Global Birding

Dutch Birders reizen meer dan ooit en geen plek op aarde is meer veilig voor ze, wat natuurlijk niet wil zeggen dat alle vogelsoorten zomaar even te doen zijn. De serie ´Global Birding´ gaat verder dan Nederland en de Western Palearctic. Voor deze serie worden al dan niet bloedstollende verhalen over ontmoetingen met fantastische soorten, tips over (nieuwe) global hot-spots of gewoon informatie en/of beeldmateriaal over interessante vogelsoorten buiten de WP gaarne ingewacht door de webredactie. Stuur je bijdrage op naar webredactie@dutchbirding.nl Vergeet in ieder geval niet in de bijdragen voor ´Global Birding´ bij elke soort de Latijnse naam te noemen!

UPDATE: Sri Lanka with a difference

23 maart 2011  ·  18390 × bekeken

UPDATE: Klik hier voor het reisverslag van Max. Hierbij ook Max' toelichting op zijn verlsag, vervolgplannen en manier van 'Holarctic listen': "Hereby my short tour report of a trip to Sri Lanka to see some (wintering) Holarctic Species and the 33 endemics. Have fun reading it and wonder about mystrange habit of seeing all these Holarctic species outside the Holarctic (a false list). I like it this way, it gives me the opportunity to seen many perspecies (better than to see the one (vagrant) IN the Holarctic itself) and combine it with "nonmigrating rubbish" (my word for endemics and localbirds). I know it is not always the same subspecies as IN the Holarctic but I do my best to see these subspecies than who are the most alike. Therefore the next big trips will also be outside the Holarctic itself to see these species, Eagle's Nest in April and Uganda in January 2012. Hopefully some short autumn trips can be included as well."

De meeste mensen gaan naar Sri Lanka om de daar aanwezige endemen te zien (33 volgens de huidige inzichten). Ik had echter een andere reden om dit land eens te bezoeken. Hier overwinteren namelijk de Pied Trush en de Kashmir Flycatcher: twee nagenoeg onbereikbare Holarctische soorten, aangezien hun broedgebied te onveilig is om te bezoeken (hoewel de lijster in Nepal wel iets makkelijker gezien kan worden). Mijn doel is om zo veel mogelijk Holarctische soorten te zien en ze zo goed mogelijk te leren kennen, maar dit hoeft niet per se in de Holarctis zelf.

Jarenlang al sluimerde dit idee. Het missen van de Slaty-Legged Crake op de Ryukyu eilanden in 2007 (er was een huis op de stakeout-plek gebouwd) deed het vlammetje versterken. Na zo'n misser ben ik altijd geneigd om ietwat fanatisch op zoek te gaan naar plekken waar de soort dan wel te zien is. Mijn onderzoekjes kwamen uit op Sri Lanka, waar de soort overwintert en inmiddels sporadisch broedt.

Het probleem van reguliere vogelreizen naar Sri Lanka is dat men altijd meteen achter de endemen aan wil gaan. Ik vind deze "non-migrating rubbish" best leuk, maar heb andere prioriteiten. Pieter van der Luit bood aan om te onderzoeken of er een maatwerkoplossing te leveren was, waarbij ik een gids meekreeg die ik een wenslijstje kon sturen dat niets met de endemen te maken zou hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn lijstje bestond, naast de drie eerder genoemde soorten, uit Great Thick-knee, Small Pratincole, Brown Fish-owl (ja Arnoud, niet dezelfde ondersoort als in de Holarctis, maar toch) en Black Bittern. Begin 2010 kwam het antwoord uit Sri Lanka dat alle soorten "doable" waren, dus de boeking was daarna snel geregeld.

Op 1 februari 2011 vertrok ik in de avond naar Abu Dhabi (AD) alwaar ik nog wat "unfinished business" had te doen in de vorm van een inmiddels vijf!!! maal gemiste Egyptische Nachtzwaluw. Ik had hier drie dagen voor uitgetrokken en dat bleek een goede keuze. Aanvankelijk stond er te veel wind in AD, maar die ging gelukkig rond de avond liggen, waarna we op de Al Wathba camel track maar liefst twee van deze nachtzwaluwen (door de lokale vogelaars daar Gypo's genoemd) van alle kanten konden bekijken. Na een dagje vogelen op 3 februari had ik een nachtvlucht naar Colombo, waar de gids mij op de ochtend van 4 februari ophaalde en "the chase was on" (hoewel ik na twee nachtvluchten in vier dagen niet echt fris was ...).

