Alwin's Birding Year 2009
Jan en Peter moesten na het intensieve jaarlijsten heel lang bijkomen. Jonge hond Alwin trekt echter na enkele weken bijkomen (?) opnieuw de stoute schoenen aan. Volg hier opnieuw zijn (om)wegen om het vooralsnog onaantastbare record van 2000 te breken.
2009 |
Nieuwe ronde, nieuwe kansen...en dat een heel jaar lang 1 april 2009 |
Pakken wat je pakken kan 13 april 2009 |
Hop 19 april 2009 |
Een reguliere week 26 april 2009 |
Stap vooruit 3 mei 2009 1 |
weer 2 weken verder 19 mei 2009 |
Mei 2009 7 juni 2009 |
De herfst komt eraan 7 juli 2009 2 |
Een volle juli maand 27 juli 2009 1 |
waterrietzanger + Vlinders & Libellen 10 augustus 2009 |
Roodpootvalk & Vlinders 14 augustus 2009 |
Roodpootvalken @ Libellen 23 augustus 2009 |
Het tijdschrift of het grotere geheel? 25 augustus 2009 1 |
Week 37 14 september 2009 |
Deception Tours: Het eerste weekend op Vlieland 20 september 2009 |
4 erbij 27 september 2009 1 |
Een week rond 7 oktober 2009 4 |
Het wordt nog wat! 20 oktober 2009 |
328 + 4 26 oktober 2009 3 |
Eindsprint 8 november 2009 11 |
Kleine Alk en nog niet telbare Gans 14 november 2009 4 |
Week 37
14 september 2009 · 5388 × bekeken
Woensdag 9 september struinde ik 's ochtends een uurtje of twee over de Maasvlakte.
Van te voren een leuk vooruitzicht om de werkdag te beginnen met een rondje zandscheppen en al struikelend in konijnenholen je een weg banen door de woestenij.
Achteraf bezien een vrij vruchteloze poging iets te vinden, omdat er nog geen grasmus te bekennen was (overigens is een grasmus geen graadmeter om te beoordelen of een dag wel of niet goed is). De enige zanger die m'n pad kruiste was een verdwaalde roodborst.
Vrijdag 11 september was het er een stuk leuker. Gekraagde roodstaarten vlogen je om de oren, paapjes snelden tussen je benen door en een grauwe vliegenvanger die je wat apathisch zat aan te staren, na een (vermoedelijk) zware vlucht.
Jaarlijsten. Ik kan er een heleboel dingen bij verzinnen die je in mijn beleving moet doen en laten (of moet "willen" doen en laten). Laatst zat ik bij m'n ouders te vertellen dat ik me zo vrij voel als een vogel. In hun beeldvorming is juist het tegendeel waar. Hun stelling was dat de hobby je (zoals ik 'm invul) volledig beperkt in... misschien wel alles. Het leverde in ieder geval een interessante discussie op. Een normaal bezoekje aan de bioscoop is er niet bij en uiteten gaan geeft ook al veel gedoe. Want stel je toch eens voor dat er weer iets zit. Afspraken worden er nooit gemaakt. De hobby gaat voor.
Een hele fijne nietszeggende uitspraak is: "met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ben ik wel aanwezig, maar reken er vooral niet op". Nou...dan weet je toch precies waar je aan toe bent? Wat doet de rest toch moeilijk...!? Op het laatste moment valt altijd de beslissing of ik wel of niet mee ga. Het geeft soms wat onrust, maar het is prima te doen!
Het was mooi om te horen hoe een collega-twitcher (of hoe je dat noemen wil) ook iets dergelijks ervaart.
Sinds een maand eindelijk een nieuwe vriendin, na een lange tijd van rondvladderen (de werkelijkheid lag iets genuanceerder, maar voor het verhaal klinkt het wel leuk)
Nou...mooi zou je denken! Lekker samen op de bank, filmpje kijken (ofzo). Beetje rondslenteren door de stad en af en toe een reisje maken naar een mooie buitenlandse bestemming. De komende jaren ben ik weer "onder de pannen".
De fanatiekeling denkt daar toch even wat anders over. Hup, daar komt het lijstjes belang weer naar boven. Sinds een maand een nieuwe vriendin, net nu het september is.... Pff, hoe moet ik nou toch weer gaan vertellen dat ik vogeltjes kijk en t/m oktober eigenlijk geen tijd voor je wil maken! Is het ook nog eens een Amsterdamse schone, die enkel gehoord heeft van de drijfsijs en poep-duif, maar er nog nooit één gezien heeft. Kom jij aan met je gekke verhaal! Zorg dan maar eens dat je geloofwaardig blijft.
Dat als tussendoortje. Nu verder met zaterdag 12 september. In de verwachting dat er vast wel ergens iets nieuws gezien zou worden, koos ik een gemiddeld centrale plek uit. De telpost bij Petten of Camperduin, in combinatie met de duinen en bossages in de omgeving maken het een leuke uitvalsbasis. Alhoewel Den Oever in mijn idee, het meest ideaal is, voor de oversteek naar Friesland en Groningen of een snelle terugkeer naar de randstad en Flevoland.
Rond 08.55 werd vanaf Texel een Kleine Spotvogel doorgegeven. "Yes" schoot het door me heen. "Gave soort en goede keuze om naar Petten te gaan. Nu nog ff snel de boot van 09.30 halen!" Een sprintje naar de auto en vol gas naar Den Helder zorgde ervoor dat ik nog 3 minuten over had. Keurig gepiept ;-). Een uurtje later kon ik het beestje als 314e soort aan de lijst toevoegen.
Zondag 13 september koos ik voor een plek in dezelfde hoek. Ik vond het zinloos om op de Pettemer landpost te gaan staan en ook bosjes-kloppen leek me onbegonnen werk. Noorden wind rond kracht 5 , gaf weinig vliegbeweging en op geluid of zicht iets in een bosje vinden vond ik ook niet te doen In tegenstelling tot gisteren werd het vandaag zeepost Camperduin. Och... op zich was het nog prima te doen. Een Zeekoet, Goudplevier, Kanoet en wat Zwarte Zee-eenden. Verder was het niet heel spannend. Ik staar net zo graag naar een kabbelende zee en wat overdrijvende wolken.
Komend weekend (week 38) staat Vlieland op het programma. Reuze benieuwd wat het gaat opleveren.