van 3 vogelaars voor zijn reis: de Pacific Odyssey. Van Nieuw Zeeland – waar ze ook nog een week zullen vogelen – met het expeditiecruiseschip The Spirit of Enderby naar Norfolk Island, Nieuw Caledonië, de Solomon eilanden (Rennell, Makira, Guadalcanal, Kolombangara), de Caroline Islands (Truk) en Torishima naar Yokohama in Japan. Pelagic birding op z'n best en twee reizen met veel overeenkomsten (heel veel zeevogels en endemen op kleine eilanden midden in de oceaan), maar ook met veel verschillen (Antarctica vs. de tropen, oost vs. west en bekend vs. onbekend.) Om en om zullen Menno en Pieter (afgewisseld met gastauteurs) verhalen voor het blog naar Nederland sturen waar Martijn Bot de verhalen op internet zal zetten. Voor het eerst zullen twee verschillende Odysseys tegelijkertijd via één blog te volgen zijn, een heuse wereldprimeur door Inezia Tours! Van 21 maart (begin van de Atlantic Odyssey) tot 21 mei (einde van de Pacific Odyssey) op de Dutch Birding site: Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

Koud-kouder-koudst

1 april 2011  ·  7598 × bekeken

Huidige positie Atlantic Odyssey

Huidige positie (1 april) van de Atlantic Odyssey

Op de Drake Passage was het al -1 op z'n warmst en we gingen er vanuit
dat het op Antarctica niet kouder dan -5 zou zijn. Wederom zaten we
ernaast. Het weer: windkracht 9-10 met een temperatuur van -12, ja dat
is f****'n koud (zoals een Amerikaan zei "I'm freezing my balls off"). In
de ochtend met volle verwachtingen durfden we wel naar buiten en voor
het ontbijt tickten we een andere highly wanted species; enkele Snow
Petrels volgden het schip en het eind van de dag zaten we al over de
dertig vogels, met eenmaal zelfs een groep van vijf achter het schip.
De diversiteit is vele malen lager maar de kwaliteit van de soorten des
te hoger. Door het weer is het helaas onmogelijk om aan land te gaan en
door de sneeuwval hebben we nog niet eens het continent zelf kunnen
zien. De waarnemingen van penguins zijn dus beperkt tot zwemmende vogels en vogels die op het ijs zitten.

De eerste groepjes penguins waren Gentoo Penguins die als dolfijnen uit
het water sprongen. Tot nu toe hebben we slechts enkele Adelie Penguins
op het ijs zien staan en slecht een echt dichtbij. Zoals eerder gemeld
zien we veel minder soorten, deze dag beperkt tot Southern Giant Petrel,
Antarctic Skua, Antarctic Tern en Kelp Gull.

De ijsbergen daarentegen zijn zeer indrukwekkend en zodra we een veld
met drijfijs naderen worden we al snel benaderd door Snow Petrels. Door
het slechte zicht en golfslag blijven de waarnemingen van zeezoogdieren
beperkt tot enkele Bultruggen, Antarctic Fur Seals en op het drijfijs
liggende Crabeater Seals. Hopelijk gaat de storm liggen en kunnen we
morgen aan land bij Brown Bluff.

Menno van Duijn

Feedback?