We begonnen in Sinharaja, een oerwoud in de "wet zone", met als voornaamste doel de ral te scoren. Na aankomst in het park moest ik meteen omkleden, met als voornaamste nieuwe attributen kaplaarzen en speciale sokken om bloedzuigers tegen te houden. Middels het afspelen van een tape probeerden we op verschillende plekken de rallen te lokken. Deze vogels bleken zich vooral te bevinden nabij beken met aan weerszijden veel begroeiing. Het krijgen van reactie middels een ratel van de ral was geen probleem: meestal reageerden de vogels driemaal om dan stil te blijven. Maar zien, ho maar! Zo ging het tot donker door. De volgende dag begon niet veel anders. We probeerden ons te focussen op een plek waar mijn gids de vogel ooit het best had gezien en warempel, na drie uur proberen zag hij hem lopen. Maar ik niet.

Crested Tree Swift
Crested Treeswift Hemiprocne coronata, Sri Lanka (Max Berlijn)

Ietwat wanhopig bleven we het op dit plekje proberen, maar we werden meer en meer gehinderd door dorpelingen die een luidruchtig bad namen op dezelfde plek. Na wat bloedzuigers uit mijn nek te hebben verwijderd zat ik op een steentje in de rivier en keek achter me... en ja, daar stond de ral, rustig te poetsen en van alle kanten te bekijken. Geweldig! De moeilijkste van mijn targets was binnen en ik wist nog een plaatje te schieten waarop de "slaty legs" zichtbaar waren ook. Doordat ik niet genoeg geoefend had met mijn nieuwe camera (en ik was nog zo gewaarschuwd door Ran Schols...) lukte het niet mijn video modus snel te vinden, anders had ik veel betere beelden kunnen maken. Nu konden we ons concentreren op de overige leuke soorten in het gebied, vooral endemen. We zagen 's nachts een roepende Serendip Scops-owl, een soort die pas in 2001 is ontdekt en direct als bedreigd is beschouwd. Bonussoort voor mijn holarctische lijst was een mooie op het pad foeragerende man Indian Blue Robin, een voor mij onverwachte Holarctische overwinteraar.

Na Sinharadja was Udawalawe National Park aan de beurt: een park met veel laaglandsoorten en vooral veel Olifanten. Tweemaal hadden we vanuit een rijdende jeep te maken met een op ons afstormend vrouwtje... Hoofdreden van dit bezoek was het zien van de door mij steeds wonderlijk gemiste Bruine Visuil. Dat lukte zonder problemen op een "day roost". Mooi zagen we er een in de namiddag op enkele meters van de jeep zitten. Ietwat lui en nat van de regen keek de uil ons aan, terwijl wij foto's maakten. Bonussoort was de veelvuldig voorkomende White-bellied Cuckoo: een holarctische soort die soms als dwaalgast voorkomt op het Arabisch schiereiland.

Brown Fish-owl
Brown Fish-owl Bubo zeylonensis, Udawalawe NP, Sri Lanka (Max Berlijn)

De volgende dag was het nabijgelegen park Bundala aan de beurt, met als hoofdreden het zien van maar liefst twee nieuwe steltlopers, te weten Great Thick-knee en Small Pratincole. Ook deze werden zonder problemen opgerold. Ook hier kwam de holarctische bonussoort in de vorm van een koekoek, namelijk Pied Cuckoo, waarvan we er drie zagen. In de middag had mijn gids een plekje voor Black Bittern en na wat zoeken, waarbij we met name gestoord werden door de vele rustende grote vleerhonden (Giant Fruit Bat), zagen we drie van deze geheimzinnige reigers, waarvan ik er één kon fotograferen. Deze soort komt als dwaalgast voor in de Holarctis.

Great Thick-knee
Great Thick-knee Esacus recurvirostris, Bundala Park, Sri Lanka (Max Berlijn)

Pied Cuckoo
Pied Cuckoo Clamator jacobinus, Bundala Park, Sri Lanka (Max Berlijn)

Black Bittern
Black Bittern Ixobrychus flavicollis, Bundala Park, Sri Lanka (Max Berlijn)

Als één na laatste bestemming reden we de volgende dag de koele bergen in op weg naar Nuwara Eliya. Daar gingen we ons concentreren op het beroemde Victoria Park en de nabij gelegen Hakgala Gardens voor de twee "most wanted" soorten van dit tripje: Kashmir Flycatcher (uitspreken als KhAshmir en niet zoals ik deed KEshmir) en Pied Thrush. Ook attendeerde Jelle Scharringa mij er via de DB-site op dat er in dit park Syke's Spotvogels overwinteren. Die wilde ik (en ook de gids, voor wie die nieuw was?!?) wel zien, met de laatste kennis over de herkenning van deze soort. De lijster was de eerste die ik van dichtbij mooi kon bekijken, zittend op de grond langs een stroompje in het park. Dit bleek het enige exemplaar dat we tijdens vijf bezoekjes hebben kunnen vinden... De Kashmir Flycatcher volgde snel, maar we hadden onderweg al een onvolwassen mannetje gezien. Opvallend overigens dat we geen enkel vrouwtje hebben gezien van deze soort. Besra was de inmiddels op elke plek opduikende bonus Holarctis-lifer en na veel zoeken heb ik ook nog de Syke's Warbler mooi kunnen bekijken.

