Haha, nog iets meer werk maken van het wegshoppen van de meelwormen :-). Overigens een prettige plaat natuurlijk.

Don’t eat yellow snow.

Eindelijk een plaatje waar de ruigrens goed te zien is.

Maar nu schijnt de borstkleur weer niet te kloppen: http://www.birdshooting.n...

Niets verkeerd met de borstkleur (en de pootkleur). En je hoort geen Belgen, dan moet het wel een goeie zijn :) Inderdaad,2 (of 3?) nieuwe grote dekveren zijn hier mooi te zien. Waar staat die eerste foto met bijhorende commentaren eigenlijk?

Die eerste van mevr de Boer? http://www.dutchbirding.n...

Wat opmerkelijk is aan de vogel is een verdikking op de rechterpootgewricht (bovenop de tenen), en een deels ontbreken van de buitenste teennagel van de rechterpoot (soms kort, soms dun lijkend en soms absent, maar niet synchroon met de andere zijde). Beide is op meerdere foto's te zien.

Justin, er zit inderdaad een verdikkinkje bovenop de middelste teen van de rechter poot, maar verder mankeert werkelijk helemaal niets aan die tenen en nagels.

Bedankt, Jan en Edwin. Ik vind de foto niet in de categorie 'recente zeldzaamheden' of andere.

Door Jaap nog wat meer foto's gezien (dank Jaap) het ligt dus aan de hoek hoe je nagels ziet, er mist niets.

In het veld dacht ik het al te zien, maar op deze foto's is het heel duidelijk; er is een 'fault bar'* aanwezig. Als een vogel tijdens het groeien van veren een periode met geen (of zeer weinig) voedsel krijgt zullen de veren die tijdens deze periode groeien minder baardjes vormen dan normaal, het gedeelte van de veer die zich dan vormt is daardoor lichter en zwakker, een fault bar. Bij deze vogel is de fault bar te zien op de grote dekveren (hoog op de veer, dicht tegen de middelste dekveren aan) en op de tertials en armpennen (op ongeveer 1/3 van de top). Juveniele veerpartijen zie je fault bars veruit het meest, dit komt omdat deze veren tegelijkertijd zijn gegroeid terwijl ze gevoerd worden door de ouders. Het tegelijkertijd groeien van veren kost enorm veel energie en paps en mams zullen ook wel eens geen klein spul kunnen vinden. Een vogel in een kooi heeft een constante bron van voedsel, een fault bar bij (goed verzorgde) kooivogels lijkt mij dan ook niet aannemelijk, maar ik laat me graag tegenspreken door kooivogel experts. *Ik gebruik de Engelse naam omdat ik veel verwarring merk tussen fault bars (die ontstaan door gebrek aan voedsel) en growth bars (volkomen normale strepen over de veer die ontstaan door ontwikkeling van een veer tijdens dag en nacht).

In het veld dacht ik het al te zien, maar op deze foto's is het heel duidelijk; er is een 'fault bar'* aanwezig. Als een vogel tijdens het groeien van veren een periode met geen (of zeer weinig) voedsel krijgt zullen de veren die tijdens deze periode groeien minder baardjes vormen dan normaal, het gedeelte van de veer die zich dan vormt is daardoor lichter en zwakker, een fault bar. Bij deze vogel is de fault bar te zien op de grote dekveren (hoog op de veer, dicht tegen de middelste dekveren aan) en op de tertials en armpennen (op ongeveer 1/3 van de top). Juveniele veerpartijen zie je fault bars veruit het meest, dit komt omdat deze veren tegelijkertijd zijn gegroeid terwijl ze gevoerd worden door de ouders. Het tegelijkertijd groeien van veren kost enorm veel energie en paps en mams zullen ook wel eens geen klein spul kunnen vinden. Een vogel in een kooi heeft een constante bron van voedsel, een fault bar bij (goed verzorgde) kooivogels lijkt mij dan ook niet aannemelijk, maar ik laat me graag tegenspreken door kooivogel experts. *Ik gebruik de Engelse naam omdat ik veel verwarring merk tussen fault bars (die ontstaan door gebrek aan voedsel) en growth bars (volkomen normale strepen over de veer die ontstaan door ontwikkeling van een veer tijdens dag en nacht).

Ik kan je zo 1-2-3 geen voorbeelden laten zien van 'fault bars' bij kooivogels Christian maar ik weet wel dat ook bij de opfok van juist insecteneters in gevangenschap voedselschaarste (gebrek aan het juiste voedsel) een probleem kan zijn. Lees er maar eens aantal kweekverslagen op na die op het net te vinden zijn. Lijkt me in elk geval niet dat je dit als argument "pro wild" kunt gebruiken maar wèl scherp opgemerkt!

