Voor mij wordt een verrekijkerrecensie interessant als hij is geschreven door een lotgenoot: een bijziende, brildragende vogelaar. Laat het me uitleggen. Gedurende mijn hele verrekijkende leven heb ik nog nooit door een kijker, van welk merk dan ook, gekeken die mij op een comfortabele manier het hele beeld liet zien, hoe indrukwekkend de specificaties ook waren en hoe vet de aanbeveling "geschikt voor brildragers" ook stond afgedrukt. Nu zou je kunnen denken dat ik overmatig erfelijk belast ben met het Neanderthalergen, waardoor mijn oogkassen teveel naar voren steken, zodat mijn bril, en dus de kijker, te ver van mijn ogen blijft en waar geen uittredepupilafstand (eye-relief) tegenop kan. Maar laten we wel wezen: iedereen draagt die genen in zich en zo woest zie ik er toch ook niet uit? Nee, het blijft behelpen met een bril.
En als ik dan met de kijker mijn bril diep in de oogkassen druk en het hele beeld met veel pijn en moeite kan overzien, krijg ik last van tunnelvisie. Wat ontbreekt is het 'wow-effect' van een beeld dat zo ruim is dat je met je blik erin kunt ronddwalen (ik heb geen beter woord voor wow-effect, de Engelsen noemen het immersive view). Het verkokerde beeld zal deels komen door mijn negatieve brillenglazen (tegen bijziendheid) die werken als een verkleinglas. Maar voor de rest bepaalt de bouw van het oculair de diameter van het beeld. In de specificaties van een kijker vind je dat terug bij het subjectieve gezichtsveld (apparent field of view). Vuistregel is dat leveranciers alles boven de 60 graden groothoek (wide-angle) noemen, maar dat je het wow-effect pas vanaf 70 graden ervaart.
Mijn vorige kijker was een tweede generatie Swarovski EL 10x42. De ridicuul hoge, opstaande rand van de oogdoppen verminderde de uittredepupilafstand tot slechts 15mm, onvoldoende om met bril het hele beeld te overzien. En wat heb je dan aan 100% gefieldflattende randscherpte? Pas nadat ik de oogdoppen verving door de platte NL Pure oogdoppen, kon ik het gehele beeld comfortabel overzien. Maar bij een subjectief gezichtsveld van 60 graden bleef de tunnelvisie en ontbrak het wow-effect.
Vorige week heb ik bij Marc Plomp mijn EL ingeruild voor een NL Pure 10x42. Misschien is het even wennen, maar ik moet de kijker enigszins behoedzaam tegen mijn bril zetten en de pupilafstand nauwkeurig instellen, maar dan trakteert de kijker mij op een comfortabel en compleet beeld. En wat voor beeld. Met een subjectief gezichtsveld van 70 graden (bij de 12x42 zelfs 71 graden) is het wow-effect duidelijk aanwezig en kan ik met mijn blik naar hartelust ronddwalen (maar niet tot aan de rand, want dan verschijnen er zwarte vlekken, of ik nu met of zonder bril kijk). En wat door anderen is gezegd over resolutie, scherptediepte, contrast, kleurechtheid, ergonomie en focuswiel is allemaal waar. De NL Pure is daarmee in mijn ogen een formidabele kijker voor iedereen. Maar vooral voor mijn bijziende lotgenoten.