Victoria Park
Victoria Park, Sri Lanka (Max Berlijn)

Pied Trush
Pied Trush Zoothera wardii Nuwara Eliya, Sri Lanka (Max Berlijn)

Kashmir Flycatcher
Kashmir Flycatcher Ficedula subrubra, Nuwara Eliya, Sri Lanka (Max Berlijn)

Spot-winged Trush
Spot-winged Trush Zoothera spiloptera, Sinharadja, Sri Lanka (Max Berlijn)

Hiermee was mijn doel bereikt. Echter, mijn gids bleek nog een dubbele agenda te hebben. Hij wilde mij in zeven dagen alle 33 endemen laten zien (was hem nog nooit gelukt in die korte periode). We waren inmiddels aardig dicht genaderd. De Sri Lanka Scaly Thrush ontbrak nog en door het lange zoeken naar de Syke's blunderde ik daar zelf in dit park tegen aan. Nu stond alleen de Green-billed Coucal open. Het was echter inmiddels al dag zeven. Snel werd de reis aangevangen naar het lager gelegen park Kithulgala. Hier zagen we deze soort in de namiddag: "mission completed!"

Heroes who did the job
Heroes who did the job (Max Berlijn)

De dag van vertrek werd gespendeerd aan het zoeken van een day roost van Serendip Scops Owl. Dit lukte nog ook, in de laatste tien minuten voor vertrek naar de luchthaven! Hierna was mijn reis afgelopen. Het was geweldig! Veel te kort natuurlijk, want ik had graag nog tijd gehad voor de nagenoeg gegarandeerde waarneming van een Luipaard in het park Jala, maar dat zal op een ander tijdstip moeten.

Max Berlijn


Serendib Scops Owl
Serendib Scops-owl Otus thilohoffmanni, Kithulgala, Sri Lanka (Max Berlijn)

Discussie

Justin Jansen  ·  22 februari 2011  08:46, gewijzigd 22 februari 2011  12:21

Afgelopen najaar ook met dezelfde gids in Singaraja geweest! Helaas daar die uil niet gezien, wel veel andere specialiteiten.

Jelle Scharringa  ·  22 februari 2011  09:05

goed verhaal Max, behalve dan die "non-migrating rubbish" die je toch NIET kon laten liggen. Nu we toch sluikreclame maken, ik heb indertijd rechtstreeks contact gezocht met de Baurs Company, omdat ik ook een andere wenslijst had dan alle endemen in 5 dagen. Alles was te regelen en ik heb zonder gids (hoewel de chauffeur allerlei goede tips gaf) kunnen vogelen en geluiden kunnen opnemen,. gr Jelle

Steven Wytema  ·  22 februari 2011  11:35

Maar je hebt na het Victoria Park toch maar even een andere broek aangedaan zie ik? gevaarlijke vogels hoor, die Eksterlijsters ;)

Max Berlijn  ·  22 februari 2011  16:26

Een total verslagje zal (hopelijk) in Maart klaar zijn. Groet Max

Menno van Duijn  ·  22 februari 2011  16:50

Leuk verslag, de uitdrukking van de Bruine Visuil bevestigd mijn eigen indruk van het vogelen in de tropen... Pied Trush is bijzonder fraai.

David Uit de Weerd  ·  22 februari 2011  19:42

He Max, gave trip! Wat betekent dit voor je plaats op de Holarctische ranking? Misschien leuk om toe te voegen? Groet, David

John van der Woude  ·  22 februari 2011  20:05

Ja, alle 33 endemen zien kan inderdaad in korte tijd. Daarom combineerden wij vorig jaar Sri Lanka met een (semi-)endemenjacht in Zuid-India. In Sri Lanka hadden wij Sunil de Awis van Baurs als gids en we zagen alle 33 endemen. De combinatie met Zuid-India kan ik iedereen aanraden. Zie verslag op www.jvanderw.nl.

Teus Luijendijk  ·  22 februari 2011  21:07

Niet alleen een mooi verslag, Max, maar ook leuke foto's die je met je compact camera hebt gemaakt! Ik moet nog terug voor die lijster en uil.....

Jelle Scharringa  ·  23 februari 2011  08:30

Vergeet de afgesplitste Bay-Owl niet, die is ook moeilijk in Zuid India..