Het lijkt me wel interessant of dergelijke fault bars bij kooivogels voorkomen. Het probleem van voedselschaarste bij insecteneters in gevangenschap lijkt me te liggen in het aanbieden van niet het juiste voer. Dit lijkt me dan een meer continu probleem en niet iets van tijdelijke aard, zoals in de natuur het geval zal zijn. En een continue te beperkt voedselaanbod resulteert in een algemeen slechte conditie van de veren en niet in de 'bars' dieChristian noemt.

Veel kwekers van insecteneters voeren hun vogels 'standaard' met kant-en-klaar insectenvoer, aangevuld met 'fabrieks'-meelwormen, -pinkies, -krekels e.d. Als de vogels jongen hebben vullen ze dat dan weer aan met 'weideplankton', zelf gevangen insecten. Een wat langere periode van slecht weer in de opfoktijd kan, net als voor wilde vogels, dit laatste ernstig (ver)hinderen en dan moeten de vogels (hun jongen) het even doen met minder geschikt voer. Alleen kwekers die hun meelwormen etc. zelf kweken en gezond en gevarieerd voeren ontwijken dergelijke risico's. Het niet voorhanden hebben van geschikt opfokvoer kan voor vogelhouders dus wel degelijk ook een tijdelijk probleem zijn.

Okay, Frank. Een bijzonder kijkje in "de wereld van…" Dank voor je uitleg. Nu zou het nog fijn zijn als dit gestaafd wordt door foto’s van het bestaan van 'fault bars’ bij vogels in gevangenschap. Mooi klusje voor de ‘zagers’, lijk me. ;)

Ik wilde alleen maar aantonen dat de aanwezigheid van fault bars geen garantie hóeft te zijn voor een wilde herkomst, net zo min als voor een escape-herkomst overigens. Dus zou ik niet weten wat eventuele 'zagers' ermee zouden willen aantonen? En wat mijzelf betreft: op basis van de feitelijkheden zou ik die vogel, zat ik nog in de CDNA, zonder meer een + geven. Puur gevoelsmatig vind ik tijd & plaats niet zo 'lekker' (al zijn ze prima te verklaren) maar daarin ben ik vast niet de enige en gelukkig tellen zulke gevoelens niet in de commissie..:-)

Het is winter en dan biedt een stedelijke omgeving toch meer beschutting en voedsel voor vogels? Kijk bijvoorbeeld naar de grote gele kwikstaart die de steden intrekt.

Helder, Frank. Ik weet dat je niet in dat 'kamp' zit. En wat betreft de locatie: zie de opmerking van Herman. De soort zit bovendien tijdens de trek en in zijn normale overwinteringsgebied ook op de gekste (?) plekken.

Ik zei al "al zijn ze prima te verklaren" maar om nu een stomtoevallige Roodkeelnachtegaal in een winterse stadstuin te vergelijken met het (overigens relatief recente) stedelijke overwinteringsgedrag van Grote Gele Kwikstaarten? En zeg nou eerlijk: wie had het beest niet liever gehad in een DT-weekeinde op Vlie of een DBA-weekeinde in 'de tuintjes'?

Tijdens een DT-weekend was inderdaad nóg leuker geweest, Frank... We gaan nu voor zijn blauwe neefje. ;)

Ik help t je hopen Jaap.. (al zou t wel eens kunnen dat, nu de eerste roodkeel over de schutting is, er spoedig een tweede zal volgen en nu wèl op de gedroomde plek!)

Gezien de ontwikkelingen van de laatste jaren lijkt het zinvoller (als je een nieuwe soort voor Nederland wil ontdekken) om in de winter te gaan vogelen in stedelijke bebouwing (of het strand voor een leuke meeuw) dan in de trektijd (zeg september/oktober) op een Waddeneiland!

Gezien de ontwikkelingen van de laatste jaren lijkt het zinvoller (als je een nieuwe soort voor Nederland wil ontdekken) om in de winter te gaan vogelen in stedelijke bebouwing (of het strand voor een leuke meeuw) dan in de trektijd (zeg september/oktober) op een Waddeneiland!

Ik weet alleen Kleine Zwartkop, Perzische Roodborst, Rotskruiper, Oosterse Tortel, Afrikaanse Woestijngrasmus (niet zo heel urban); tussen minstens 100 nieuwe soorten voor NL waarvoor dat niet geldt. Blijf nog even buiten de stad vogelen ...! Blijf wel uit de buurt van Waddeneilanden!

Je vergeet de Haakbek, Baltimore Oriole en een beetje de Grijze Junco. En een vd eerste twitchbare Sneeuwuilen: op een dak in Leeuwarden.

Roodkelen zingen vanaf midden juni ook de hele nacht middenin de stad Tomsk: in de tuin van het zoologische museum.

Jan, dat waren geen nieuwe voor NL! Natuurlijk wel heel urbane supersoorten.