Max Berlijn  ·  23 februari 2011  11:05, gewijzigd 23 februari 2011  11:05

Leuke links over de scops owl: http://www.orientalbirdclub.org/publications/ba6pdfs/serendibscops.pdf en http://www.globalowlproject.com/pdf/Otus-thilohoffmannii.pdf Groet Max

Max Berlijn  ·  25 februari 2011  11:35, gewijzigd 25 februari 2011  12:18

Op dit moment zijn Erik Ernens met een drietal andere vogelaars ongeveer het zelfde rondje aan het doen in SL met dezelfde gids. Ze gaan voorspoedig van start met ongeveer dezelfde soorten in Victoria Park aangevuld met "cripling views" aldaar van een Slaty-legged Crake. Ook ik heb daar nog losjes gezocht maar omdat deze buit al binnen was (gelukkig) niet heel intensief. Ook hadden ze gisteren een paartje Brown Wood Owls, een soort die ik niet zag door een misverstand (ik dacht dat hij Hawk Owl bedoelde (die ik al heb) en daar kwamen we op de laatste dag achter...) Groet Max

Simon Plat  ·  27 februari 2011  13:34

Even voor mijn informatie, is Sri Lanka nu holarctic? Of hou je een lijst bij van een gebied waarbij je de daarin waargenomen soorten ook elders mag zien? Vergelijkbaar met iemand die een lijst van de WP bijhoudt en de Amerikaanse dwaalgasten in de VS oprolt? Scheelt wel een hoop reizen, want anders zou je iedere week in het vliegtuig naar de Azoren moeten stappen...

Max Berlijn  ·  27 februari 2011  14:21

Ha Simon, Dat laatste. Mijn doel is het zien van Holarctische soorten en ze goed leren kennen. Hierdoor mag ik ze van mezelf ook buiten de Holarctic zien waarbij ik zo veel mogelijk rekening houd met de juiste ondersoorten als er duidelijk zichtbare verschillen in de ondersoorten zijn. Ik heb geen zin, tijd en geld genoeg om te hopen op al die soorten IN de Holarctic te zien als ze daar een keer opduiken, het zijn immers dezelfde soorten/vogels en zo zie je ook nog wat meer van de wereld/soorten. Groet Max

Robert Keizer  ·  3 maart 2011  21:32

He Madmax, Gisterenavond teruggekeerd uit Sri Lanka (samen met Erik ernens, Erik Lam en Marius Bolck). Hebben met Amila Salgado een rondje endemen opgerold (alle 33 in 7 dagen). In Victoriapark zeker 5 man en 1 vrouw Pied Thrush, Amila heeft zijn eerste beeldvullende plaat van Sykes warbler weten te maken (1 ex), s'avonds waren we erg lucky met minuten lang een Slaty legged Crake op het pad vaak in 1 scoopbeeld met Indian blue robin en Indian Pitta! In het olifantenpark (Bundalawa?)zowel Sirkeer als blue faced Malkoha en bonusjes als grey headed fish aegle en plum-headed parakeet. Helaas dipten we op Brown fish owl en indian nightjar. Totaal van de trip 220 soorten (met voor mij afhankelijk van splits 170 lifers) Zeker de moeite waard. Weet jij of koereiger (aziatische ), griel (indian?), great cormorant en grutto (aziatische) al afgesplit zijn?

Max Berlijn  ·  3 maart 2011  22:41, gewijzigd 3 maart 2011  22:42

Ha Robert, Wat ben ik blij dat ik die Crake gezien heb anders had ik echt gebaald... Die Eagle had ik ook, grappig vast dezelfde. Koereiger en Griel gesplitst door Pam Rasmus (schijnt er niet slecht uit te zien trouwens toen ze jong was..) Grutto en Ali (nog) niet. Aan het verslagje wordt gewerkt. Groet Max

Robert Keizer  ·  5 maart 2011  19:24

Mooier dan Gloria???

Max Berlijn  ·  5 maart 2011  23:40

Kan niet, ze heer trouwens Sophia Vergara..

Robert Keizer  ·  10 maart 2011  10:11

Hoi Max, Nu een update van onze trip Sri Lanka met mooie plaatjes op http://gallicissa.bloqspot.com met een bedankje aan jou! Dankzij jouw laserpen kon ik de scaly thrush toch nog bijschrijven..

Hans Bossenbroek  ·  24 maart 2011  20:28

Lekker!

Max Berlijn  ·  25 maart 2011  23:29, gewijzigd 25 maart 2011  23:30

Nog een leuk linkje naar een stukje film van de Little of Small Pratincoles welke we hadden http://www.youtube.com/user/maxberlijn#p/a/u/0/HQ-exyg7oPc . Groet Max

Daniel Benders  ·  25 november 2011  14:01

Leuk verslagje maar met White-bellied cuckoo bedoel je daar 1 van die Cuckooshrikes mee?

Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.

Feedback?